Het concert van Black Flower deze avond in Amsterdam wordt een wereldreis vanuit de comfortabele stoel. De sfeer wordt gezet met verlichting en rookgordijnen. Denkend aan alle gevaren die momenteel spelen bij fysieke grensovergangen en de fronten waarvandaan de muzikale wortels voor deze avond komen, krijgt de ijle muziek in de beschermende ruimte van dit muziekhuis extra gevoelswaarde.
Black Flower verbindt oriëntaalse invloeden, afrobeat en jazz met psychedelische synthesizermuziek en komt tot een bezwerende mix die niet misplaatst zou zijn in een Londense underground danceclub. De muziek heeft een zekere sloomheid die niet onaangenaam is, ook zonder gebruik van geestverruimende middelen.
Deze avond opent de Europese tour van de band. Die is bedoeld om hun laatste album Kinetic te promoten. Veel van de stukken die worden gespeeld zijn van het album afkomstig. Het repertoire is afwisselend, zonder samenhang te verliezen. Het kwintet is hybride, wat betekent dat deze bezetting niet per se heeft meegedaan aan de voorgaande zes albums. Met name door de composities en inbreng van Daems en door de solide basis van bas en drums blijft het geluid coherent. Ongeacht of er nu vanuit Arabische toonladders, Turkse volksmuziek, Ethiopische jazz of synthesizerrock wordt geput. De riffs, raga’s en melodieën worden uitgewerkt in solo’s, waarbij om en om de blazers ritmisch ondersteunen of ondersteund worden.
Underwave begint met samenspel tussen synthesizer en Bass VI (zessnarig instrument met octaaf lagere stemming dan een gitaar) met de baritonsax en bugel die vraag-en-antwoord-riffs spelen. Het basgeluid is gedempt getokkel op de snaren dat richting drums en percussie trekt en het ritme versterkt. Eroverheen legt Karel Cuelenaere een orgelsolo die rechtstreeks verwijst naar de glorietijden van Keith Emerson. Ook het snelle Particles begint met synthesizer en ritme dat met de stokken tegen de randen van de drums percussief klinkt, zoals handtrommels. Het drumstel is uitgebreid met koebellen en een shaker en koperblazer John Birdsong legt af en toe zijn bugel opzij om extra percussie of een grote schelp ter hand te nemen.
Synthesizer en blazers maken in Particles mooie lange melodielijnen, waaronder gearrangeerde drumroffels accenten leggen. De bugel krijgt dit keer de solo. Violet Drift roept een blues op zonder het te zijn. Een moederloos en moedeloos kind zwerft op de tonen van de tokkelde bas en kolkende fluit door de verlaten ruimte, waarna de bassolo eenzaamheid en verlaten schoonheid prachtig weet uit te drukken.
Synesthetic geeft na een ritmische aanloop ruimte aan een lange trage solo van Daems op de kaval, een herdersfluit uit de Balkan. Elk nummer heeft een andere toon en sfeer en toch vloeit het geheel speels als een beekje langs de associaties die je brein oproept.
Black Flower had vanaf het debuutalbum Abyssinia Afterlife in 2014 de aandacht van de internationale pers. De band speelde zelfs op een festival als Eurosonic waar instrumentale muziek niet de norm is. De dragende kracht komt van Nathan Daems. Hij vertelt in een interview over de manier waarop hij de exotische invloeden verinnerlijkt. Dat is niet alleen door op reis te gaan. Hij luistert maanden achtereen naar dezelfde platen en zet zelfs ’s nachts de muziek aan om haar in zijn onderbewuste op te nemen.
Daems is onder anderen geïnspireerd door de afrobeat van Fela Kuti en door Mulatu Astatke, de grondlegger van Ethiojazz. Daarnaast heeft hij oosterse muziek gestudeerd en zich verdiept in blaasinstrumenten. Hij speelt tijdens het concert op de Ethiopische fluit, de lange washint. Ook de herdersfluit uit de Balkan, de kaval, heeft bij een aantal nummers de hoofdrol in prachtige lange solo’s.
Je hoort, voelt en beweegt mee met de klankwolken en de beelden en geuren worden vanuit het onderbewuste toegevoegd. Ogen dicht en laat je meevoeren naar al die gebieden waar het mysterie gevaar, maar ook spirituele verdieping inluidt.
tekst en foto’s MONICA RIJPMA
BLACK FLOWER
Bimhuis Amsterdam, 14 februari ‘25
Nathan Daems – alt- en baritonsaxofoon, kaval, washint,ney
Jon Birdsong – cornet, schelphoorns
Karel Cuelenaere – toetsen
Filip Vandebril – Bass VI
Simon Segers – drums
