Het gebeurt niet vaak dat een concert van een zo goed als onbekende jazzmuzikant weken van te voren is uitverkocht. Bij zangeres Samara Joy die een kleine twee jaar geleden onopgemerkt in Nederland optrad, was dat het geval. En opnieuw liet ze het publiek ademloos en verbijsterd achter.

Opvallend was Samara Joy’s eigenzinnige keuze van prachtige en soms vergeten compositie van musici.

Dat eerste optreden was in 2021 tijdens het Eindhovense festival So Whats Next? waarover JazzNu schreef: ‘Een niet onaanzienlijke deel van het jonge publiek dat nooit van Sarah Vaughan had gehoord was net zo “flabbergasted” als de oudere generatie jaren geleden, toen die voor het eerst Sarah Vaughan hoorde’.  Sarah Vaughan is nog steeds het fundament waarop de muziek van Samara Joy is gebaseerd, maar het verschil van anderhalf jaar geleden met nu lijkt in alle opzichten wel een lichtjaar.

De schuchtere, jonge zangeres die toen 21 jaar was, is nu een zelfverzekerde vrouw geworden die weet wat ze wil maar op het podium en daarbuiten nog net zo ontwapenend is gebleven. Dat de grote zaal van LantarenVenster tot de laatste stoel was bezet zal niet alleen te danken zijn aan die positieve recensie in JazzNu. Maar zeker ook aan het feit dat ze met haar tweede cd Linger Awhile, dit keer op het grote Verve-label, als beste nieuwe artiest haar eerste prestigieuze Grammy won en een tweede voor het beste vocale jazzalbum.

Samara Joy is in amper twee jaar tijd een zelfverzekerde persoonlijkheid geworden.

De bekende standards die ze in Eindhoven zong, waren voor een deel geschrapt en nu begon ze door de veel betekenende tekst ‘this is the moment’ te zingen. Haar stem is verdiept en gegroeid, en haar eigen persoonlijke geluid knalde dwars door de vocale jazztraditie die ze in een paar luttele jaren had opgezogen. Ze zong liedjes van haar grote voorgangers die ze nog maar net had ontdekt. Betty Carter, Nancy Wilson, Carmen McRae en Abbey Lincoln noemde ze als haar voorbeelden en aan hun songs gaf ze haar eigen interpretatie.

Eigen composities heeft ze nog niet geschreven, maar wel eigen teksten die sterk en indringend zijn en die de composities van anderen een extra boost gaven. Voor trompettist Fats Navarro’s compositie Nostalgia schreef ze een tekst waarmee ze Navarro’s trompetsolo zingt, en daarmee het vergeten genre vocalese weer tot leven wekt. Dit nummer dat ook op haar cd en bij elk optreden wordt gezongen heeft ze tot haar ‘signature song’ gemaakt.

Samara Joy voor het front van haar ’troep’ met Luther Allison, Mikey Migliore en Evan Sherman.

Samara Joy zong van haar Grammy-winnende cd enkele nummers. Opvallend was haar eigenzinnige keuze van prachtige en soms vergeten compositie van musici, onder wie João Gilberto, Gigi Gryce en Thelonious Monk die een speciale plek in haar hart hebben veroverd. Pianist Barry Harris die ze haar mentor noemde is belangrijk voor haar geweest. Op de dinsdagavonden ging ze naar zijn workshop waar iedereen voor vijftien dollar van zes uur tot middernacht welkom was. Hij werd geëerd met zijn compositie Now and Then die ze van liefdevolle woorden had voorzien en ontroerend mooi zong met prachtige begeleiding van pianist Luther Allison.  

Luther Allison maakt deel uit van de begeleidingsband van Samara Joy.

Misschien nog indrukwekkender dan haar teksten was haar grote bereik, die van Sarah Vaughans diepste laag tot Maria Callas’ hoogste noot ging en daarbij spatzuiver bleef. Haar vocale acrobatiek, een beetje in de richting van Rachelle Ferrell, bleef steeds muzikaal en ver weg van effectbejag. Haar fijne vibrato kleurde de nummers als een subtiele aquarel, bleef ingehouden en werd nooit overdreven. Voor het publiek dat er stil van werd, was er geen spoor van twijfel: met Samara Joy is een grote ster geboren die zal schitteren op het komende North Sea Jazz festival, waar ze nu al tot de headliners wordt gerekend.

Tekst en foto’s TOM BEETZ

SAMARA JOY

LantarenVenster Rotterdam, 26 februari 2023

Samara Joy (McLendon) – zang
Luther Allison – piano
Mikey Migliore – contrabas
Evan Sherman – drums

www.samarajoy.com

Previous

Anton de Bruin (rondetijd 5.45,48)

Next

Lennert Baerts laat voor de hand liggende keuzes links liggen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook