Het universum als leidraad. Verklankt door een accordeon, vibrafoon en contrabas. Met muziek die het ongrijpbare van het heelal toch gestalte wil geven. Trifid waagde zich eraan. Met de cd ‘Dream Scape’ als fascinerend resultaat.

De betekenis van het woord trifid is in wezen even diffuus als het begrijpen van het universum. Trifid zou je kunnen vertalen als drietand. En daarmee kom je dichtbij de drie musici die de cd Dream Scape ruim een uur lang muziek hebben meegegeven die het ongrijpbare van het hemelrijk in klanken heeft gevangen. Maar het woord Trifid komt ook in de buurt van Trifid Nebula, een mist in de ruimte, die wordt ingekleurd door drie sterren. Trifid gebruikt er tien stukken voor die betekenis krijgen door een accordeon, vibrafoon en contrabas. En die nog veel meer helderheid opleveren door de gastaanwezigheid van een flugelhorn, altviool en stem.

Voor die drie laatste instrumenten tekenen Teus Nobel en Oene van Geel en het dient gezegd dat hun bijdragen essentieel zijn. De accordeon, vibrafoon en contrabas krijgen krachtige ondersteuning van met name Teus Nobels flugelhorn en worden ‘het energieveld vol lyriek en mystiek’ – zoals Trifid beoogt – ingetild door de altviool en zangstem van Oene van Geel.

Je kunt uiteraard discussiëren of dit soort programmatische muziek het doel heiligt. Als je de compositie Moonshine Song opzet, hoor je dan werkelijk de vaste bewegingen van de maan die grote invloed hebben op menselijke samenlevingen en culturen? Of hoor je in Dreamscape of the subconciousness werkelijk de afwezigheid van tijd en welk (menselijk) belang ook? Raak je daarbij werkelijk in een toestand tussen bewustzijn en slaap? Iedere luisteraar van Dream Scape mag en moet het zelf ervaren.

Van die uitkomst van beluisteren hangt echter weinig af. De totaalervaring van de tien stukken op dit aangrijpende album is er een van fascinatie, van afwisseling in sferen, van afwijking – bijvoorbeeld door de nieuwe klanken die aan de accordeon worden ontlokt – en vooral van eigenzinnigheid om, of je nu wel of niet fanatiek op zoek bent naar de betekenis achter de muziek, een stortvloed van intrigerende klankbeelden over je heen te laten komen.

Dream Scape is een totaalproduct, waarbij iedere musicus van Trifid ernaar streeft om zijn instrument ondergeschikt te maken aan de andere twee. Maar tegelijkertijd de kracht van zijn eigen instrument volledig uit te buiten. De keuze om Teus Nobel en Oene van Geel uit te nodigen is een gouden: de speelkracht van de flugelhorn wedijvert met de duistere krachten van het heelal, de mystieke klanken die Oene van Geel over de muziek spreidt en zijn typische zangstem zetten met het slotstuk Earth de luisteraar weer terug op beide voeten.

Al dient gezegd dat de wereld er na deze droomreis toch net even anders uitziet.

RINUS VAN DER HEIJDEN

Trifid – Dream Scape
Trifidmusic

Rik Cornelissen– accordeon
Vincent Houdijk– vibrafoon
Maciej Domaradzki– contrabas
Gasten
Teus Nobel– flugelhorn
Oene van Geel– altviool en stem

www.trifidmusic.com

 

Previous

Ed Verhoeff c.s. schakelen tussen jazz en klassiek

Next

Sax Connection met vijven herauten van de postbop

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook