Na zes jaar innig te hebben samengewerkt met Bartho van Straaten heeft Koen Graat dit jaar de programmering van Jazz in Duketown in zijn eentje voor zijn rekening genomen. Of dat te doen was? “Ik heb genoeg ervaring om alleen door te gaan”, zegt de Tilburger zelfbewust.

Marcus Miller is dé topattractie van Jazz in Duketown 2019. Foto The Arts Music Store

Eerst maar even duidelijkheid van zaken. Dat Bartho van Straaten is gestopt met het programmeren voor ‘Duketown’ heeft uitsluitend te maken met andere drukke werkzaamheden. “Bartho twijfelde al jaren, daarom is het geen verrassing dat hij stopt”, zegt Koen Graat. “Wij stapten er zeven jaar geleden samen in, zijn ook samen verder gegroeid. Ik blijf gewoon contact houden met Bartho en ook met andere programmeurs.”

Opgelost dus, dit punt. Belangrijker is de vraag wat Koen Graat dit jaar uit zijn programmeurshoed heeft getoverd. Hij selecteerde en verbond zo’n zestig musici en ensembles aan Jazz in Duketown. Daarbij zijn meer dan aansprekende namen. Marcus Miller, Monty Alexander, Richard Bona en Omer Avital knallen uit de programmering. Maar ook de komst van Marius Neset, Jimmy Haslip, Ad Colen, Eric Vloeimans en Aaron Parks zal bij jazzliefhebbers de harten sneller doen kloppen.

Met jazzliefhebbers is meteen een aspect genoemd, dat Koen Graat uitdrukkelijk in de keuze van de geprogrammeerde musici heeft betrokken. “Ik wil van de ene kant een groot publiek bereiken bij dit festival door zodanig te programmeren dat ook voor leken het programma aantrekkelijk is. Aan de andere kant wil ik kwaliteit bieden voor de meer in jazz geïnteresseerden. Binnen die twee uitersten heb ik een soort missie om de veelzijdigheid van jazz te laten horen. Maar ook om de vooroordelen te doorbreken als zou jazz alleen maar met bolhoedjes hebben te maken. Het is altijd het uitgangpunt geweest om de breedte en de inhoud van het festival aan elkaar te koppelen.”

Koen Graat bladert door de programmafolder van Jazz in Duketown. Foto Gemma Kessels

Als topper van Jazz in Duketown 2019 ziet Koen Graat basgitarist Marcus Miller. “Ik heb hem al vaak gezien, maar Miller is iemand die vanaf de jaren tachtig toen hij bij Miles Davis speelde, een ontzettende invloed heeft gehad op de ontwikkeling van de jazz. Met Miller komt onder andere trompettist Maquis Hill mee naar Den Bosch. Het grappige is dat Marcus Miller al drie jaar op ons verlanglijstje stond. Hij was al die tijd niet beschikbaar en nu dit het eerste jaar is dat Bartho niet mee programmeert, komt hij!”

Een andere grote naam die Koen Graat heeft vastgelegd is Richard Bona, eveneens een basgitarist. “Ik wilde niet alleen de jongste generatie contracteren, maar ook de tweede generatie artistieke vernieuwers. Bona is daarbinnen een grote naam, maar dat zijn tenorsaxofonist Marius Neset en contrabassist Omer Avital ook. Drie musici die ieder hun eigen ding komen doen.” Ook de komst van Shake Stew uit Oostenrijk is opmerkelijk. De band is in Nederland onbekend, maar Koen Graat wijst graag op de eigenwijze bezetting van twee drummers, twee bassisten en drie blazers die allerlei invloeden hebben ondergaan. Ook het Engelse Roller Trio brengt Graat onder de aandacht: “Het is tof dat allerlei mensen goed ingewijd zijn in de jazz en bijvoorbeeld naar pianist Monty Alexander komen. De echte kenner zal echter zeker het Roller Trio bezoeken.”

