RUBRIEK
Tegen de achtergrond van Cultura Nova in Heerlen, het beeldende kunstenfestival, nu eens iets geheel anders. Alhoewel, beeldend is het zeker ook. Zes van oorsprong Limburgse Jonge musici betreden het theater, de instrumenten zijn uitgepakt en staan klaar. De zevende is verhinderd. De vleugel is gestemd. Het licht gaat aan. De musici betreden het podium.
Een kring. De aandacht is even gericht op de leiding. Wat gaan we doen, wat is het doel? Een idee geboren, tijdens een gesprek over de betekenis van vernieuwing, kansen en mogelijkheden, profilering.
Als we nu eens enkelen van de nieuwe lichting bij elkaar zetten met een opdracht en een perspectief. Samengevat: een opdracht met perspectief. Men vindt het een leuk idee en iedereen die ik benader met deze vraag, doet mee.
Deze zaterdag begint het. Titel: Next generation in sessie. Opzet : een werksessie en als afsluiting een klein concert. Vanwege het unieke karakter en om de het bereik te verbreden, maken we gelijk opnamen voor een A/V-impressie van het project. In dit geval financieren SLIM (Stichting Limburg Geïmproviseerde Muziek) en Heerlen Jazz gezamenlijk de workshop, het concert en de A/V-productie. Bedoeling is dat het project daarna wordt uitgerold over enkele podia in Maastricht, Venlo, Roermond en Sittard. SLIM blijft de constante factor in deze. Onwillekeurig denk ik terug aan de eerste lessen over groepsdynamiek, de verschillende fases: leidergericht, taakgericht, procesgericht, groepsgericht, resultaatgericht , het komt in die ene ochtend allemaal even voorbij.
Het begint zoals zovele sessies, de contrabas zet in, de rest volgt, ritmisch, jazzy, spanning in het thema, alles op één akkoord. Ruimte voor soli. Babs van Bree, een van beide zangeressen, leest een gedicht voor. Diepte ontstaat in de rust van de poëtische vertelling, er ligt een opening om verder te werken en het stuk muzikaal uit te breiden.
Tijdens de lunch gaat het over – hoe kan het anders – corona, de podiumloze put , het onbegrip over de welhaast willekeurige regels wat wel en niet kan. Terwijl Max Verstappen zijn proefrondjes draait en tienduizenden de tribune bevolken, vragen zes jonge musici zich af waarom ze niet mogen spelen in een zaaltje met tien man publiek? Tja, geef daar maar eens een zinnig antwoord op. Zzp’ers zijn het allemaal, eentje is er een studie gaan doen, ict. De anderen geven lessen en hopen op een spoedig openbreken van de impasse.
“What happens in LImburg, stays in Limburg”, zegt een van hen tijdens een kennismaking. Wellicht de eenvoudige reden waarom zij niet uitwaaieren. Professionele (lees professioneel betalende) jazzpodia kun je immers op één hand tellen. Parels zijn onzichtbaar als ze op de zeebodem blijven liggen. Wie zijn ze:
Willem Suilen (28) – pianist, componist Venlo, studeerde jazz in Maastricht, Brussel en Rome
Babs van Bree ( 29) – zangeres Venlo, studeerde jazz in Maastricht en in Keulen
Peter Willems (21) – contrabassist, zanger Maastricht, student in Maastricht
Daniel Jonkers (28) – slagwerker Geleen, studeerde jazz in Brussel
Thymo Gijezen (31) – gitarist Reuver, studeerde jazz in Arnhem
Renée Steenvoorden ( 27) – zangeres Roggel, studeerde docent muziek in Maastricht en jazz in Brussel
Christian Martens – saxofonist, fluitist Schinnen, studeerde jazz in Amsterdam en is er deze eerste keer niet bij.
Deze kerngroep zal worden aangevuld met andere jonge musici die behoren tot de (toekomstige) professionele musici in het jazz- en improvisatiecircuit in Limburg.
De artistieke leiding van de eerste bijeenkomst is in handen van Willem Suilen. Hij geeft om te beginnen ruimte, luistert vooral en vult de muziek hier en daar met een welgekozen accentje aan. Hier klinkt jázz. Lekker zo’n zaterdag levende muziek in klein comité. Dat is toch iets dat corona bracht: bezinning. De kans, hoe klein ook, pakken. Genieten van het kleine moment, het creatieve dat je elkaar kunt bieden. Gewoon, een nieuw begin.
JO DAUTZENBERG
Foto’s ROGER VAN DE POEL
NEXT GENERATION IN SESSIE
Cultuurhuis Heerlen,
4 september 2021
