Foto Tom Beetz

De bugel is een aan de trompet verwant koperen blaasinstrument dat belangrijk is in fanfareorkesten. Het instrument is gestemd in bes of es en heeft drie ventielen. In het Engels heet de bugel een flügelhorn, terwijl de Engelse bugle in het Nederlands klaroen heet, geen ventielen heeft en niet verward moet worden met een bugel.

De vorm van de bugel is geheel conisch voorbij het ventielhuis en heeft ruimere bochten dan de trompet. Daardoor heeft de bugel een veel zachtere, warmere en rondere klank. De bugel is een ontwerp van Adolphe Sax, die ook de saxofoon ontwierp. Adolphe Sax wilde een instrument dat op een trompet leek, maar een zachtere en warmere klank had. Vermoedelijk was het Joe Bishop die in 1934 met het Isham Jones Orchestra op Rock Your Blues Away de eerste jazzopname op bugel maakte. Maar pas begin jaren vijftig werd het dankzij Clark Terry een normaal instrument en echt populair werd het toen Miles Davis het intensief gebruikte bij het orkest van Gil Evans. Enkele trompettisten zoals Art Farmer stapten helemaal over of de bugel. In ons land speelt Angelo Verploegen (foto), van oorsprong trompettist, bijna altijd bugel.

 

Previous

Sun-Mi Hong Quintet: lyrisch, eerlijk en indrukwekkend

Next

Terugblikken bij het eerste lustrum van JazzNu

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook