COLUMN
Een van de meest bekeken tv-programma’s, De Wereld Draait Door, is na vijftien jaar gestopt. En daarmee ook het ietsjepietsje aan jazz waar tv-makers nog aandacht aan besteden. Je kunt over De Wereld Draait Door denken wat je wilt, maar presentator Matthijs van Nieuwkerk richtte met enige regelmaat de schijnwerper op Nederlandse jazzmusici.
Een willekeurige greep: Han Bennink, Krupa & The Genes, John Engels, Anton Goudsmit, Hans Dulfer, Teus Nobel, Joris Posthumus, Fay Claassen en de twee DWDD-kanonnen Eric Vloeimans en Yuri Honing, van wie de laatste maar liefst dertien keer aan tafel schoof.
Ik hoor de kritiek van sommigen al: “Tja, het zou wat. Dan mogen ze ook één minuut komen spelen.” Klopt, maar op een terrein dat voor radio- en tv-programmeurs volledig met onkruid is overwoekerd, is die ene minuut beter dan niets. Matthijs van Nieuwkerk is een muziekliefhebber en jazz maakt deel uit van zijn interessewereld. En dus haalde hij met regelmaat in de vijftien jaar dat zijn programma in de ether was, jazzmusici binnen. Hij sprak aan tafel met hen over hun muziek, waarna zij gedurende een tot anderhalve minuut op het podium een proeve van hun bekwaamheid mochten geven.
De Wereld Draait Door als vergaarbak van jazz derhalve. Om te huilen natuurlijk, dat dit de enige plek was waar je in woord en beeld iets van jazz kon opsteken. Verder is er geen tv-zender die er een letter aan besteedt. Of wacht, de NPO natuurlijk, die tijdens de drie dagen van het North Sea Jazz Festival in juli, elk jaar beelden van het evenement uitzendt. Maar jazz? Ho maar. Afgelopen jaar werd er onder andere aandacht besteed aan de optredens van Joe Jackson, Toto, Macy Gray, Ms. Lauryn Hill, Gladys Knight en Daryl Hall en John Oates. En oh, pardon, Rein de Graaff zat er ook nog tussen.
In een wereld waarin beeld een soevereine rol inneemt, is er ook nog wel een verdwaalde ziel die naar de radio luistert. Hij of zij komt daar ook al Schraalhans Keukenmeester tegen. De gouden tijden van Pete Felleman, Michiel de Ruyter en de op 1 maart overleden Aad Bos zijn natuurlijk allang voorbij. Maar hetgeen dat als opvolging door moet gaan, is vaak van een bedroevend niveau. Deep Jazz, Vrije Geluiden, NPO Radio 2 Soul en Jazz en Concertzender zijn ronkende namen, maar ze lopen echt niet kreupel doordat ze de last moeten dragen die ‘jazz’ heet. Er komen zeker wel eens jazzklanken voorbij, maar om nu van een consistent beleid te spreken, waarin een evenwicht wordt gevonden tussen verleden, heden en eventuele toekomst van de jazz, is geen sprake. Het is allemaal losse-vingerwerk, zo vluchtig als wij het Covid-19 virus zouden toewensen.
Met het terugtreden van Matthijs van Nieuwkerk wordt de toekomst van de jazz op televisie dus nog mistroostiger. Stel dat De Wereld Draait Door in de toekomst nieuw leven zou worden ingeblazen, dan is er geen enkele zekerheid dat jazz daarin een plaats krijgt. Het is immers de ex-presentator die ook op dit punt zijn stempel drukte op de invulling van alle voorbije afleveringen. Het is te hopen dat Matthijs van Nieuwkerk nog eens kan worden gestrikt voor een tv-programma met de diversiteit van De Wereld Draait Door. Dan zou het kunnen dat het waakvlammetje van de jazz soms nog eens opflakkert. Anders is het: dag Matthijs, dag jazz!
RINUS VAN DER HEIJDEN
Muziek op DWDD!
