Pianist Roy Mor is van vele markten thuis. Dat laat hij graag blijken ook. Hij verbindt op zijn album ‘After The Real Thing’ schier moeiteloos de sferen van zijn geboorteland Israël met die van de post-bop en swing in het land waar hij studeerde, de VS. Ook met de ritmes van West-Afrika en Latijns-Amerika en met de zwoel mystieke muziek van het Midden-Oosten kunnen hij en zijn band goed uit de voeten. ‘After The Real Thing’ is zo divers en ook muzikaal zo uitputtend dat Mor zich tussen de noten nogal eens verliest in technisch pronken.
De staalkaart van pianist Roy Mor is er nu. Dat maakt nieuwsgierig naar het volgende album en ook naar een optreden. Bijvoorbeeld te midden van de onrust op bijvoorbeeld het North Sea Jazz Festival zou Mor het met zijn band uitstekend doen, dankzij de variatie die hij biedt. Voor elck wat wils. Optreden in een club of kleine zaal vraagt om meer intimiteit. Wat meer ruimte voor filosofie en poëzie doet het beter in zo’n omgeving.
After The Real Thing begint wel heel innemend met een arrangement van The Echo Song, een Israëlisch volksliedje, met Amos Hoffman op oud. Dit instrument is mede vanwege zijn exotische klank bezig met een opmars in de jazz-wereldmuziek-context. Hoffman is daarin thuis, onder meer door zijn verbintenis met contrabasspeler Avishai Cohen. In dit nummer is het spel van Mor het meest lyrisch van de hele cd. Zijn vaste bandleden, contrabassist Myles Sloniker en slagwerker Itay Morchi ondersteunen fijntjes.
Andere bestaande composities waarvoor Mor arrangementen maakte zijn Speak Low van Kurt Weill, een echt jazzvehikel, net als The Nearness Of You van Hoagy Carmichael en het liedje Do You Know The Way van ene Efraim Shamir. In dat laatstgenoemde, luchtige nummer komt de oud weer tevoorschijn.
The Nearness Of You is van zichzelf liefdevol van karakter en krijgt gelukkig door een uitvoering met piano, contrabas en slagwerk een heel fijnzinnige uitwerking, die in de buurt komt van wat zo’n grootheid als Charlie Haden ervan maakte.
Van de zeven composities die pianist Roy Mor zelf maakte voor het album is het nummer Solar Reimagined heel intrigerend en misschien een te veel uitdagende puzzel voor zelfs een doorgewinterde kenner van het repertoire van Miles Davis en zijn compositie Solar in het bijzonder. Voor lui luisteren geeft dit album geen aanleiding. De voorbode van Solar Reimagined is het nog geen minuut durende Daybreak met piano solo.
Op een zo’n veelzijdig evenement als het North Sea Jazz Festival zou Roy Mor met een uitgebreide band niet misstaan. Met zijn vaste trio kan hij prima het publiek in het BIMHUIS inpakken. Zijn eerste cd After The Real Thing geeft daarvan alvast een voorproefje.
JAN BOL
ROY MOR
AFTER THE REAL THING
Ubuntu Music
Roy Mor – piano, elektrische piano
Davy Lazar – flügelhorn
Amos Hoffman – oud, gitaar
Marty Kenney, Jael Kruzic, Myles Sloniker – contrabas
Peter Traunmueller, Jeremy Dutton, Itay Morchi – slagwerk
