Het is makkelijk om te bepalen wat de mooiste jazzclub van Nederland is. Dat is zonder enige twijfel de Jazz Club die gevestigd is in een van de mooiste Art-Decopanden die Amsterdam kent, op de Dam recht tegenover De Bijenkorf, en waarin de Industrieele Groote Club is gevestigd. In het seizoen vindt daar maandelijks een jazzconcert plaats.
Het is de mooiste club, maar niet de meest toegankelijke. Zomaar naar binnen stappen is er niet bij. Om Jan Rap en zijn maat buiten de deur te houden zijn een jasje en dasje verplicht. En om de 1500 leden van de Groote Club zekerheid op een plek te bieden is het noodzakelijk om van te voren te reserveren. Wie wil weten wanneer en wat er komt dient de website van de Groote Club te openen. De jazzliefhebber die deze moeite neemt wordt beloond met bijzondere concerten, een gezellige bar en royale Chesterfields om in weg te zakken.
Het laatste concert voor de zomerstop was het optreden van de Italiaanse pianist Dado Moroni. Samen met Joris Teepe had hij een workshop gegeven aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen en later die dag – voordat hij weer richting Italië ging – gaf hij een eenmalig optreden in deze Amsterdamse Jazz Club. Dado Moroni, zijn echte voornaam is Edgardo, is in Italië een grote naam. Hij werkte veel als vaste pianist voor bezoekende Amerikanen en heeft meer dan twintig albums op zijn naam staan. Hij was geregeld in Nederland te horen, vaak als pianist in de groep van de Belgische trompettist Bert Joris. Moroni is autodidact, pikte jazz op van de platen van zijn vader en speelt al vanaf zijn veertiende als professioneel pianist. Dat die vaderlijke platenverzameling veel werk van Erroll Garner, Fats Waller en Art Tatum bevatte, is nog steeds te horen.
Zijn muziek heeft zich vanuit die basis ontwikkeld tot pianojazz die zich middenin de post-bebop bevindt. Erroll Garner is eigenlijk nog nauwelijks te horen, of het moet zijn in de raadselachtige intro’s die hij net als Garner soms liet vooraf gaan aan bekende standards, zoals bij Bronisław Kapers On Green Dolphin Street. Meer dan Garner lijkt Moroni’s spel met zijn twinkelende rechterhand en zijn forse akkoorden op dat van pianist Red Garland, waar hij een flinke scheut Ahmad Jamal doorheen heeft gemengd. Jamal met zijn prachtige rustmomenten is voor Moroni zelfs zo belangrijk geweest dat hij een compositie aan hem had opgedragen. Maar Morini bleek nog een stuk breder uit de pianogeschiedenis te tappen. In Sweet Georgia Brown werd een honky-tonksfeer opgeroepen met een linkerhand die brede stride-akkoorden liet klinken, en in de afsluiter I Remember You, een standard uit 1942, weefde hij door het thema een spannende, bijna vrije improvisatie.
Het kwartet, typisch een gelegenheidsformatie, viel op door de mooie wisselwerking tussen de percussie van Jeroen de Rijk en het bescheiden drummen van Martijn Vink. Die de subtiliteit tot uitdrukking bracht door voornamelijk met de brushes te spelen. De Rijk speelt al jaren met Moroni wat te horen was aan de precieze belletjes, tinkeltjes en trommeltjes die als melodische ornamenten het spel van Moroni versierden.
Misschien nog spannender was de combinatie van Teepe en Moroni die als gelijkwaardige solisten elkaar uitdaagden en voedden. Af en toe zo sterk dat De Rijk en Vink zich leken af te vragen wat zij daar nog aan toe moesten voegen.
Tekst en foto’s TOM BEETZ
DADO MORONI QUARTET
Koninklijke Industrieele Groote Club Amsterdam, 3 april 2023
Dado Moroni – piano
Joris Teepe – contrabas
Jeroen de Rijk – percussie
Martijn Vink – drums
Voor bijwonen concerten: reserveren bij Floris Jansen, 06-496852 of florisjanseninterdialogue@xs4all.nl
Het predicaat jazzclub lijkt wat overdreven, met maar 1 concert per maand en een select publiek die zo ver de foto’s dit laten zien, vooral uit oude mensen bestaat.