foto Gemma van der Heyden/JazzNu.comEen mailtje. Van Esther van Hees. Of ik haar nog ken? Die zangeres die in 2013 de Conservatory Music Talent Award in ‘s-Hertogenbosch had gewonnen. Natuurlijk kende ik haar nog. Nu, drie jaar later, heeft ze een cd uitgebracht met haar muzikale kompaan Mateusz Pulawski: ‘What’s Hard To Find’. Zelf opgenomen ’s nachts in Parijs. Of ze die mocht opsturen?

Je moet toch een journalist met een betonnen kop zijn om daardoor niet te worden geprikkeld. Want er is meer: Esther van Hees en Mateus PulawskiEn zijn  reden vanuit een impuls zomaar naar Parijs. “We zaten vorige zomer op Mateusz’ kamer te studeren, toen ik zei dat ik wel eens naar Parijs wilde”, vertelt Esther van Hees. “Omdat we al bezig waren in Mateusz’ studio materiaal voor een cd op te nemen zeiden we tegen elkaar: waarom gaan we niet verder in Parijs?” Voor Mateusz Pulawski was de tocht naar Parijs een soort zuiveringsritueel. “Ik maakte in 2013 nare dingen mee (een depressie, lees verderop in dit interview, rvdh). Ik ben ook naar Parijs gegaan om die slechte herinneringen kwijt te raken. Ik zie wat daar gebeurde als een soort wedergeboorte.”

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.com
In 2013 won Esther van Hees de Conservatory Music Talent Award in ‘s-Hertogenbosch tijdens Jazz in Duketown.

“We zijn in de auto gestapt en gaan rijden. We huurden er  een airbnb-appartementje op de bovenste verdieping van een gebouw. De dagen dat we er waren was het snikheet. Zo warm dat we overdag niets konden doen. Dus zijn we ’s nachts aan de gang gegaan. We gooiden dan de ramen open en zijn drie nachten gaan opnemen. We hebben bewust gewerkt met die open ramen, omdat we achtergrondgeluiden van buiten, auto’s en stemmen ook wilden opnemen. Die geluiden droegen bij aan de sfeer die we wilden bereiken. En aan de bedoeling van het album, de vaak moeizame zoektocht naar de liefde.”

ONAFSCHEIDELIJK

Hun eigen zoektocht waarschijnlijk? Want de twee zijn onafscheidelijk. Ze werken samen aan muziek, hebben als hun artiestennaam voor Esther en Mateusz gekozen en zitten nu, tijdens ons gesprek, knus samen op een bank. En zijn ook nog eens in 1991 geboren. Dit alles is echter een misrekening: Esther en Mateusz zijn geen liefdeskoppel, wel ‘partners-in-art’ of zelfs zakenpartners, voor wie dit liever hoort. Ze praten er over bij de ouders van de zangeres thuis, in het Belgische Mol, waar ze die avond moeten optreden. Twee twintigers, die giechelend als tieners hun verhaal vertellen. Een verhaal dat stijf staat van hun liefde voor muziek, hun wens om serieuze beroepsmusici te worden. De cd What’s hard to find is een van de opstapjes die ze daarvoor hanteren.

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.comHun eerste cd bevat eigen nummers en covers. De uit Polen afkomstige gitarist Mateusz Pulawski schrijft de muziek, Esther van Hees de teksten. “In eerste instantie schrijf ik muziek voor mijn band Lunar Quartet”, legt de gitarist uit. “Als Esther er dan teksten bij schrijft, wordt het ineens ons repertoire. Op mijn debuutplaat uit 2013, Half Moon Heart, namen Esther en ik twee nummers op. Daar komt het idee vandaan om dat vaker op die manier te doen.”

Esther van Hees en Mateusz Pulawski ontmoetten elkaar in 2012 bij Café Nel in Amsterdam. “Toen ik nog aan Fontys Conservatorium in Tilburg studeerde, probeerde ik daar elke maandag bij Nel Super Session aan te sluiten”, vertelt de zangeres. “Mateusz en ik raakten aan de praat en hij vroeg me of ik The Two Lonely People (van Bill Evans, rvdh) zong. Ik zei ja, maar dat was niet waar. Ik heb het snel voor de week daarop ingestudeerd. Laurie was overigens het eerste stuk dat we samen speelden. Beide nummers staan ook op What’s hard to find.”

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.comDe twee musici wonen inmiddels in Amsterdam. “Gewoon ieder afzonderlijk”, benadrukken ze wederom giechelend. Esther van Hees ging naar de hoofdstad om er na haar bachelor in Tilburg, aan het conservatorium aldaar haar master te gaan behalen. Die kreeg ze vorig jaar juni. Mateusz Pulawski koos in 2012 voor Amsterdam om er zijn muziekstudie af te maken. “En ik wilde ook een frisse start maken”, zegt de gitarist. “Ik had al vrienden in Amsterdam wonen en toen ik hier voor het eerst kwam, werd ik meteen stapelverliefd op de stad. Ben ik nog steeds. Toen ik een jaar in Amsterdam woonde, raakte ik in een depressie die een jaar voortduurde. Nu voel ik me in Nederland als herboren. Op de nieuwste cd van het Mateusz Pulawski Lunar Quartet, Change of Seasons, staat een aantal stukken van mijn hand. What is hard to find gaat over het herontdekken van de geest die in je leeft. Daarom heb ik dat stuk geschreven. Net als The Secret of Herons dat handelt over een reiger, een vogel die altijd naar huis terugkeert. En de titelsong Change of Seasons gaat over het vinden van een nieuwe plek. De hele cd beschrijft  mijn leven.”

ZANGERES, PUNT UIT

Esther van Hees wil liever niet dat ze als jazzzangeres wordt gecategoriseerd. Ze is zangeres, punt uit. Toch valt haar muzikale leven in twee delen uiteen: als jazzvocaliste en als popzangeres. In de laatste hoedanigheid heet ze Esther Von Haze, die in het najaar haar eerste cd uitbrengt. “Ik zie mezelf als zangeres”, zegt ze over deze ‘tweedeling’. “Ik wil alles kunnen. Ook pop en klassiek, bijvoorbeeld Kurt Weill. En met Mateusz zing ik ook Argentijnse popliedjes. Als je je eigen interpretatie aan muziek geeft, maakt het niet uit wat je zingt en hoe je daarmee wordt ingedeeld.”

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.com“Op dit moment heb ik twee keuzes. Met Mateusz kies ik voor pure jazz. Ik probeer overigens altijd zo te zingen, dat je er geen genre aan vast kunt knopen. Tekst vind ik het belangrijkst. Mateusz is een echte jazzgitarist. Met de cd What’s hard to find benader ik dan ook jazzrecensenten. Mijn popalbum kent straks een heel ander repertoire. Voor deze plaat heb ik iemand om hem te promoten, want ik weet niet hoe dat gaat bij een popalbum. We gaan er nog een videoclip voor opnemen in Antwerpen. Ik laat Mateusz alles horen, ook de muziek voor deze plaat. Voor dit album kan ik mijn techniek een veel betere plaats geven. Jazz is op een andere manier moeilijker. Popliedjes hebben vaak een klein bereik. Bij jazz is dat veel groter. Als ik van Mateusz stukken krijg, duurt het een week voor ik ze kan zingen. Als je met iemand als hij elke week kunt oefenen, ga je heel snel vooruit”, lacht ze.

Esther van Hees vindt dat de zangtechniek in jazz veel verder reikt dan in pop. “De nummers die wij spelen gaan van super laag naar super hoog. Dat zie ik als een breekpunt, maar ik wil dat wel omarmen. Als ik aan jazzconcoursen deelneem, zeggen ze dat ik een poptechniek heb. Nu ik ben afgestudeerd, probeer ik daar aan te werken. Ik vind dat ik een flexibele stem heb. Daar ben ik blij mee. Hoe meer kleur, hoe liever dat ik het heb.”

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.comElke week nog krijgt Esther van Hees lessen zangtechniek bij Lieve Geuens, docente aan het Conservatorium van Amsterdam. “Ik volg les bij haar thuis. Ik studeer veel om mijn stem verder te ontwikkelen. Ik krijg er steeds meer controle over. Maar ik weet ook dat ik nog veel kan leren. Ik ben mijn hele leven met muziek bezig geweest. Ik was drie jaar toen ik viool ging spelen. Maar wat later begon ik al met zingen. Ik deed zangeressen na uit films. Bovendien had mijn zus een songbook, waaruit ik dingen koos. In die tijd luisterde ik meer naar pop dan naar klassiek. Daar heb ik soms nog wel eens spijt van. Op mijn veertiende ging ik naar de muziekschool voor zang- en toneelles. En op mijn achttiende begon ik op het conservatorium in Tilburg.”

GEDENKWAARDIG

Vorige maand beleefde Esther van Hees een gedenkwaardig moment in haar nog korte carrière. Ze werd in Dommelhof in het Belgische Neerpelt uitgenodigd om er artist-in-residence te zijn. Dat betekende dat ze er vier dagen afgezonderd leefde met pianist Jeroen van Vliet en basklarinettist Joris Roelofs. Op 18 februari werd wat die vier dagen muzikaal opleverden, gepresenteerd tijdens een concert. Het bijzondere was dat de drie Nederlandstalig repertoire speelden. “Daar had ik nog nooit de gelegenheid voor gekregen”, blikt de zangeres terug. Ze had wat nummers meegenomen van onder andere Ann Christy, Raymond van ’t Groenewoud en Louis Neefs.

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.com“En van Ramses Shaffy, hij was de enige van wie Jeroen en Joris muziek kenden”, lacht Esther van Hees. “Zij lieten mij de stukken zingen en daar sloten zij dan heel sober op aan. Het werden kleine arrangementen. We hebben daar vier dagen gezeten en gerepeteerd. Jeroen en Joris hebben na het presentatieconcert aangegeven dat ze hier meer mee willen doen. Alles is opgenomen. We zouden kunnen zien of we er optredens mee kunnen krijgen. Het was heerlijk om met deze twee musici te kunnen werken. Ik was er van tevoren zó bang voor. Maar zij stonden er gewoon voor open.”

Esther van Hees en Mateusz Pulawski willen het liefst optreden, zoveel mogelijk. Voorlopig worden zij op hun wensen bediend. Tot midden april staan er nog tien concerten in hun agenda’s. Over het algemeen treden ze vier, vijfmaal per maand op met voornamelijk luisterliedjes. Elk concert is voor ieder van hen een belevenis. “De muziek kan alle kanten uit”, zeggen beiden in koor. “Het is heel avontuurlijk als Mateusz een nummer inzet. Hij begeleidt telkens  anders. Ik volg hem altijd. Mateusz heeft perfecte oren, Als ik begin volgt hij”, lacht de zangeres. En de gitarist: “Ik schrijf altijd muziek die weerspiegelt wat er is gebeurd in mijn leven. Als Esther teksten schrijft, verzin ik lange, moeilijke titels. Ik geef daarbij de basis voor het verhaal.”

ANTWERPEN

Voorlopig zijn Esther van Hees en Mateusz Pulawski van plan in Amsterdam te blijven wonen. “De roep van Antwerpen beantwoord ik wel over een jaar of tien”, zegt de Vlaamse zangeres. “Op 21 maart ga ik beginnen als docente aan de muziekschool van Eindhoven. Twee avonden per week breng ik dan hier door bij mijn ouders. Daarnaast blijf ik met zowel mijn jazz- als mijn popprojecten optredens doen. Hoe meer hoe beter.”

foto Gemma van der Heyden/JazzNu.comOf ze nog wat heeft gehad aan het winnen van de Conservatory Music Talent Award 2013, onderdeel van Jazz in Duketown in ’s-Hertogenbosch? “Jazeker, van het geld heb ik voor een deel onze cd gefinancierd. Ik deed mee aan het concours, maar winnen was geen optie. Dat gebeurde echter wel. De Award was een maand voordat ik auditie moest doen in Amsterdam. Het winnen heeft mijn zelfvertrouwen een enorme een ‘boost’ gegeven.”

Tot slot hebben beide musici nog een aardige tip voor collega’s, die geblesseerd raken door hun passie. “Toen we voor de cd in Parijs waren, bleek dat ik teveel had gespeeld”, vertelt Mateusz Pulawski. “Mijn handen deden heftig pijn. Ik heb daarop een literfles wodka gekocht en mijn handen daarin een tijdje heen en weer bewogen. Ik had dat eerder al eens geprobeerd, de ene keer helpt het, een andere keer niet. Ja, ik heb er ook een beetje van gedronken. En Esther kreeg op zeker moment wat problemen met haar stem, ze werd hees. Toen heeft ze wodka met peper genomen, veel peper. Dat hielp echt.”

RINUS VAN DER HEIJDEN
beeld GEMMA VAN DER HEYDEN

www.esthervanhees.com

De cd What’s hard to find wordt op 1 april in Amsterdam gepresenteerd. Verkoop gaat via internet en sociale media. In Amsterdam is de cd (waarschijnlijk) te koop bij platenzaak Concerto. 

Previous

The Preacher Men: engelen met hakbijl naar vette swing

Next

‘Time Images’ tijdloos album van Matteo Bortone Travelers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook