JazzNu is begaan met het lot van de jazz en zijn uitvoerders. Daarom stelt Rinus van der Heijden deze vraag:

Hoe geeft tenorsaxofonist Erwin Benjamins in het Corona-tijdperk invulling aan zijn  kunstenaarschap?

 

Erwin Benjamins: "Als ik een maand heb met weinig inkomen, doe ik daar wat klussen bij via een uitzendbureau." Foto Ranjani Nirosha
Erwin Benjamins: “Als ik een maand heb met weinig inkomen, doe ik daar wat klussen bij via een uitzendbureau.” Foto Ranjani Nirosha

Dagboekfragmenten van een saxofonist

1

Yesterday / All my troubles seemed so far away (Lennon/McCartney)

1-1-2020

“Leven is een feest. Ik speel veel, en ik zit in de luxe positie dat ik alleen maar de gigs hoef aan te nemen die ik tof vind om te doen. En ik vind veel tof. Als ik mag spelen met mensen die mij inspireren, en ik de vrijheid krijg om mijn eigen rol in te vullen, ben ik gelukkig.

Dat vind ik te gek aan muziek. Niet een volgorde van nootjes, een toonladder of een akkoordenschema. Maar dat het een taal is waarin de hele band tegelijk aan het woord is én iedereen naar elkaar luistert.

Het maakt leven als muzikant voor mij een enorm rijk bestaan. Ook een financiële uitdaging. Voor de meest te gekke dingen is nooit budget. De goedbetaalde projecten zijn niet per se leuk. De balans daarin is een doorlopende zoektocht.

Als ik een maand heb met weinig inkomen, doe ik daar wat klussen bij via een uitzendbureau. Dan kan ik mijn rekeningen betalen, en de optredens doen die ik graag speel.

 

2

What’s going on (Marvin Gay)

13-3-2020 

Het is 13 maart en ik ben vanavond geboekt voor een volle grote zaal in het Patronaat in Haarlem. We doen vanavond het RIPlive festival. Een eerbetoon aan alle artiesten die zijn overleden in 2019. We hebben met de band prima gerepeteerd en het wordt zeker weer één van de leukste feestjes van het jaar. Freek de Jonge gaat bijvoorbeeld een liedje van Eli Asser zingen, en Monique Kleemann gaat Girl from Ipanema zingen ter nagedachtenis aan João Gilberto.

Het gaat alleen niet door. Nederland is aan een lockdown begonnen. We doen die avond nog wel een goede borrel met de band. De stemming is een beetje tussen lacherig en huiverig. ‘Het zal toch niet zo erg zijn?’ tegenover ‘Wat staat ons te wachten?’

 

Erwin Benjamins: "Van deze gedwongen pas op de plaats maak ik voor mezelf een tijd van bezinning." Foto Ranjani Nirosha
Erwin Benjamins: “Van deze gedwongen pas op de plaats maak ik voor mezelf een tijd van bezinning.” Foto Ranjani Nirosha

3

Que sera, sera (In de uitvoering van Sly Stone)

13-5-2020

We zijn inmiddels twee maanden verder. Er is een hoop duidelijk, en een hoop niet. Wat bijvoorbeeld duidelijk is: het beroep muzikant zoals ik dat te gek vind is er nu even niet meer. En ik begrijp heel goed dat het onduidelijk is wanneer dat terug komt. Hoe fijn het ook is om met goede muzikanten een volle zaal mee te nemen in het verhaal dat je als band wil vertellen, het is het niet waard om daar weer een opleving van het corona virus voor te riskeren.

Daarnaast is de regeling voor zzp’ers – hoe sympathiek ook – voor mij niet toereikend. Mijn vaste lasten zijn € 1000 per maand. De TOZO vult je inkomen aan tot € 1050 per maand. Van dat bedrag kan ik niet leven, dus om mijn rekeningen te kunnen betalen, moet ik meer uitzendwerk doen.

Dat is wel even wennen. Ik was een muzikant met een bijbaantje. Nu ben ik ineens een flexwerker met een hobby. En in die hobby heb ik even geen plezier. Mijn sax heb ik al een paar maanden niet aangeraakt. Ik heb veel gelezen over topsporters, die nu geen idee hebben waarom ze moeten trainen. Dat snap ik heel goed. Ik weet nu ook niet waarom ik saxofoon op mijn kamer zou moeten spelen. Als optredens weer in zicht komen, zorg ik wel dat ik tegen die tijd wedstrijdfit ben. Dat uitzicht is er nu nog niet.

Johan Cruijff zei het al: ‘Ieder nadeel hep z’n voordeel’. En dat maak ik nu ook mee. Van deze gedwongen pas op de plaats maak ik voor mezelf een tijd van bezinning. Het geeft me de tijd en ruimte om na te denken wat ik in de toekomst wil met muziek. Dat levert weer nieuwe plannen op. Geen idee of dat iets op gaat leveren. De toekomst laat zich maar lastig raden. Ik had op 1 januari niet kunnen bedenken waar ik nu ben.”

 

Previous

Marimba

Next

Mondharmonica

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook