Dansen mensen, dansen! Dat is de eerste aanvechting bij de beginklanken van de cd ‘Invention Eurafrique’ van Grupo Nuevo. Gewoon doen. Maar tegelijk ook luisteren, want hier is sprake van een bijzonder product.

In de jaren zeventig kwam in Tilburg een nieuwe jazzscene van de grond die later als de Tilburgse School werd gekenschetst. Onder leiding van componist/contrabassist en pianist Niko Langenhuijsen kreeg die richting al snel vorm en werden musici ‘afgeleverd’ die nu meer of min gevestigde namen zijn in het Nederlandse jazzmilieu. Denk aan Paul van Kemenade, Toon de Gouw, Hans Sparla, Henk Koekkoek, Langenhuijsen zelf en Frans van Grinsven.

Frans van Grinsven, drummer. Na zijn periode bij de Langenhuijsen-orkesten Vaalbleek en Caoutchouc dook hij incidenteel nog wel eens op in de Nederlandse jazzscene – bij Dick de Graaf, The Chromatics, Frank Grasso, Charles Green en anderen – maar hij ging zich toeleggen op zijn vaste baan: muziekdocent aan het Brabants Conservatorium, nu Academy of Music and Performing Arts. Enkele jaren geleden ging hij met pensioen. Maar zowel tijdens zijn dienstverband aan het conservatorium als in de periode erna, zat Frans van Grinsven niet stil. Zijn hele leven lang verdiepte hij zich in de geheimen van Afrikaanse-, Latijnse, Europese- en klassieke ritmes.

Die heeft hij inmiddels van hun sluier ontdaan. Daarvan getuigt de cd Invention Eurafrique van zijn kwintet Grupo Nuevo tot in elke vezel. In nog geen half uur – veel te kort natuurlijk weer – worden zeven eigen composities van Van Grinsven opgediend die een intrigerende staalkaart bieden van wat ritmes in muziek vermogen. Zeven stukken is niet helemaal correct; een ervan is van de hand van de barokcomponist Jean-Baptiste Lully, maar het is wel prachtig eigentijds gearrangeerd door Frans van Grinsven.

Invention Eurafrique is een muzikaal pakket, dat geheel op het conto van Van Grinsven moet worden geschreven. De muziek wordt in de woorden van de leider en drummer kort samengevat als ‘Afro-Latin-Euro-Jazz’. De aanpak en uitwerking echter reiken veel verder: het is niet alleen de Lully-compositie Premier Air des Espagnols die de ritmes terugplaatst in de tijd, veeleer zijn het de barokke lijnen die een deel van de Van Grinsvencomposities kleur en karakter geven. De klassieke achtergrond van Frans van Grinsven is daar zonder twijfel debet aan.

Invention Eurafrique is een indrukwekkend exposé van de kracht die ritmes aan muziek meegeven. Die kracht wordt manifest uitgedrukt door de bezetting die Frans van Grinsven aan zijn kwintet Grupo Nuevo heeft meegegeven. Edward Capel geeft met zijn alt- en sopraansaxofoon de thema’s van de stukken hun basisvorm en tevens de ruimte voor Bas van den Booren op gitaar en David Vandermaesen op marimba de uitstalling van de beoogde ritmes in de volle breedte te tonen.

Contrabassist Toon Segers valt niet alleen in de Lully-compositie op als hij het stuk begint met percussief geklop op de kast van zijn instrument. Telkens weer hoor je zijn schakelingen tussen 5/4-, Afrikaanse-, Cubaanse, Braziliaanse en middeleeuwse ritmiek en die gaan zo gepolijst als maar mogelijk is. En Frans van Grinsven goochelt intussen met comparsa, bolero, chachacha, (West-Afrikaanse) ewe en vooral polyritmiek. Gewoon, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Waardoor dit bijzondere album overloopt van ritmische verrassingen, te ondergaan als luisteraar maar zeker ook – we begonnen er immers mee – als danser. Doe maar.

RINUS VAN DER HEIJDEN

Grupo Nuevo – Invention Eurafrique
eigen beheer

Edward Capel – alt-, sopraansaxofoon en conga’s
Bas van den Booren – gitaar
David Vandermaesen – marimba en percussie
Toon Segers – contrabas
Frans van Grinsven – slagwerk en percussie

 

www.fransvangrinsven.com

Previous

Ruud Bos schrijft historie met een hele dikke stift

Next

Lies Steppe ook op Middelheim weer First Lady of Jazz

Lees ook