De eerste aanzet voor het nieuwste album van de inmiddels gepensioneerde Italiaanse pianist Enrico Pieranunzi is gegeven in 1979. Dat is namelijk het jaar waarin hij samen speelde met trompettist/ zanger Chet Baker. Voor zijn duo-album in 1980 schreef Pieranunzi twee nummers voor deze legende: ‘Fairy Flowers’ en ‘Soft Journey’. Deze twee nummers zijn nu aanwezig op het nieuwste album van de maestro: ‘My songbook’. Pieranunzi heeft de begaafde zangeres Simona Severini, die hij sinds 2012 met grote regelmaat begeleidt, bereid gevonden om de teksten bij zijn composities te vertolken. Het is uiteindelijk een prachtige collectie geworden.
Het album begint met My Heart In A Song, een door de Chet Bakerklassieker With A Song In My Heart geïnspireerde evergreen. Het oorspronkelijk instrumentale nummer is ook te horen op Pierananzu’s trio-album Triologues. Na een kort aanloopje van Pieranunzi zet Severini in met haar fragiele stem, die met haar uitspraak haar Italiaanse achtergrond verraadt. Severini is een jonge, veelzijdige zangeres, die zich net zo thuisvoelt bij het oeuvre van Claudio Monteverdi als bij hedendaagse symfopop. Het eerste nummer met de dromerige melodie en de prima bijpassende tekst lijkt op haar lijf te zijn geschreven. Pieranunzi is subtiel aanwezig. Een blazer zou misschien nog net wat meer volume aan het nummer hebben gegeven, maar wellicht heeft de pianist Giuliani en Lento bewust op de reservebank gehouden om een al te grote gelijkenis met de muziek van de heren Baker of Getz te voorkomen.
De blazers geven samen acte de présence op het uptempo tweede nummer, Night Bird. Het puntige trompetgeluid van Lento combineert mooi met de lange lijnen van de tenor van Giuliani. Severini’s rol is hier bescheiden. Ze zingt de melodie in en beperkt zich verder tot het scatten van de partijen van de blazers.
Severini is wel weer prominent aanwezig op het door Pieranunzi voor Chet Baker gecomponeerde Fairy Flowers. De blazers zijn hier wederom vrijaf. Severini gaat met haar uitgerekte, langzaam uitgesproken door Julie Goell gedichte tekst, geheel op in haar rol van de trompettist-zanger waar het stuk voor is gecomponeerd. Maar toch. Severini is geen Baker. Het conservatorium is nog te veel aanwezig, het nummer zou wellicht meer gebaat zijn bij een door schade en schande gevormde stem, of door het doorleefde trompetgeluid zoals we dat van Baker kennen van het album Soft Journey.
Het titelnummer van het hier bovengenoemde album klinkt betoverend. De zangeres zingt de honingzoete melodielijn die Baker met zijn trompet heeft gespeeld. De tekst is er wederom door Goell bijgedicht. In deze versie horen we eveneens een trompet, maar het instrument van Lento is gedempt. Pieranunzi blijft ook hier weer op de achtergrond. Lento en Severini brengen het trompet- en stemgeluid van de grote afwezige hier op een respectabele wijze samen. Een ware hommage aan Chet Baker.
Het album eindigt met Non posso sognarti come sei (Ik droom van je zoals je bent). De maestro zingt mee. Een korte, vrolijke, weinig pretentieuze compositie, maar wat een geweldige finale! Een Italiaanse jazzproducent verklapte me onlangs dat hij zijn moedertaal zoveel mogelijk wenst te vermijden in zijn producties. Italiaans gezongen jazznummers verkopen namelijk niet in het buitenland. Toch wagen Pieranunzi en Severini zich hier aan twee Italiaanse teksten. Twee uitsmijters die de kwaliteit van dit album onderstrepen. Dank u Enrico, voor deze prachtige Pieranunzi!
ROBIN ARENDS
Enrico Pieranunzi – My Songbook
Jandomusic
www.jandomusic.com
www.enricopieranunzi.com
Simona Severini – zang
Enrico Pieranunzi – piano, elektrische piano, arrangementen en zang
Luca Burgarelli – contrabas
Nicola Angelucci – drums
Rosario Giuliani, alt- and sopraansaxofoon
Francesco Lento – trompet
