Toen gitarist Aart Strootman vakbroeder Bram Stadhouders vorig jaar uitnodigde om eens langs te komen op zijn anti-kraakadres in Berkel-Enschot dacht de uitgenodigde: kom, ik neem mijn gloednieuwe akoestische gitaar mee, wie weet waar het goed voor is.

Waar het goed voor was? In elk geval voor de totstandkoming van de cd Monasteria, een muzikaal dubbelportret van de jonge gitaristen Stadhouders en Strootman. Een bijzonder project, dat ook onder bijzondere omstandigheden vorm heeft gekregen. Aart Strootman woonde in een leegstaand nonnenklooster in het Midden-Brabantse dorp Berkel-Enschot. Toen Bram Stadhouders op bezoek kwam, wees Aart Strootman hem op de bijzondere akoestiek die het klooster kenmerkt, met name van de refter.

Monesteria-voor-JazzNuDe twee begonnen wat te jammen en besloten vanwege de akoestiek van de ruimte en de klik tussen henzelf, hun muziek te laten vastleggen. Op 19 en 20 april vorig jaar namen zij bezit van de refter en gingen er zonder enige voorbereiding, ook zonder afspraken, hun muzikale ideeën uitwisselen. Dat was nogal wat: Bram Stadhouders de gitarist die even goed thuis is op het gebied van composities als improvisaties en over een onuitputbaar arsenaal klankkleuren beschikt. Aart Strootman die door alle muziekgenres struint en ook elektronica en computers tot zijn gereedschappen rekent.

Op Monasteria laten beide gitaristen zich van een heel andere kant zien. Ieder met een akoestische gitaar heeft maar één opdracht aanvaard: anticiperen op wat de ander doet en daarmee ruim een uur muziek registreren die in feite haar gelijke niet kent.  Zeventien stukken die soms verheven titels meekregen als Laude, Abdis, Cella Hospitum I en II en Monachos zijn verenigd in een langgerekte suite waarin naast de nadrukkelijke aanwezigheid van de intens galmende akoestiek van de voormalige refter inventiviteit, fantasie en vooral vakmanschap hun plaats bevechten.

De aard van de muziek lijkt aan de ruimte waarin ze is gespeeld, aangepast. Zij is soms dromerig, op het ambiente af, altijd sterk melodisch, soms nadrukkelijk ritmisch, soms klassiek aandoend. Maar met de wetenschap dat elke noot improviserend is voortgebracht, kun je niet anders concluderen dan dat hier een meesterlijk staaltje van moderne Nederlandse improvisatiemuziek wordt gebracht. Waarbij voor de volledigheid dient aangetekend, dat het vooral luistermuziek is die Monasteria bevat. Geschikt voor elk welwillend oor.

RINUS VAN DER HEIJDEN

 

Bram Stadhouders & Aart Strootman
Monasteria – Challenge Records
www.challengerecords.com


Bram Stadhouders – akoestische gitaar
Aart Strootman – akoestische gitaar

Previous

Zeeland Suite 2014 stevig verankerd in Zeeuwse klei

Next

JazzNu zoekt medewerkers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook