Als je jazz en funk als jouw basisingrediënt neemt en je giet er ook nog een vette Afrikaanse saus overheen, dan is het logisch dat je als musicus uitkomt bij ritmes. Ritmes in allerlei soorten en maten. Wie daar interesse voor heeft, móet de nieuwe cd van Eddy & The Ethiopians gaan beluisteren. Wie dat doet krijgt er als extra een uitpuilende schaal vol toetjes bij.

E&EII is de titel van die nieuwe cd: bijna vijftig minuten muziek van de meest dansbare soort die je kent., schitterende blazers- en ritme-arrangementen, vette soli en een ongekende mengeling van voornoemde muziekstijlen: jazz, funk en Afrikaanse muziek. En dat allemaal voortgebracht door twaalf musici, die heus niet allen uit Afrika komen. Wel uit Eritrea, België, Soedan, Frankrijk, Suriname, Nederland en – al zou de bandnaam anders doen vermoeden – één uit Ethiopië. Een overtuigender bewijs dat muziek geen enkele grens respecteert is er niet. Maar dat wisten we al.

E&EII bestaat uit negen composities, acht van de hand van bandleider Edward Capel. Zoals ook de eerste cd van Eddy & The Ethiopians al verblufte, zo doet deze tweede dit zo mogelijk nog meer. Drie jaar geleden trad Bereket Behre Akitu toe tot de Ethiopians. De Eritreeër zingt en speelt krar. Daardoor is het groepsgeluid een andere richting ingebogen, maar wat blijft is het verbluffende vakmanschap van alle musici. Dat een op het oor logische brug slaat tussen Afrika en Europa. Maar die logica krijg je alleen als ieder bandlid volledig is ondergedompeld in het concept dat Edward Capel voor ogen had en je de diverse culturen die meespelen, tot in de vingertoppen beheerst.

Vrijwel alle stukken op E&EII zijn schatplichtig aan de voornoemde manifeste ritmiek. Daar zou je uit kunnen concluderen dat de Ethiopians vooral Afrikaanse muziek spelen. Niets is minder waar. Rijke jazzimprovisaties snijden door het totaalconcept heen. Het stuk Hagerey en het bijna symfonische klinkende Calling Addis zijn er sprekende voorbeelden van. Maar ook fraaie melodische passages, vaak geïnspireerd op Afrikaanse volksmuziek, kruiden het geheel.

Wat de muziek ook zo’n eigen gezicht geeft is de instrumentatie. De keuze voor drie snaarinstrumenten, de masinko (eensnarige Ethiopische viool), baglama (Aziatische langhalsluit) en de eerder genoemde krar (komvormige lier uit Eritrea) zijn daar niet vreemd aan. Soms ondersteunen zij de ritmekaravaan, maar meestentijds zorgen zij voor de kleuring van de stukken. En waar deze drie eventueel tekort zouden schieten, daar manifesteert zich het vierde snaarinstrument, de vaak snijdende gitaar van Mathias van de Wiele.

E&EII swingt als de pest. Dansend op de Afrikaanse inbreng en tegelijk op de westerse, zich nergens naar de achtergrond laten dringende blaasinstrumenten. Die perfecte mengeling van verschillende stijlen laat de oren van de luisteraar steil overeind staan. Deze prachtige cd is daardoor een verrassing, 48 minuten lang. En dwingt je om de schijf nog maar eens op te zetten. En nog eens en nog eens. Om telkens weer verrast te worden door hetgeen onder de oppervlakte broeit. Precies zoals het zo vaak gebeurt bij feilloos muzikale concepten.

RINUS VAN DER HEIJDEN

 

EDDY & THE ETHIOPIANS – E&EII

eigen beheer

Edward Capel – sopraan-, baritonsaxofoon en altklarinet
Bereket Behre Akitu – krar en zang
Bart Maris – trompet en flugelhorn
Laurence Bilger – fluit
Arefayne Bisrat – masinko
Orkun Agir – baglama
Mathias van de Wiele – gitaar
Bart van Dongen – piano
Kenrick Gunther – percussie en zang
Osaama Meleegi – percussie
Jan van de Lest – basgitaar
John Maasakkers – slagwerk

 

www.eandetwo.nl

Previous

Kornet

Next

Jazz ten tijde van corona: Ben van den Dungen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook