Na de geslaagde openingsdagen op 3 en 4 mei zette het festival Jazz a Liège tijdens de twee resterende dagen wederom in op een gevarieerde programmering. Jazzfans en uitgaanspubliek kwamen er volop mee aan hun trekken met een breed spectrum aan elektronische- en akoestische-, avant-garde- en mainstreammuziek.
In de deftige bovenzaal van het voormalige art-decozwembad Cité Miroir opende pianiste en zangeres Champian Fulton met haar trio de avond in strakke pianostijl, in de traditie van Oscar Peterson. Alle stijlelementen van het Oscar Peterson trio werden stijlvast en virtuoos uitgeserveerd, strak groovend, met een traditioneel pianotriogeluid. In haar pianosolo’s overtuigde Champian Fulton met authentiek doorleefd spel. Met repertoire dat rechtstreeks uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw leek te komen. Haar zang was enigszins omfloerst en deed wat plichtmatig aan, zoals vaak bij instrumentalisten die omwille van een breder publieksbereik de zang erbij kiezen. Haar werk als pianiste zou hebben volstaan om volledig te overtuigen.
In repertoirekeuze en uitstraling deed Fulton soms denken aan Diana Krall met haar traditionele, rechtstreeks door Oscar Peterson beïnvloede aanpak. Een formatie die oude tijden deed herleven, maar die zestig jaar na dato enigszins gedateerd aandoet.
JAGA JAZZIST
De Noorse formatie Jaga Jazzist was uit geheel ander hout gesneden. In de popzaal van Reflektor brachten zij met een oogverblindende, hallucinerend flitsende lichtshow een straffe hedendaagse mix van snoeiharde triphop en elektronische jazz in een grote bezetting. Trompet, trombone en klarinet mengden met Fender Rhodes, keyboards en vibrafoon tot een heftig groovend geheel in knallend-strakke arrangementen, die oorspronkelijk en groovend konden overtuigen in een hedendaags idioom. Ook voor vervreemdende lyrische composities die de ruimte van weidse landschappen weerspiegelden, werd ruimte gemaakt in een spannend concert van een formatie die na 25 jaar een geheel eigen muzikale wereld heeft gecreëerd.
NORDMANN
De jonge Belgische formatie Nordmann kwam in Cinema Sauveniere fors ter zake met ferm versterkte en licht psychedelische muziek in doorwrochte arrangementen. De mannen combineerden in de bezetting van tenorsaxofoon, elektrische gitaar, bas en drums de ongebreidelde energie van een rockgroep met de vrijheid van een improviserende jazzformatie. Met composities die enigszins schatplichtig waren aan de jazzrock van de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw, maar dan authentiek vertaald naar een hedendaags – alweer – groovend idioom. Een mooi concert van een formatie die een smaakmaker was voor de liefhebbers van authentieke cross-overprojecten.
AMBROSE AKINMUSIRE
In de rij van spraakmakende trompettisten die op Jazz a Liège gepresenteerd werd, nam Ambrose Akinmusire met zijn kwartet in Cité Miroir het stokje over voor een bomvolle zaal, die vol verwachting op dit trompetfenomeen was afgekomen. Akinmusire plaatst zichzelf bewust in de traditie van musici als Steve Coleman, Joe Henderson en Joshua Redman.
Met zijn adembenemend ingespeelde kwartet werden traditionele verwachtingen met een hallucinerende collagestijl gedemonteerd. Geconcentreerd, vol energie en naadloos ingespeeld zetten de vier musici een indrukwekkend gedeconstrueerd optreden neer. Vol opzwepende kracht en meesterschap, een soort bezwerend magisch ritueel. Een vlammend optreden, dat met ongebreidelde energie en verstilde momenten het publiek meesleepte naar een wereld vol wilde, donkere schoonheid. Een waardige afsluiter van een mooie festivalavond.
Op zondagavond passeerde wederom een indrukwekkende bandbreedte van projecten de revue.
