JazzNu is begaan met het lot van de jazz en zijn uitvoerders. Daarom stelt medewerker Tom Beetz met regelmaat aan telkens een andere musicus deze vraag:

 

HOE GEEFT IMAN SPAARGAREN IN HET CORONA-TIJDPERK INVULLING AAN ZIJN KUNSTENAARSCHAP?

 

Iman Spaargaren: "Gedeeltelijk is mijn huidige leven niet zoveel veranderd ten opzichte van het pre-corona-tijdperk." Foto Gemma Kessels
Iman Spaargaren: “Gedeeltelijk is mijn huidige leven niet zoveel veranderd ten opzichte van het pre-corona-tijdperk.” Foto Gemma Kessels

“Toevallig was ik vandaag wat ouwe meuk aan het opruimen – ik heb nu toch tijd zat – en kwam een artikel over mijzelf en mijn nieuwe cd High Tide Low Tide met het Undercurrent Trio tegen. De kop van het artikel is ‘Niks doen is geen optie’. Juist ja, mijzelf ten voeten uit. Ik heb inderdaad altijd wel legio dingen te doen, te studeren (eindeloze mogelijkheden!), te spelen met diverse, vaak zelf geïnitieerde projecten of allerlei zaken te organiseren.

Gedeeltelijk is mijn huidige leven dus niet zoveel veranderd ten opzichte van het pre-corona-tijdperk. Maar anderzijds zijn mijn concerten zoals bij zovelen compleet opgedroogd en dat doet pijn. Ik was er in het begin wel even chagrijnig over en zat ook nog eventjes in de ontkenningsfase: nee joh, komt goed, binnenkort kunnen we weer spelen… Inmiddels weet ik beter en ben ik bezorgd om de toekomst van de culturele sector in Nederland en daarbuiten.

Iman Spaargaren: "Ik houd rekening met een heel andere toekomst en een geheel veranderd cultureel landschap." Foto Gemma Kessels
Iman Spaargaren: “Ik houd rekening met een heel andere toekomst en een geheel veranderd cultureel landschap.” Foto Gemma Kessels

Voor het najaar staan er enkele echt leuke dingen te gebeuren: een tournee met StarkLinnemann Quartet naar China (?!) en een reprise van de muziektheaterproductie My Father Held a Gun in Brussel. Ik mag hopen dat dat allemaal weer doorgaat, maar houd ook rekening met een heel andere toekomst en een geheel veranderd cultureel landschap. Door corona dreigt een zomercursus van me bij Stichting Buitenkunst niet door te gaan. En concerten in Argentinië met het Undercurrent Trio en met het StarkLinnemann Quartet op het beroemde Liszt Concours in TivoliVredenburg zijn me ook al door de neus geboord. Mijn geplande cd-release van Sly Fly met een nieuwe formatie onder mijn leiding genaamd Eyeman All Stars ga ik maar uitstellen tot nader order.

Ik loop natuurlijk inkomsten mis en fijne concerten. Maar wat me ook steekt is dat alle voorbereidingen voor niets zijn geweest. Sommige concerten heb ik kunnen verzetten naar later in het jaar of naar 2021. We gaan het zien. Het nieuws rondom de coronamaatregelen volg ik inmiddels minder fanatiek. Belangrijke nieuwsbronnen zijn voor mij de Kunstenbond en de Facebookgroep Platform voor Freelance Musici.

Mijn chagrijn is verdwenen en er blijkt ineens ook weer ruimte te zijn voor activiteiten waar ik voorheen minder tijd voor had of anders invulde. Gelukkig is de overheid ook met de Tozo (tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers, TB) over de brug gekomen en dat biedt wat financiële ruimte.
Ik heb in de afgelopen periode verrassend veel nieuwe ideeën in nieuwe composities kunnen uitwerken. Ineens is daar dan een ‘stream of creativity’! Het zal te maken hebben met de paradoxale situatie dat er ondanks zorgen over de toekomst van de uitvoerende muzikant ook rust in mijn hoofd is ontstaan.

In de stad is het natuurlijk ook rustiger, ik trek er veel op uit met de hond. Ik ben ook lekker aan het studeren op basklarinet en dwarsfluit en dat geeft ook weer nieuwe ideeën voor composities. Er is ook tijd om te kijken naar aanvragen voor subsidie zoals bij Sena (Stichting ter Exploitatie van Naburige rechten, TB).

Iman Spaargaren: "Mijn chagrijn is verdwenen en er blijkt ineens ook weer ruimte te zijn voor activiteiten waar ik voorheen minder tijd voor had of anders invulde." Foto Gemma Kessels
Iman Spaargaren: “Mijn chagrijn is verdwenen en er blijkt ineens ook weer ruimte te zijn voor activiteiten waar ik voorheen minder tijd voor had of anders invulde.” Foto Gemma Kessels

Met mijn project Pelican Three met gitarist Mark Tuinstra en trompettist Dirk Beets hebben we onlangs een online-concert gedaan en drummer Franc auf dem Brinke vroeg mij mee te spelen in een video om International Jazz Day 2020 te vieren. Samen met onder andere Deborah Carter, Charli Green en Joe Rivera speelden we het nummer Route 66. Ieder vanuit zijn eigen huis en middels splitscreen tot een flitsende clip gesmeed.

Ook mijn lespraktijk is enorm veranderd. Ik geef nu elke leerling alsmede mijn twee workshopgroepen les via Zoom en Skype. Dat brengt een hele nieuwe manier van lesgeven met zich mee. Omdat samenspelen nagenoeg ondoenlijk is, werk ik veel met huiswerk en creatieve opdrachten, zoals je eigen partij van een duet of arrangement opnemen en samenbrengen met opnames van andere leerlingen. Ik neem nu veel meer op met Logic en dergelijke dan voorheen. Zowel materiaal zoals begeleidingstracks voor leerlingen als eigen composities en uitprobeersels.”

 

www.imanspaargaren.nl

Previous

Doedelzak

Next

Jazz ten tijde van corona: Jan van Duikeren

1 comment

  1. Beste oud-docent,

    Ik kan vanuit mijn perspectief aan jou en de andere vele musici en overigens ook beeldende kunstenaars zeggen, dat in deze tijd van corona jullie produktie mij, en ik denk vele anderen op deze planeet, op de been houdt. Twijfel alsjeblieft niet aan jezelf, het virus ligt niet aan jullie produktie. Nogmaals jullie produktie is een oplossing om deze nare tijd door te brengen.

    Met hartelijke groet,
    Julien

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook