Contrabassist Chuck Israels, met name bekend van zijn jarenlange samenwerking met Bill Evans, vertrouwde deze recensent in een interview eens toe toe dat jazzmuziek al sinds de tweede helft van de jaren zestig is uitontwikkeld. De muziek die tegenwoordig onder deze vlag wordt uitgebracht heeft niets meer te maken met dat waar Israels en zijn voorgangers zich in de jaren vijftig en de jaren ervoor mee bezig hielden.
Nina Simone, actief in dezelfde periode als Israels, wenste haar jazz- soul-blues-volksmuziekcombinatie niet in het hokje jazz te laten plaatsen en heeft op allerlei manieren geprobeerd om het juk af te werpen. Op de een of andere wijze is dat nooit helemaal gelukt en is haar muziek nog steeds aanwezig in menige jazzplatencollectie, onder andere die van DJ Maestro en zijn collega’s. Bethlehem Records beroemdste release is het debuutalbum van Nina Simone, Little Girl Blue (1958). Toen DJ Maestro de kans kreeg om het album te remixen benaderde hij enkele jazzminnende collega’s, waaronder Mop Mop, Renegades of Jazz en Fab Samperi om een bijdrage te leveren.
MOP MOP
De aftrap is gegund aan de Italiaanse, in Berlijn wonende DJ Andrea Benini, alias Mop Mop. Als in stilte de woorden “Plain gold ring on his finger he wore. It was where everyone could see. He belonged to someone, but not me” klinken, is de toon gezet. Even later zet Mop Mop de luisteraar met zijn geaccentueerde slepende ritme op het juiste Simone-spoor, een verhaal van eenzaamheid, onmogelijke relaties en racisme.
Als tweede is LA-DJ Reflex aan de beurt om Simones lijflied, de evergreen My Baby Just Cares for Me onder handen te nemen. Deze versie begint in de repeteerstand met de brushes van Al Heath en de stem en piano van Nina Simone. Verder blijft het nummer aardig dicht bij het origineel en voldoet hiermee aan de opdracht die DJ Maestro zijn collega’s heeft meegegeven: een remix met een kleine stempel van de DJ.
Mood Indigo, het openingsnummer van Simone’s debuutalbum, haar ode aan Duke Ellington, krijgt in deze collectie een derde leven ingeblazen. Het nummer klopt; het ritme, de timing, de solo’s en de afwezigheid van elektronisch geluidsmateriaal: Duke 3.0. Het is aan de Maestro om het titelnummer te remixen. Little Girl Blue, dat in de originele versie heel klassiek en ingetogen begint, is hier een en al swing. Op het drum- & conga-intro volgt een sample die aan Moby doet denken. Simone overbrugt 57 jaar muziekgeschiedenis en is er niet frisser op geworden. Maestro zelf echter verricht hier een huzarenstukje.
Maestro heeft drie exemplaren van African Mailman op de plaat gezet en hij had er gerust een hele cd mee kunnen vullen. Het nummer is niet aanwezig op het oorspronkelijke Little Girl Blue-album, maar voor het eerst verschenen op Nina Simone and Her Friends. Wat een rijke compositie! Een lichte voorkeur geniet The Rebel Mix’ versie, waarin Simone’s piano ongestoord aan bod komt, tegen de achtergrond van een opzwepende combinatie van handgeklap en een veelvuldig herhaald gitaarakkoord. De Engelse DJ Smoove laat de drumcomputer het werk doen, terwijl Simone af en toe wat zinnen in de microfoon scandeert. Ook de Hongaarse DJ Opolopo heeft zich niet beperkt tot het instrumentele African Mailman en heeft een stuk tekst uit ander werk van Simone weggekaapt. Deze versie doet het ongetwijfeld goed op de dansvloer, maar met het origineel heeft het weinig meer van doen.
DANSBAAR NUMMER
De Italiaanse, aan soulmuziek verslaafde DJ Suonho maakt van de serieuze Walter Donaldson-compositie Love Me Or Leave Me een uiterst dansbaar nummer. Het snelle Braziliaanse ritme plaatst Simone’s stem in een vrolijke groef en de instrumentale sabeldans klinkt buitengewoon opzwepend. En toch blijft het geheel uiterst herkenbaar Nina Simone. Waar is Simone gebleven in He Needs Me? Na de eerste twee minuten waarin haar stem schril afsteekt bij de dominante basbeat van de Servische DJ Gramophenedzie, mogen we een halve minuut een stukje van het origineel proeven om vervolgens weer weg te duiken in de housebeat die niet misstaat in de programmering van 3FM, maar wel op een remix van het werk van Simone’s debuutalbum.
Net als bij het origineel eindigt Maestro’s album met het instrumentale Central Park Blues. Dit door de in Amsterdam wonende Belg Monte La Rue geremixte nummer is voorzien van een stem die doet denken aan die van Chris Connor of Julie London. Een bluesy dwarsfluitsolo wordt begeleid door bassist Jimmy Bond en drummer Al ‘Tootie’ Heath. Nadat ook Simone heeft gesoleerd beëindigt de High Priestess of Soul het album met haar zwaar aangezette slotakkoord.
Voor jazzpuristen als Chuck Israels zal dit album een gruwel zijn. Voor de generatie die is opgegroeid op de dansvloer is het mogelijk een openbaring. Maestro plaatst het beginwerk van Nina Simone in een fris perspectief en daar mogen de mensen van Bethlehem Records blij mee zijn. Een remix als deze maakt nieuwsgierig naar het origineel. Dank u maestro.
ROBIN ARENDS
DJ Maestro Presents – Nina Simone Little Girl Blue The Remixes
Bethlehem Records
www.musicadimaestro.com
Plain Gold Ring – Mop Mop Rework
My Baby Just Cares For Me – The Reflex Edit
Mood Indigo – Renegades Of Jazz Remix
Little Girl Blue – Maestro Remix
Love Me Or Leave Me – Suonho Relove
African Mailman – The Rebel Remix
I Loves You Porgy – Mees Dierdorp Remix
My Baby Just Cares For Me – Gabriel & Castellon & Maestro Remix
African Mailman – Opolopo Remix
Plain Gold Ring – Fab Samperi Remix
He Needs Me – Gramophonedzie Remix
Love Me Or Leave Me – Gabriel & Castellon & Maestro Remix
African Mailman – Smoove Remix
Central Park Blues – Monte’s Midnight Mix