BLACK FLOWER
De Belgische formatie Black Flower warmde de laatste festivalavond op met een sterke mengeling van multiculturele muziek. Soul en jazz passeerden de revue, gemixt met invloeden van Afrikaanse-, oriëntaalse- en Balkanmuziek in bezwerende composities van multi-instrumentalist Nathan Daems. Eigentijds en origineel samengebracht in een zeer persoonlijk idioom.
MÉLANIE DE BIASIO
De grote zaal van Le Forum was wederom volgestroomd voor een concert van een Belgische vedette, de dwarsfluitiste en zangeres Mélanie de Biasio. Met een kleine bezetting pakte De Biasio de zaal volledig in met gedragen composities vol zwevende synthesizerklanken met langgerekte mineurakkoorden. Waarin zij betekenisvolle stiltes liet vallen en de spanning tot het uiterste oprekte. Voor jazzliefhebbers een overdaad aan melancholische sferen met weinig compositorisch-inhoudelijke betekenis. Het uitgaanspubliek daarentegen was volkomen tevreden over de zwoele zang met donkere stem en de spaarzaam ingevulde arrangementen. De Biasio is een in België op zichzelf staand fenomeen, dat door het publiek duidelijk op handen wordt gedragen.
TOINE THYS TRIO
Het trio van de Brusselse tenorsaxofonist Toine Thys dompelde Cinema Sauveniere onder in de warme klanken van het Hammondorgel van Arno Krijger en gevarieerde drums van Karl Jannuska. Met een gastrol voor de fascinerende, individueel ingezette gitaar van Hervé Samb. En doorwrochte, authentiek doorleefde formatie die aanknoopte bij de jazzrockstijl van de jaren zeventig en tachtig, maar dan in een oorspronkelijk en hedendaags concept. Met spannende solo’s, stuwende stukken en heerlijk stuwende Hammondklanken was deze formatie een fijne exponent van de levendige Belgische jazzscene.
AVISHAÏ COHEN
Trompettist Avishaï Cohen bracht met zijn kwartet een magisch optreden vol verstilling en schoonheid. Bijgestaan door zijn vaste begeleiders Jonathan Avishai op piano en Barak Mori op bas, met een uitblinkersrol voor de rijke gelaagde drums van Ziv Ravitz, maakte hij alle hoog oplopende verwachtingen waar met een optreden vol gebalde energie en opvallende schoonheid. Door vele tournees is de formatie jaloersmakend ingespeeld. Arrangementen werden perfect neergezet en solo’s wederzijds verbluffend naadloos aangevuld in telepathisch samenspel. Door een groep die in een lyrisch en abstract idioom alle kanten uit kon. Een magisch moment deed zich voor toen Avishaï Cohen met zijn trompetklanken de snaren van de vleugel liet meetrillen tot buitenaardse koren. Waarna diep doorleefde solo’s volgden waarin de mannen elkaar alle ruimte lieten en samen de randjes van hun kunnen opzochten. Een gebiologeerd publiek beloonde dit zinderend optreden met staande ovaties. Een boeiende en waardige afronding van vier spannende festivaldagen.
Jazz a Liège liet in vier dagen een grote variëteit aan spannende projecten de revue passeren met een grote rol voor de levendige hippe Belgische jazzscene, naast grote internationale projecten. Een vakkundig geprogrammeerd festival, dat ambitieus de diverse kanten belicht, die het hedendaagse jazzleven rijk is. Een geslaagde ‘showcase’ voor Belgische musici en een feest voor jazzliefhebbers, die verbreding en verdieping zoeken tussen mainstream, avant-garde, popmuziek en aanverwante stromingen.
MATHILDE LÖFFLER
foto’s JEANSCHOUBS
International Festival Mithra Jazz à Liège
Diverse locaties Luik (B), 5 en 6 mei ’18
Optredens van onder andere Champian Fulton, Jaga Jazzist, Nordmann, Ambrose Akinmusire, Black Flower, Melanie de Biasio, Toine Thys Trio, Avisha Cohen.
