De zaal bij Lantaren Venster was voor het concert van Butcher Brown ingericht als een intiem-informele jazzclub, met zitplaatsen, een klein aantal tafels en statafels. Wellicht leverde het niet de drukte op die men had gehoopt, maar het was druk genoeg voor een prima sfeer.
De Amerikaanse mannen van Butcher Brown bouwen enerzijds op de fusionjazz uit de jaren zestig en zeventig en anderzijds mengen ze in hun muziek de hiphop en elektronische invloeden waar ze mee opgroeiden. Het geprezen album Camden Session kwam vorig jaar uit, opgenomen in de Londense studio van Mark Ronson, de wereldberoemde producer van Amy Winehouse, Bruno Mars en veel anderen. Ook van dat album werd deze avond een selectie van nummers gespeeld, waaronder het opzwepende 918. Maar de band maakte ook dankbaar van de gelegenheid gebruik om nieuwe nummers te spelen.
Butcher Brown kwam het podium op met maar vier van de vijf leden. Naar wat later bleek moest een van de muzikanten getuigen op de bruiloft van zijn beste vriend. Om nu te zeggen dat daardoor een enorm gat viel, zou gelogen zijn. De leden van de band gaven wel de indruk dat ze hun plek een beetje moesten zoeken. En vergeleken met wat te horen is op Camden Session en Live at Vagabond, was de sound minder vol en voelde dit concert iets minder energiek aan.
De strakke, snelle en precieze drumpartijen van Corey Fonville, die eerder zijn aantreden maakte in Nederland met onder andere Christian Scott, bleven indrukwekkend. Hij had geen uitblinkende drumsolo’s nodig om te laten horen hoe onmiskenbaar zijn bijdragen in het geluid van de band zijn. Multitalent Marcus Tenney nam niet alleen de tenorsaxofoon en trompet voor zijn rekening, maar liet zich ook horen als rapper. Onder meer bij een aantal nummers die deel zullen uitmaken van het volgend jaar te verschijnen album. Hij is zeker geen onverdienstelijke rapper, maar hij excelleerde toch het meest als saxofonist. Met een mooi rond geluid, warme en vloeiende melodieën en solo’s om van te genieten.
Stukken vol tempoveranderingen, gitaarnoten die als regendruppels over de baslijn vallen en een ingetogen, bijna te bescheiden, presentatie voerden de boventoon. Devone Harris alias DJ Harrison, toetsenist en visionair van de band, nam voor bijna de volledige eerste helft van het concert de basgitaar voor zijn rekening. Alhoewel sommige aanwezigen Butcher Brown voor het eerst live ontdekten, waren er ook mensen in de zaal die de band beter kennen.
‘DJ Harrison, go and sit behind the keys’, hoorde we ineens in de zaal. En inderdaad, DJ Harrison alleen het gat laten vullen van de ontbrekende bassist was erg zonde geweest. Met hem op toetsen werd de muziek des te funkier, met meer swingende solo’s en ook zichtbaarder lol op podium als gevolg. Dat Morgan Burrs op zulke momenten zonder moeite de baspartij overnam is het bewijs van hoe veelzijdig en getalenteerd deze muzikanten zijn.
Een geweldig concert dat smaakt naar meer, volgende keer hopelijk met de complete bezetting.
Tekst en foto’s SOPHIE CONIN
Butcher Brown
LantarenVenster Rotterdam, 30 mei 2019
Marcus Tenney – trompet, tenorsaxofoon, zang
DJ Harrison – piano, elektrische bas
Morgan Burrs – gitaar, elektrische bas
Corey Fonville – drums
