Met een weldadig aandoende chaos eindigde de eerste avond ‘Jazzportretten’, een initiatief van Paradox in Tilburg dat er een samenwerkingsverband voor is aangegaan met artbioscoop Cinecitta, op een steenworp afstand gelegen tegenover Paradox. De bedoeling is dat deze verloving het komende seizoen nog andere uitingen krijgt. Tijdens de eerste aflevering werden twee Jazzportretten getoond: van Paul van Kemenade en Han Bennink.
Het mooie en tevens eigenzinnige van dit initiatief was, dat beide musici aanwezig waren en de portretten verrijkten met hun live-spel. Bovendien had Paul van Kemenade zijn formatie Three Horns And A Bass opgetrommeld, waardoor de avond niet alleen een divers karakter, maar ook een breder kader meekreeg. Want met Han Bennink, Paul van Kemenade en Three Horns And A Bass op het podium, valt niemand in slaap.
Paul van Kemenade opende de avond met zijn drie medemusici: Angelo Verploegen op flugelhorn, Louk Boudesteijn op trombone en Wiro Mahieu op contrabas. Ze speelden drie Van Kemenade-composities: In A Certain Mood, Mind The Gap en What’s Appening. Een fraaie aanloop naar wat komen ging, waarbij het derde stuk met zijn ingehouden swing geen betere opmaat had kunnen zijn.
De serie Jazzportretten is een initiatief van het Nederlands Jazz Archief. Het zijn gesprekken met – straks – zo’n honderd Nederlandse jazzmusici, waarvan er een aantal al zijn uitgezonden op NTR Cultura TV. Ze zijn derhalve niet nieuw, maar op een groot scherm in Cinecitta was het een aangename hernieuwde kennismaking. Het eerste portret behelsde Paul van Kemenade. Regisseur en interviewer van de serie is Jan Kelder, die met de Tilburgse altsaxofonist aangenaam kletste over verleden en heden. Opmerkelijke uitspraak van de geïnterviewde: “Het is van alles wat en eigenlijk is het niks.” Deze muzikale avond weerlegde echter Van Kemenade’s bewering.
In de pauze die volgde stond Han Bennink zó op scherp, dat hij achter zijn drumstel dook en alvast een warming-up deed. Dat paste mooi bij de opzet van de avond, waarvan vijf minuten vóór aanvang nog niemand enig idee had hoe de volgorde en verdere indeling er uit zou zien. Han Bennink schoof zodoende vanzelf in de wél geplande intro van zijn Jazzportret. Voor wie hem toevallig nog niet kende, haalde hij al zijn gimmicks van zowat vijftig jaar uit de kast: met de voeten op het slagwerk, drummen op zijn bovenbenen, zijn schoenen en de podiumvloer, languit er bij gaan liggen en zingen: voor de gelegenheid Wie is Loesje, wie is toch dat snoesje (Loesje is het meisje van de drummer van de band). Oubollig en melig? Niet als dit materiaal gegeseld wordt door de drumstokken van Han Bennink.
RUUD JACOBS
In zijn Jazzportret sprak de slagwerker uitgebreid over wat zijn leven als musicus hem heeft gebracht. Opvallend was zijn respect voor collega-musicus Ruud Jacobs en niet verwonderlijk zijn uitspraak over critici: “Je dacht toch niet dat ik geloof wat ze schrijven?” En voor degene die wel eens voorzichtig denkt hoe lang Han Bennink dit leven nog kan volhouden had hij een klip en klaar antwoord: “Ik wil pas eindigen als ik voor 17.000 mensen op een leeg luciferdoosje kan drummen, met daarin twee half verbrande lucifers.” En nadat hij Paul van Kemenade nog een pluim op de hoed had gestoken met de uitspraak “Als ik naar Tilburg ga, denk ik eerst aan Paul en daarna aan Elisabeth Bas (oud sigarenmerk uit de vorige eeuw, RvdH)”, diende zich het slotdeel van de avond aan.
Waarin zich de weldadige chaos uit het begin van dit artikel ontplooide. Paul van Kemenade en Han Bennink vol gas op het Francorchamps-circuit van de vrije jazz, waarbij uit hun uitlaten Ghosts van Albert Ayler walmde. Schitterend! Waarna de twee andere blazers en de bassist aansloten en veilig sturend de pits indraaiden.
Bartho van Straaten, programmeur van Paradox, is zeker van plan later dit seizoen meer Jazzportretten te tonen. Wanneer is nog niet zeker. “Ik wilde eerst deze avond afwachten”, zei hij daarover. “Maar met een volle bak komen er zeker meer portretten.”
RINUS VAN DER HEIJDEN
beeld GEMMA VAN DER HEYDEN
Jazzportretten
Paradox Tilburg, 9 september 2015
Paul van Kemenade – altsax
Han Bennink – slagwerk
Angelo Verploegen – flugelhorn
Louk Boudesteijn – trombone
Wiro Mahieu – contrabas
http://www.npo.nl/zoeken?utf8=✓&q=jazzportretten
www.paradoxtilburg.nl
www.cinecitta.nl
