Typisch dat vrijwel tegelijkertijd twee albums uitkomen die behoorlijke raakvlakken met elkaar hebben: het onlangs in JazzNu besproken ‘Short Term Memory Music 1’ van Bonsai Panda en nu ‘The Antagonist – The Protagonist’ van Willem Suilen. Beide platen zijn initiatieven van jazzmusici, beide lonken naar de muziek van 20e eeuwse componisten en beide proberen een brug te slaan tussen klassiek en jazz.
Toch liggen de twee platen qua uitvoering ver uit elkaar. Waar bij Bonsai Panda de ineenstrengeling van jazz en klassiek een hecht aaneengesmeed geheel vormt, lijkt Willem Suilen zijn klassieke pijler meer als ornament voor zijn jazzimprovisaties in te zetten. Hij is de pianist/leider van het Willem Suilen Trio dat naast hemzelf wordt bemand door contrabassist Fil Caporali en slagwerker Pierre Hurty.
Met dat trio timmert Willem Suilen (Venlo, 1995) al geruime tijd aan de weg. In 2014 kreeg het een eervolle vermelding tijdens het Prinses Christina Concours. Vijf jaar later studeerde Suilen af aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en in 2020 ontving hij in dezelfde stad de Toots Thielemans Jazz Award met zijn project The Antagonist – The Protagonist. Hetgeen aanleiding was om van het prijswinnende concert nu een gelijknamige elpee uit te brengen.
De muziek op The Antagonist – The Protagonist is zoals gezegd een mengeling van jazz en werk van 20e eeuwse componisten, met dat van Maurice Ravel en Dmitri Sjostakovitsj in het bijzonder. Beiden zijn inspirator voor Willem Suilen en dat is op The Antagonist – The Protagonist fraai terug te horen. Het impressionisme van Ravel klinkt volop door in de improvisaties van pianist Suilen zelf – Clarity of Perception is er een treffend voorbeeld van – de symfonische kracht van Sjostakovitsj uit zich vooral in de samenspraak van het jazztrio.
En de inbreng van het strijkkwartet dan? Die is er zeker, maar op strak uitgezette grondslagen. De plaat opent met Sleep Tight bijna romantisch, om dan snel baan te geven aan het weerbarstige jazztrio. In Nymphéa verzorgen de vier een uiterst melodieus thema, waarop het voor het jazztrio nadien goed improviseren is. Verderop in deze compositie vallen de strijkers weer kort in, om samen af te sluiten. Blues opent Willem Suilen zelf, geruggesteund door de strijkers, om direct daarna ruimte te geven aan contrabas en slagwerk. Heel mooi, omdat de swing van het stuk je regelrecht de jazztraditie in trekt. Want hier zou zomaar violist Stéphane Grappelli meegedaan kunnen hebben.
Zomaar enkele verduidelijkende grepen uit een consciëntieus samengesteld album van een jonge, opvallende jazzmusicus. Het is duidelijk te horen dat Willem Suilen een behoorlijk lange zoektocht achter de rug heeft – aan The Antagonist – The Protagonist begon hij in het najaar van 2018. Het album betekent zeker nog niet het einde van die zoektocht, maar Suilens keuze om de twee pijlers jazz en klassiek een nieuw gezicht te geven, is er zeker een ankerpunt in.
RINUS VAN DER HEIJDEN
WILLEM SUILEN TRIO & STRING QUARTET – THE ANTAGONIST – THE PROTAGONIST
Elpee eigen beheer
Willem Suilen – piano en composities
Victor Pevernagie – viool
Julien Gillain – viool
Coline Meulemans – altviool
Joachim Jamaer – cello
Fil Caporali – contrabas
Pierre Hurty – slagwerk
