Elk jaar, aan het einde van de augustusmaand, komt Jazz au Broukay in Eben-Emael, op de grens van Waals en Vlaams België, tot leven. Dit jaar voor de 22ekeer. Natuurlijk geholpen door de intieme en bosrijke omgeving waarin het festival plaatsvindt. De molen van Broukay staat garant voor bijzondere ontmoetingen met de inwoners van het Jekerdal. Belgische en Nederlandse fietstoeristen en ook nieuwsgierigen die al eerder verliefd raakten op het festival, waren uitgenodigd om deze bijzondere belevenis mee te maken op vrijdag 17, zaterdag 18 en zondag 19 augustus.
Aan het begin van de openingsdag werd het publiek vergast op een videomontage van Belgische jazzpianisten, van Jean Pâques tot Michel Herr, gemonteerd door Maison du Jazz uit Luik. Daarna startte een Piano Special, die werd geopend door het trio van Martin Salemi. Hij studeerde piano in Luik, Evere en Brussel, waarna hij zich toelegde op jazzmuziek. Daarnaast componeerde hij muziek voor theater en film. Zijn eerste cd Short Stories kwam uit in 2017 met een hoes getekend door zijn vader, de bekende tekenaar Jean-Claude Salemi. Zijn trio voldeed hier op Jazz au Broukay aan alle verwachtingen.
CHARLIE PARKER
Als tweede ensemble trad het trio aan van pianist Pascal Mohy, met contrabassist Sam Gerstmans en slagwerker Dré Pallemaerts. Mohy is de ‘sideman’ voor eenieder die de composities van Thelonious Monk of Charlie Parker wil doen herleven. Het is alweer een aantal jaren geleden dat hij was te bewonderen op Jazz Broukay. Het enthousiasme was zo groot, dat een toegift onvermijdelijk was.
Op zaterdag, de tweede festivaldag, was het de beurt aan het onderdeel Gypsy Swing, waarvoor het festival in de wijde omtrek bekend is. Geen wonder derhalve dat er zoveel liefhebbers op af kwamen. In de jaren ’70 en ’80 maakte de muziek van Django Reinhardt opnieuw opgang met nog maar enkele vertolkers, zoals de familie De Cauter en de Hot Club de Rotterdam. Maar ook met een verbazingwekkende zigeuner-gitarist uit Kortrijk, Fapy Lafertin. Hij verdween voor lange tijd uit de muziekwereld. Fapy Lafertin kwam echter terug en op Jazz au Broukay verbaasde hij iedereen opnieuw met zijn Portugese gitaar; hij bleek nog niets te hebben verloren van zijn meeslepende zigeunerlyriek.
Pianist Johan Dupont, gitarist Samson Schmitt en violist Joachim Iannello zorgden voor een bijzondere noot op het festival. Een piano is vrij ongebruikelijk binnen gypsymuziek. Johan Dupont beheerst het instrument subliem en switchte gemakkelijk tussen diverse stijlen. Met Joachim Iannello en Samson Schmitt voegt de pianist iets nieuws en verfrissends toe aan de gypsymuziek; een zwoele bries en nieuwe horizonten voor de toekomstige edities.
TWEE GITAREN
Het trio van gitarist Mike Reinhardt sloot deze avond met zijn warme gitaarklanken af. Met nóg een gitaar, die van Nini Winterstein en de contrabas van Jean-Luc Mioti. Vorig jaar maakte Mike Reinhardt nog deel uit van het publiek. Met zijn laatste cd, met onder andere organist Thierry Elliez, komt hij dichter bij Wes Montgomery en George Benson dan bij de Django Reinhardt van de jaren dertig van de vorige eeuw. Nu zelf op het podium betoonde hij zich een echte gypsyswinger, samen met zijn twee medemusici.
En voor wie er nog niet genoeg van had: na deze drie concerten was er nog een feestelijke afterparty. De filosofie van het festival: ‘Jazz Broukay is ontstaan uit een sociale gedachte en heeft nog steeds de gedachte “muziek verbroedert” hoog in het vaandel staan’, werd opnieuw volledig waargemaakt.
REDACTIE
foto’s JEAN SCHOUBS
Jazz au Broukay
Jekerdal, Molen van Broukay, Eben-Emael, 17 en 18 augustus ’18
Martin Salemi – piano
Fil Caporali – contrabas
Toine Cnokaert– drums
Pascal Mohy– piano
Sam Gerstmans– contrabas
Dré Pallemaerts– drums
Fapu Lapertin – gitaar
Alexandre Tripodi – viool
Renaud Dardenne – gitaar en tuba
Cédric Raymond – contrabas
Johan Dupont – piano
Samson Schmitt – gitaar
Joachim Iannello – viool
