We zijn er uit. Na een eindeloze zoektocht op Wikipedia ligt het cijfer onomstotelijk op tafel: de liefde is sinds Adam en Eva 2.975.106.924.851.937.912.730 keer bezongen. Sinds kort echter is dit getal waardig uitgedijd met veertien stukken. Gezongen en gespeeld door Sarah Blake.
Sarah Blake is een contrabassiste, zangeres en gitariste uit Zuid-Afrika, die sinds enige tijd in Amsterdam verblijft. Zij reisde de hele wereld over, deed een schat aan muzikale ervaringen op. En zomaar op een dag, ontmoette ze geluidstechnicus Chris Weeda met de afspraak om met hem een debuutalbum op te nemen. Dat werd Food for Thought.
Het is een cd geworden waar veel debuterende musici stikjaloers van kunnen worden. Sarah Blake legt als vocaliste een verbluffende zelfverzekerdheid aan de dag. Dat betekent dat haar stem de grenzen van haar bereik niet nodig heeft. Dat ligt enerzijds aan haar repertoire, maar meer nog aan de flexibiliteit waarmee zij hobbels in haar teksten – bijvoorbeeld net een woord te veel dat het ritme van de stemdeclaraties verstoort – met het grootste gemak opvangt. Dat levert prachtige resultaten op. Doordat zij binnen een zelfgekozen stembereik blijft, spelen zich daarbinnen mogelijkheden af die je luisteraar voortdurend met stomme verbazing slaan.
Zowel arrangementen als teksten zijn van de hand van Sarah Blake. Die teksten gaan grotendeels over de liefde, over die tussen man en vrouw. Het is niet voor niets dat JazzNu op Wikipedia aan het ronselen is geslagen om te achterhalen hoe vaak dat al is gebeurd – grapje natuurlijk. Er wil slechts mee gezegd zijn dat het thema man-vrouw-liefde – voor de genderpreciezen mag de geslachtaanduideling naar believen worden ingevuld – al bestaat sinds het begin van de mensheid. En daardoor tot op het bot is ontleed.
Maar Sarah Blake geeft er een eigen invulling aan. Zij zingt met de souplesse van grote jazzvocalisten, vertelt daarnaast een even sterk muzikaal verhaal als zij met haar teksten beoogt. Bovendien krijgt Food for Thought een extra dimensie doordat een aantal Nederlandse jazzmusici in de composities een piepkleine parel leggen, zoals in de spreekwoordelijke oesterschelp. Waar dat gebeurt op het album lijkt het of de stem van Sarah Blake zich daar met liefde omheen vlijt.
Het zijn Hermine Deurloo met haar mondharmonica, Thomas Welvaadt en Koen Smits met trompet, Joost Buis met lapsteel, Martin Fondse met vibrandoneon, Hein van de Reijn met contrabas en Lilian Vieira met haar stem die geheel belangeloos deelnamen aan dit bijzondere album. Zagen zij de kracht ervan in? Meenden zij dat Food for Thought heel wat meer is dan een product van een singer-songwriter? Beseften zij dat een primaire instrumentalisme die als secundair hulpmiddel voor haar kunstenaarschap ook haar stem eraan verleent, een wel heel bijzondere combinatie maakt?
Allemaal vragen die de luisteraar wel of niet mag beantwoorden. Want Food of Thought is een album geworden dat wel of geen vragen en antwoorden nodig heeft. Het bewijst bij het beluisteren zichzelf.
RINUS VAN DER HEIJDEN
SARAH BLAKE
Food for Thought
Zennez Records
Sarah Blake – zang, contrabas en gitaar
Lilian Vieira – zang
Thomas Welvaadt – trompet
Koen Smits – trompet
Hermine Deurloo – mondharmonica
Breno Viricimo – gitaar, basgitaar en achtergrondzang
Daniel de Moraes – gitaar
Joost Buis – lapsteel
Martin Fondse – vibrandoneon
Hein van de Geijn – contrabas
Daniel van Dalen – percussie