Wat de keuze voor Nederlandse musici of groepen betreft zoekt Koen Graat ook hier evenwicht. Hij probeert kopstukken én de nieuwe generatie te tonen. Dat resulteert onder meer in de komst van zangeres Fay Claassen, trompettist Eric Vloeimans, altsaxofonist Benjamin Herman, de tenorsaxofonisten Hans Dulfer en Ad Colen en trombonist Bert Boeren. Zij bepalen voor een deel de huidige stand van zaken binnen de jazz. Groepen als Tommy Gets Waxed, Niels Broos & Jamie Peet, het Kika Sprangers Quintet en gitarist Prashant Samlal – die vorig jaar de Conservatorium Talent Award won – zijn daar hard mee bezig.

Monty Alexander is een pianist die een groot publiek aanspreekt. Foto Joe Martinez

Koen Graat begint al in september, voorafgaand aan de edities van Duketown die zich altijd tijdens de pinksterdagen ontrollen, te programmeren. “Ik houd me in eerste instantie bezig met benadering van de ‘headliners’ die moeilijk vast te leggen zijn. Dan maak ik een longlist met een hele rits namen die ik relateer aan elk podium van het festival. En dan begin ik langzaam te puzzelen. Na een maand of vijf leg ik een leeg Excelbestand aan en daarna probeer ik dan rond maart de gehele programmering rond te hebben.”

Om dat te doen slagen werkt de programmeur van Duketown ook samen met bijvoorbeeld het Dutch Double Bass Festival in Rotterdam en het Red Light Jazz Festival in Amsterdam, die samenvallen met het festival in ’s-Hertogenbosch. “Omer Avital bijvoorbeeld kwam alleen als wij en Dutch Double Bass hem contracteerden. Wij kunnen daardoor de kosten delen.”

Opmerkelijk is de keuze voor Michelle David & The Gospel Sessions die Jazz in Duketown op maandag 10 juni afsluiten. “Zij heeft vaak op grote festivals gestaan en voor het slotconcert kiezen we traditioneel voor een grote Nederlandse naam. Michelle is Amerikaanse, woont in Nederland. Drie jaar geleden was ze ook bij ons met een kleine groep, nu met een XL-band.”

Met de komst van Omer Avital wordt benadrukt dat Jazz in Duketown dit jaar de accenten legt bij contrabas en basgitaar. Foto Youri Lenquette

Een beetje ongemak ondervindt Duketown dit jaar van het wereldkampioenschap handboogschieten. Dat wordt overdag in Den Bosch gehouden en daarvoor moet een van de grote podia, dat op de Parade, gedeeltelijk plaats maken. “Voor dat WK is een tribune geplaatst voor tweeduizend mensen. Die benutten wij ’s avonds, zodat de Parade meer een luisterplein wordt. Dat is de omgekeerde situatie met de Markt, die overdag een luisterpodium heeft.”

En dan is er nog de Willem Twee Toonzaal, niet het lelijke eendje in de bijt, maar het sierlijke. Daar wordt sinds jaar en dag geprogrammeerd door Jeroen Doomernik, in samenspraak met Koen Graat. “De Willem Twee Toonzaal staat garant voor avontuur, maar dat is nu ook te vinden op diverse buitenpodia. Op de podia van Markt en Kerkplein staan bands die zo interessant zijn, dat ze ook in de Toonzaal geprogrammeerd hadden kunnen zijn. Dat wilden Bartho en ik overigens al vanaf het begin. De Toonzaal blijft echter wel een baken van rust. Vijf concerten lang.”

RINUS VAN DER HEIJDEN

 Jazz in Duketown, gratis openluchtfestival op negen podia in ’s-Hertogenbosch: Markt, Parade, Kerkplein, Toonzaal, Uilenburg, Lepelstraat, Noordbrabants Museum, Minderbroedersplein en Torenstraat. Het festival speelt zich af van vrijdag 7 tot en met maandag 10 juni ’19.

 

www.jazzinduketown.nl

 

 

Previous

Podium De Ploeg voor de jonge Nabou Claerhout

Next

Basfestival in Rotterdam voor álle fijnproevers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook