Trompettist Teus Nobel (1982) heeft al een muzikaal cv waar je u tegen zegt. Hij bespeelde half Europa, tourde met uiteenlopende groepen en musici zoals Monsieur Dubois, Kyteman Orchestra, Sven Hammond Soul, Caro Emerald, Lee Towers en Paul de Leeuw. Hij begeeft zich, zoals veel Nederlandse jonge musici, op het raakvlak van jazz en amusementsmuziek. Een ontwikkeling die twee kanten kent: je doet er als solist een enorme speelervaring mee op, maar tegelijk ontneem je jezelf de mogelijkheid om te kiezen wat je werkelijk wilt.

Teus-Nobel_400In 2012 bracht Teus Nobel zijn eerste album onder eigen naam uit, Flow. Nu is er het tweede, Legacy. Hij brengt odes aan zijn grootste helden op de trompet, onder wie Miles Davis, Roy Hargrove, Woody Shaw en Eric Vloeimans. Hij heeft er daarbij voor gekozen geen stukken van hen te spelen, hetgeen zeer is toe te juichen. In plaats daarvan vertolkt hij de negen eigen stukken van de plaat – een ervan schreef hij met Daan Herweg – in de sfeer van die helden. Een duidelijk voorbeeld daarvan is de compositie Mr. Shiny Pants/Quiet Now dat onmiskenbaar de aard van Miles Davis’ Agharta ademt.

Op Legacy omringt Teus Nobel zich met musici, die zijn muziek perfect aanvoelen. Jerome Hol pakt meerdere malen fors uit op gitaar, Jeroen Vierdag heeft aan een korte solo genoeg om te laten horen wat hij in zijn mars heeft, Timothy Banchet op piano en Jasper van Hulten op slagwerk zijn drijvers, die naarstig rondspeuren om de slagbomen bij nieuwe richtingen in de composities te openen. Treffend is de keuze om twee gastsolisten uit te nodigen: trombonist Ilja Reijngoud in Woody’s March – de titel spreekt boekdelen – en saxofonist Ben van den Dungen. Hij soleert bescheiden op sopraansaxofoon in de aan zijn vroegere speelmaat Jarmo Hoogendijk opgedragen Suite for Jarmo.

Legacy ligt geheel in de lijn van wat jonge Nederlandse musici vermogen: het is een toonbeeld van gedegen spel, behoud van de jazztraditie, vertoon van een uitgebreide studie naar de mogelijkheden van hun instrument. Teus Nobel laat bovendien horen hoe hij gepokt en gemazeld door allerlei muziekstromingen heeft gedwaald. Wellicht is het daarbij raadzaam dat hij zich verdiept in de richting waarin hij zich het beste thuisvoelt. Misschien wil hij dit echter niet; het kunnen spelen op allerlei plekken kan ook op andere terreinen dan ervaring opdoen, zijn vruchten afwerpen. Bijvoorbeeld in zijn portemonnee.

Teus Nobel’s spel is ferm, zelfbewust en technisch hoogstaand. Ook op flugelhorn. Dat het de karakteristieken mist die het geluid van Miles Davis en Eric Vloeimans kenmerken is zeker geen ramp, want de trompettist heeft nog alle tijd om daaraan te schaven.

RINUS VAN DER HEIJDEN

Teus Nobel – Legacy
Flyin’ High Records
www.teusnobel-music.nl

Teus Nobel – trompet en flugelhorn
Jerome Hol – gitaar
Timothy Banchet – piano
Jeroen Vierdag – contrabas
Jasper van Hulten – slagwerk

Previous

Ud-speler Smadj’s huwelijk tussen traditie en moderniteit

Next

Eric Vloeimans en Jon Balke sensatie op November Music 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook