Charlie Parker en de kerkorgels van een gebedshuis in Utrecht. Je moet er maar opkomen. HOT, hoofdletters die staan voor Het Orgel Trio, deed het en leverde een schitterende cd af: ‘Bird & Beyond’.

Met muziek van Charlie Parker. Elf stukken, waarvan er tien van de hand van de in 1955 overleden altsaxofonist zijn. Allemaal bewerkt door HOT, zelfs zodanig dat ze volledig gereconstrueerd zijn. Niet als compositie van de legendarische altsaxofonist, maar in de zienswijze van klarinettist Steven Kamperman, contrabassist Dion Nijland en organist Berry van Berkum. Dat is één kenmerk van deze bijzondere cd, een andere is de plek waar de muziek is geregistreerd: in de Nicolaïkerk in Utrecht, die twee orgels bezit die beide zijn ingezet op Bird & Beyond. En dat mag wellicht als derde bijzondere kenmerk worden aangeduid: de zo beweeglijke muziek van Parker, voor een deel vertolkt op de traagste van alle muziekinstrumenten, het kerkorgel.

Toen Charlie Parker in 2015 zestig jaar dood was, rijpte het idee bij de drie uitvoerders: zijn muziek – overstromend van harmonische denkbeelden en ritmiek – in een nieuwe tijd, maar vooral in een nieuwe context te plaatsen. Als je dat wilt, dan moet je eventuele gaten in het welhaast ondoordringbare muzikale fort van Parker zien op te sporen. HOT lukte dat. Het besloot daarop de thuis opnieuw gearrangeerde en gereconstrueerde muziek op een wel heel bijzondere plek te gaan uitvoeren: de protestante Nicolaïkerk in het hartje van Utrecht. Een kerk die twee orgels bezit, geconstrueerd door de Deense orgelbouwers Marcussen & Søn: een hoofdorgel en het kleinere Sweelinckorgel, respectievelijk geplaatst in 1953 en 1956.

De uitkomst van de inspanningen is fenomenaal. In Red Cross gaan de klarinet van Steven Kamperman en het hoofdorgel een woest duel aan. In Billy’s Billie’s Bounce hoor je bij de beginklanken zoiets als Gershwins Rhapsody in Blue voorbijkomen en in GoKoko verricht Steven Kamperman een wondertje door met slechts één lickje uit Parkers Koko repetitief een echt nieuwe compositie van vijf minuten te creëren. En wat te denken van Marmaduke, waar de zuigende klanken van opnieuw het grote Marcussenorgel een improviserende en scattende mensenstem naar eenzame hoogten voeren. De cd sluit af met Otinro van Berry van Berkum, die er een doorwrochte solo-improvisatie op alweer het hoofdorgel van de kerk, van maakt.

Soms klinkt de muziek sacraal, op andere momenten monumentaal. De kerk heeft een galmduur van zes seconden en die is meesterlijk in de muziek van klarinet en orgel, maar vooral in de klank van de contrabas verwerkt. Hoewel de herkenbaarheid van de Parkerstukken soms ver is te zoeken, grijpt het idee dat Charlie Parker de bedenker van dit project had kunnen zijn, je steeds klemmender vast. Hij die ooit een hartenwens in vervulling zag gaan door zijn composities te koppelen aan een strijkersensemble, had bij leven best met Kamperman, Nijland en Van Berkum de Nicolaïkerk kunnen betreden. Om te bezien wat er met de orgels gedaan zou kunnen worden. En dan was hij zeer waarschijnlijk bij hetzelfde opzienbare resultaat uitgekomen.

RINUS VAN DER HEIJDEN

Het Orgel Trio HOT – Bird & Beyond
LopLop Productions

Steven Kamperman – klarinetten
Dion Nijland – contrabas
Berry van Berkum – kerkorgels

 www.hetorgeltrio.nl

Previous

Start Stranger Than Paranoia zet klagers buiten spel

Next

Eigenzinnige Meesters bevolken Paranoia-festival

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook