JazzNu is begaan met het lot van de jazz en zijn uitvoerders. Daarom stelt Rinus van der Heijden aan Mark Alban Lotz deze vraag:
Hoe geeft fluitist Mark Alban Lotz in het Corona-tijdperk invulling aan zijn kunstenaarschap?
“Corona got me by the balls. Ik zou drie tournees doen en een maand in Azië zitten. Daar zaten veel juweeltjes bij. Bijvoorbeeld in duo met Alan Purves in een theatervoorstelling in een Daoïstische tempel in de bergen van Taipei, concerten in Okinawa met onder andere de grootmoeders van Oshima Island, onder meer in duet met de legendarische ‘Uejo Shizo’. Of de tour in Nederland met mijn Mark Lotz Trio met een nieuw project rond lsd-goeroe Timothy Leary : Turn On, Tune In, Drop Out!
Ik ben net als een heroïneverslaafde. Geobsedeerd door muziek, het spelen van de fluit, maar vooral ook door de energie van het live spelen. Dit is het enige in mijn hoofd, constant, dag en nacht. Dat maakt mij een vreselijke vader, echtgenoot en vriend. Muziek is de energie die mij doet tikken en hoe ik mentaal overleef. Ik beef van urgentie in dit leven. Het maakt mij wat ik ben. Wat nu?
Ik heb altijd veel te doen. Op mijn muziekstandaard staat naast de ‘allgegenwärtige‘ J.S. Bach‘ nu André Jolivet’s Chant de Linos en de zeer inspirerende études van Harald Genzmer, een Hindemith-leerling. Ik componeer voor een nieuw project: Sojourner’s Truth – een muzikale ode aan vrouwelijke activisten – en leer het softwareprogramma Ableton. Nieuwe elektronische velden onderzoeken komt zeker te pas bij een volgend soloprogramma. Aan het opstarten van mijn cd A Fula’s Call die ik onder meer in 2013 in Senegal heb opgenomen, ben ik nog niet eens toe gekomen. Fantastische crossover met fula-muziek met echt waanzinnige gastsolisten. Mij ontbraken altijd de middelen om dit te publiceren. Het is best een groot project dit en de opnames en edits zijn eigenlijk haast af.
Als bestuurslid van de BIM (Beroepsvereniging Improviserende Musici) maak ik deel uit van ontelbare video-meetings van makers, de industrie en vakbonden op Europees niveau. Zeer tijdrovend, echter belangrijk en leerzaam werk. Wat en hoe ziet onze scene er straks uit? Welke podia en musici zijn er nog over? Hoe staat het straks met de Bim-norm en de Fair Practice Code? Komt er eindelijk een samenwerking van podia met lokale musici? Wordt de jazz duurzaam of gaan wij onverminderd voort in genadeloze globalisering en kapitalisering?
Om zo snel mogelijk weer live muziek te kunnen spelen en musici (en studenten!) weer aan het werk te krijgen ben ik volop aan het plannen en subsidies aanvragen. Ik heb met vier anderen het Utrechtse collectief GIST! gevormd om als collectief van makers een verschil te maken. Daarnaast ben ik bezig om een nieuwe dan wel aan corona aangepaste planning voor drie festivals met jazz en world-muziek proberen vorm te geven.
Ik vind dat kunst weer moet gaan leven en dat nu en niet over een jaar. Ik trek daar hard aan. Inmiddels is bekend dat mijn twee festivals Vol Fest en Jazz On The Sofa allebei door zullen gaan. Vol Fest is een wereldmuziekfestival in Zeist in woonkamers in een van de langste flats van Europa met een behoorlijk sociaal-maatschappelijk vraagstuk. Dat heb ik nu bijgesteld. Het worden vier mini-festivals op de zondagmiddagen in september in een park precies tussen de flats. Jazz On The Sofa is een festival van intieme kamerjazz dat dit jaar zijn vijfde jubileum gaat vieren. Naast een aantal spectaculaire woonkamers heb ik nu ook een paar grotere ruimtes zoals onder meer het Slot Zeist en een interieurzaak met heel veel Sofas! Allebei de festivals zijn nu Covid-19-proof.
Gelukkig is er ook ontspanning. Dat koken en musiceren veel overeenkomsten hebben is lang bekend. Nu ben ik een private Facebookgroep exclusief voor musici begonnen met de naam Musicians Cook. Deze groep sloeg in als een bom. Ik heb een zeer uitgebreid netwerk van musici van over de hele wereld. Daar zitten een paar sublieme thuis-chefs bij die deze gelegenheid aangrijpen om niet alleen volop applaus te oogsten, maar juist ook om elkaar te ontmoeten en uit te wisselen. Het is een erg leuke community. (Ik zie al een happening voor mij waar musici uit de hele wereld hun publiek niet alleen op hun muzikale, maar ook kookkunsten trakteren.) En zo is de muziek weer dichtbij de mens voor lichamelijke en spirituele voeding.”
Oh ja. En mijn kleine tour naar Polen in juli met Alan Purves is inmiddels ook afgezegd. Het is wat.”
