De marimba is een idiofoon net als zijn broertjes vibrafoon en xylofoon. Een idiofoon is een instrument dat gemaakt is van materiaal dat door zijn eigen trilling een klank geeft zonder een klankkast nodig te hebben.
Waar de marimba vandaan komt is onbekend. Er zijn stromingen die beweren dat hij uit Zuidoost-Azië komt, anderen houden vol dat hij uit Afrika komt. Feit is dat hij tot op de dag van vandaag in allerlei oervormen in Afrika wordt gebruikt en dat de ontwikkeling van de marimba tot een volwaardig concertinstrument heeft plaatsgevonden in Midden-Amerika, met name in Guatemala. Daar is hij in de zestiende eeuw door Afrikaanse slaven naartoe meegebracht.
De marimba ziet eruit als een vibrafoon maar heeft in plaats van metalen toetsen, rozenhouten of palissander toetsen die met mallets worden aangeslagen. Onder de toetsen hangen resonatorpijpen die het geluid versterken, maar er zijn geen draaiende plaatjes voor het verkrijgen van vibrato zoals bij de vibrafoon. De marimba kan in principe zo groot als gewenst zijn, van klein met twee octaven tot een concertexemplaar met meer dan zes octaven die met zijn tweeën bespeeld kan worden.
In de jazz wordt de marimba spaarzamer gebruikt dan de vibrafoon en dan nog vaak als een bij-instrument voor vibrafonisten. Jazzpionier Red Norvo was de eerste die er in 1933 op soleerde. In de twee opgenomen nummers In a Mist en Dance of the Octopus is te horen dat het geluid van de marimba perfect paste bij de avant-gardistische muziek van Norvo uit die tijd, waarmee hij een voorloper van de Third Stream van Claude Thornhill en Raymond Scott was. Ook drummer Kenny Clarke was een pionier op dit instrument en maakte er in 1938 opnamen mee.
Later speelden verschillende andere vibrafonisten marimba als tweede instrument, onder wie Bobby Hutcherson, Gary Burton, David Friedman, Stefon Harris, Bobby Hutcherson, Joe Locke, Steve Nelson en Dave Pike. Een van de weinige voltijd marimbaspelers is de Bulgaarse in Frankrijk wonende Vassilena Serafimova (foto) die met pianist Thomas Enhco muziek maakt op het grensvlak van hedendaagse klassieke muziek en avant-gardistische jazz.
