Dromen van een leven met uitsluitend schoonheid. Daar wilden basklarinettist Maarten Ornstein en theorbespeler Mike Fentross best een ‘soundtrack’ voor maken. Zij dróómden daar niet alleen van, ze begonnen er daadwerkelijk aan en zo ligt ‘Oblivion Soave’ nu in de cd-schappen. Een opmerkelijk album, dat barok aandoet, maar uiterst eigentijds is.
Oblivion Soave bevat onder meer werk van de Renaissance- en barokcomponisten Claudio Monteverdi, John Dowland, Constantijn Huygens en Henry Purcell, maar evengoed composities van de Egyptenaar Sayed Darwish en de Zweedse volksmuziekschrijver Mikae Marin. En niet te vergeten van de eigentijdse Arvo Pärt, die al jaren in de belangstelling staat van moderne-muziekuitvoerders.
Hierbij rijst de vraag: is Oblivion Soave dan een klassieke cd? Het is moeilijk daarop een antwoord te geven. Hoeft ook niet. De cd heeft alle kenmerken van een klassiek album. Niet alleen door de keuze van componisten, maar zeker ook door de instrumentatie waarvoor de twee uitvoerders hebben gekozen. Maarten Ornstein speelt – hier uitsluitend – basklarinet, Mike Fentross theorbe (Noord-Italiaanse luit) en vihuela (een bijna vergeten Spaanse luit). De schijf is echter evenzeer hedendaags, omdat met name Maarten Ornstein geen enkele moeite doet het repertoire klassiek te laten klinken. De in de jazz gewortelde klarinettist blijft zichzelf als musicus. Hetgeen kan betekenen dat hij soms wel eens enigszins bruut uithaalt, waardoor verfijning dan naar de achtergrond verdwijnt. Deze benadering doet echter niets af aan de schoonheid van de uitvoeringen. Hij geeft er integendeel nieuwe aspecten aan mee.
Oblivion Soave is een slaapliedje uit de Monteverdi-opera L’incoronazione di Poppea. Het betekent zoveel als ‘sluimer zacht’. Dat is de opdracht die Mike Fentross en Maarten Ornstein aan de luisteraar van hun cd meegeven; zo moet je luisteren naar hetgeen zij muzikaal te berde brengen. Verzonken schoonheid, wakker gekust door de vihuela, theorbe en basklarinet. En voorbijgaand aan grenzen die verschillende muziekstijlen zichzelf hebben opgelegd. Het gaat uitsluitend om de klankcombinatie van de basklarinet en de luiten. Het sonore van het blaasinstrument, afgezet tegen de opwindende klanken van de snaarinstrumenten is niet alleen ongebruikelijk, het geeft de gekozen composities een ongewoon cachet.
Heel mooi is dat te beluisteren in de twee stukken van Constantijn Huygens: Quoy Clorinde en Que ferons nous. Maar wat te zeggen van Ramani bi sahmi haway van Dawud Hosny (1870-1937), de Egyptisch-joodse componist die de eerste Egyptische opera schreef: Shamsoon and Delilah. Contrabassist en componist Tony Overwater arrangeerde het stuk op deze cd en hier hoor je het best hoezeer Maarten Ornstein en Mike Fentross hun muzikale grenzen hebben opgerekt. Hoezo klassiek?
RINUS VAN DER HEIJDEN
Mike Fentros en Maarten Ornstein – Oblivion Soave
Zefir Records
Mike Fentross – vihuela en theorbe
Maarten Ornstein – basklarinet
www.maartenornstein.com
www.lasfera-armoniosa.com
www.zefirrecords.nl
