JAZZNU WIL DE STAND VAN ZAKEN DOORLICHTEN ROND HET ORGANISEREN VAN CONCERTEN. ALS STRAKS HET ‘NIEUWE NORMAAL’ ZICH AANDIENT, HOE PAKKEN JAZZCLUBS DAT ORGANISEREN DAN AAN? EN BESTAAT ER NA AFLOOP VAN DE CORONACRISIS NOG WEL ANIMO OM OP DE OUDE VOET VERDER TE GAAN? DE SERIE ‘JAZZ NA CORONA’ TRACHT ANTWOORDEN TE GEVEN OP EEN AANTAL VRAGEN.
Jazz International Rotterdam heeft naar eigen zeggen een pittig jaar achter de rug. De oorzaak daarvan is niet alleen corona, het wegvallen van een belangrijke subsidie is de tweede reden. De afgelopen jaren ging het roer om bij de organisatie: van jazzprogrammeur ‘zonder podium’ naar talent- en projectontwikkelaar voor de Rotterdamse scene. Een koerswijziging die niet zonder slag of stoot ging.
“Je zou kunnen zeggen dat Jazz International Rotterdam (JIR) is getroffen door twee virussen: Covid-19 en het RRKC-virus”, zegt zakelijk leider Sophie Blussé. Dat laatste staat voor Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur, die vorig jaar met een negatief advies aan het gemeentebestuur heeft bewerkstelligd, dat de toekomst van JIR ineens onzeker werd. “We zijn er aardig ziek van geweest. “En met corona hebben we er een extra uitdaging bijgekregen.”
Dus eerst maar even iets zeggen over het wegvallen van die structurele, gemeentelijke subsidie aan JIR. “Ons meerjarenbeleidsplan, waarin de ontwikkeling van Rotterdamse makers centraal staat, werd door de verkeerde commissie beoordeeld, met als gevolg een negatief advies, vol onjuistheden bovendien. Ondanks dat rectificatie is beloofd omdat er fouten zijn gemaakt, heeft dit geen invloed meer op het advies”, blikt Sophie Blussé terug. “Maar we blijven natuurlijk onverminderd overtuigd van de toegevoegde waarde van talent- en projectontwikkeling voor jazz, juist in een jazzstad als Rotterdam, met zoveel getalenteerde musici die hier rondlopen. Onze veerkracht is groot en ons geloof is sterk. Alleen af en toe een podium bieden aan talent is namelijk niet genoeg. De behoefte van jonge makers is veel groter en dáár gaat ons beleidsplan over”.
NIEUWE STRATEGIE
Het wegvallen van de structurele subsidie zorgt noodgedwongen voor een nieuwe strategie en de uitvoering daarvan is parallel gaan lopen aan de problemen die Covid-19 voor eenieder meebrengt. “We moeten als organisatie gaan afslanken en middelen vinden om nieuw talent en nieuwe projecten te ondersteunen. Ons jaarlijkse Festival Jazz International Rotterdam wordt de showcase daarvan. De podia waarmee wij de afgelopen jaren in de stad samenwerken gaan nu zelf jazz programmeren, in zoverre ze dat al niet deden. Dit staat overigens los van corona; in ons beleidsplan gaven we al aan dat na 25 jaar Jazz International Rotterdam de podia het nu zelf moeten en kunnen gaan doen. Die hebben geen onafhankelijke jazzprogrammeur meer nodig.”
Sophie Blussé benadrukt dat haar organisatie zeker niet gaat stoppen. Dat is ook geen overweging geweest. “Het bestuur heeft uitgesproken dat er genoeg reden en behoefte is om als talent- en projectontwikkelaar door te gaan en zo leeft het ook bij het team. In 2019 namen we hierin al eerste stappen: de Rotterdamse scene en sound werd ruggengraat van ons festival, een lijn die we in 2020 nadrukkelijker voortzetten. Helaas moesten we het festival afgelasten vanwege corona. Eind oktober komt de 2021-editie er aan, wederom in samenwerking met ons zusje Festival Jazz International Nijmegen. Vorig jaar wilden we onze gloednieuwe samenwerking en uitwisseling met StadtgartenKöln laten zien, die schuift ook door naar dit jaar.”
Het mag duidelijk zijn, Jazz International Rotterdam zit dicht op de makers in de stad. Daarom is Sophie Blussé ook erg blij dat het Batavierhuis, een broedplaats voor talentontwikkeling in Rotterdam de thuisbasis is geworden van JIR. “Juist tijdens alle lockdowns waren en zijn daar veel musici te vinden, die door gaan met hun werk, met experimenteren, componeren en samenwerken. Muziek live aan publiek presenteren is lastig nu, maar muziek maken stopt natuurlijk niet. En dat geldt ook voor talentontwikkeling. De begeleiding van musici, zoals pianist en componist Robert Koemans, die een nieuw makerstraject doorloopt bij JIR, ging bij ons ook gewoon door. Bovendien werken we met een aantal organisaties in het land aan een plan om in gezamenlijkheid jonge makers op andere manieren kansen te gaan geven en te begeleiden. Samen met JazzFest Amsterdam, Jazzkerk Aartswoud, Jazz te Gast Zuidhorn en Jazz Maastricht willen wij onze collectieve ervaring, expertise, organisatiekracht, contacten en faciliteiten hiervoor inzetten.”
UITSLAAN VLEUGELS
Dat uitslaan van organisatorische vleugels heeft JIR meer resultaten opgeleverd. Voornoemde kersverse samenwerking met StadtgartenKöln zoals hierboven al vermeld, maar ook artistieke samenwerkingen horen bij JIR. Enkuentro, een ontmoeting tussen de Curaçaose pianist Randal Corsen en New Rotterdam Jazz Orchestra is er een voorbeeld van. En ook Jo Goes Hunting XL, een samenwerking met drummer Jimmi Hueting. Sophie Blussé hoopt dat die samenwerkingen dit jaar volledig van de grond komen.
Tja, en dan de vraag wat er gaat gebeuren als de coronamaatregelen worden versoepeld. “Dat hangt bij ons af van de plekken waar wij dit voorjaar concerten presenteren: Jazzcafé Dizzy, De Doelen en LantarenVenster. In Dizzy hebben we onze serie 1 op één (waarbij veelbelovende Rotterdamse musici hun helden op het podium treffen, rvdh), die kan doorgaan bij dertig man publiek, eventueel zonder horeca. In De Doelen is dat onmogelijk. LantarenVenster kan weer wel flexibiler met een kleine capaciteit omgaan. Kortom, we wachten de mogelijkheden bij onze locatiepartners af. Als de situatie verbetert en we uit dit scenario ‘zeer ernstig’ (routekaart) komen, dan zal er beetje bij beetje weer meer mogen.”
Zonder of met te weinig geld? “Vorig jaar hebben we veel concerten moeten afzeggen en ons festival moeten annuleren. Veel is doorgeschoven naar dit jaar. Daardoor kunnen we met ons programmabudget de concerten financieel dekken. We zoeken nog naar manieren om de andere kosten te betalen. Ons festival is al vele jaren door allerlei fondsen trouw ondersteund en we mogen bij de gemeente Rotterdam evengoed projectsubsidie aanvragen. Dus daar liggen ongetwijfeld mogelijkheden.”
CORONAPROOF
Tot slot: “2020 kostte ons allemaal veel energie”, analyseert Sophie Blussé. “Ons festival bijvoorbeeld hadden we volledig coronaproof gemaakt. Dealen wat wel en niet kan, het kostte veel tijd en energie. Je leeft vervolgens samen met het team en de musici ergens naar toe, stemt drie keer af, past je marketing telkens aan, spreekt met je financiers. En als het dan toch niet door kan gaan, dan komt even het gevoel dat je het allemaal voor niks hebt gedaan. En dan de boodschap richting de musici, dat was de ergste. Van dat gevoel moet je ook even herstellen. Máár… we hebben het zeker niet voor niets gedaan, want de jonge talenten met wie we hebben gewerkt, zoals de rauwe saxofoniste Alba Gil Aceytuno en de mooie projecten waarin we investeren, zoals het spannende Coal Harbour van Robert Koemans, die brengen we gewoon in het najaar op de Rotterdamse planken.”
RINUS VAN DER HEIJDEN
