Reizen. Het lijkt er op dat dit fenomeen plotsklaps inspiratiebron is geworden voor jazzmusici. Angelo Verploegen bracht pasgeleden zijn album ‘The Art Of Travelin’ Light’ uit, Joost Lijbaart presenteert volgende maand een solo-album waarop reizen een rol speelt. En nu is er de Schotse, in Den Haag wonende gitarist David MacGregor die met ‘Looking For A Place Called Home’ de impressies van een aantal jaren reizen, muzikaal heeft vastgelegd.
Looking For A Place Called Home is uitgebracht op vinyl. Een geluidsdrager die de bedoelingen van David MacGregor haarfijn in zich draagt. De gitarist toont op grootse wijze zijn vakmanschap, dat op dit album vooral op improvisaties lijkt te berusten. De vlijmscherpe wijze van (elektrisch) gitaarspelen voegt een spanning opwekkende dimensie toe aan een totaalgeluid, dat het karakter heeft van één lange étude. Maar echter een opeenstapeling is van een razend knappe gitaartechniek. Waarin melodie, ritme, doordachtheid én voornoemd improvisatie-inzicht met elkaar op het voorste plan strijden.
David MacGregor benutte tien jaar reizen om Looking For A Place Called Home een eigen gezicht te geven. Daarbij voegde hij zijn ervaringen van het wonen in diverse landen: Frankrijk, Engeland en nu Nederland. Maar tevens ligt er nog een bedoeling achter dat reizen. In een tijd waarin Covid-19 over alle lagen van de maatschappij de baas speelt, wil David MacGregor de mens die ver is terug geworpen op zijn oerstaat en tijd en rust krijgt opgedrongen door bijvoorbeeld de lockdown en quarantainemaatregelen, muziek schenken om die rust een vorm te geven.
Daarin slaagt Looking For A Place Called Home met vlag en wimpel. Het album dwingt met zachte hand tot introspectie, streelt de zintuigen door de verschillende culturen die de gitarist door zijn spel weeft en trekt modernistische lijnen naar een vakbroeder als John Williams. Deze klassieke gitarist beweegt zich op een geheel ander terrein, maar de intentie van zíjn muziek heeft sterke raakvlakken met die van David MacGregor. Je hoort er dezelfde transparantie in terug, wordt geraakt door de intenties en vooral door de uitgekiende techniek waarmee de gitaar tot klinken wordt gebracht.
Zou het aan die overeenkomst liggen dat een van de stukken op Looking For A Place Called Home het Andante is uit het 21e Pianoconcert van Mozart? Dáárin is die eerder genoemde modernistische lijn van MacGregor fabuleus ondergebracht. Het beklijvende thema van het Pianoconcert blijft kaarsrecht overeind staan, maar luister eens wat David MacGregor er allemaal omheen vertelt. Mooi hoor!
RINUS VAN DER HEIJDEN
DAVID MACGREGOR – LOOKING FOR A PLACE CALLED HOME
World Jazz Records
David MacGregor – gitaar
