Het trio van John Engels, Joris Teepe en Benjamin Herman wordt niet geheim gehouden en toch is het niet al te vaak te horen. Het trio bestaat al een aantal jaren, speelde vorig jaar in een grote zaal op het North Sea Jazz Festival, nam tijdens de coronatijd een cd op, maar was nooit in de grotere Brabantse steden te horen. Deze avond dus wel in de Verkadefabriek in Den Bosch.

John Engels

Deze drie Nederlandse topmusici hebben het eigenlijk te druk om veel aandacht aan dit trio te besteden. Het is een ensemble dat een eerbetoon brengt aan onversneden jazz die inmiddels vijftig tot tachtig jaar geleden zijn hoogtepunt beleefde. Liefhebbers van die onversneden jazz kregen in Den Bosch een buitenkansje om te constateren dat deze jazzvorm nog springlevend is.

De drie lieten vooral horen dat oude bebop-standards en overbekende musicalliedjes allesbehalve saai hoeven te zijn. Dankzij de eigen signatuur van deze door de wol geverfde musici werden de liedjes niet omgekeerd, door elkaar gehusseld, of er onherkenbare eigen composities van gemaakt. Ze werden gekoesterd en bedekt met warme liefde voor de muziek die aan de basis staat van alles wat nu nog in het jazzdomein wordt gemaakt. Een liefde die zinderde en gevoeld werd in de uitverkochte Verkadefabriek en niet alleen daar.

Het nummer The Peacocks van pianist Jimmy Rowles dat op de bedoelde trio-cd staat werd ook deze avond gespeeld en heeft bijna vier miljoen hits op Spotify gekregen. Wat werd gespeeld was niet alleen een eerbetoon aan bebop, maar ook aan John Engels die op 13 mei in het Bimhuis zijn 88ste verjaardag gaat vieren. Dat The Peacocks een hit is geworden heeft alles te maken met het prachtige, subtiele drumwerk van Engels, zoevend met de brushes en messcherp met de stokken, en met de gevoelige breekbare toon van Herman.

Joris Teepe en Benjamin Herman

Die indrukwekkende fragiele altsax klonk ook in de Verkadefabriek en maakte daarmee gevoelens van weemoed en nostalgie los. Om me heen hoorde ik iemand ‘Chet Baker’ mompelen. Die sfeer dus, ook weer mede en dankzij John Engels die jarenlang met dit jazzicoon speelde.

Was dit het mooiste van de avond? Zou best kunnen, maar misschien maakte het duo van Teepe en Engels toch nog de meeste indruk. Teepe is een contrabassist die floreert in kwartetbezetting waarin één en liefst twee musici ontbreken. Toen Herman een stapje terug trad, ontstond er een magisch duo tussen twee mensen die met hun instrument vergroeid zijn, niet meer nadenken over de muziek, maar dóen en met elkaar samenvloeien. Daarbij ontstaat muziek die ver uitstijgt boven de gespeelde noten en die nieuwe dimensies opent.

John Engels en Benjamin Herman

De sfeer werd daarbij met de minuut ontspannener. Het maakte niet meer uit wat men speelde, laat staan hoe. Bij het inzetten van Star Eyes keek Engels vragend naar Herman die hem laconiek liet weten: ”John speel maar een tempo. Maakt niet uit.”  En het maakte ook niet meer uit dat een dubieus en corny liedje als Sunny Boy werd gespeeld, en dat daarin citaten uit andere vergeten liedjes als Slowboat to China werden verwerkt.  Alles was goed en alles liet horen dat die ouderwetse jazz nog steeds een bron van inspiratie is.

Tekst en foto’s TOM BEETZ

ENGELS/TEEPE/HERMAN

Verkadefabriek Den Bosch, 22 april 2023

John Engels – drums
Joris Teepe – contrabas
Benjamin Herman – altsaxofoon

Previous

Veerle van de Poel en Mijnheer Thielemans ‘doen nog voort’

Next

Deborah Slijkhuis (rondetijd 4.36,45)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook