Het is feest in het Tilburgse Paradox, er zijn drankjes en hapjes en de sfeer is licht opgewonden. Op het podium staan op deze dag twee concertvleugels. De ene zwaait af en de andere gaat een glorieuze toekomst tegemoet. Ze staan te wachten op maar liefst zes pianisten, die hen komen bespelen.
Aan de rechterzijde staat de oude Yamaha. Sommige mensen dachten dat die ritueel verbrand zou worden na een twintig jaar lange staat van dienst. Dat is natuurlijk niet zo, want de Yamaha krijgt een nieuw leven op de verborgen en nu nog ontoegankelijke en rommelige zolder boven muziekpodium Paradox. De verbouwing daarvoor moet eind 2019 zijn afgerond.
GLIMMEN
En dan ter linkerzijde staat het juist verworven Model B-211 van Steinway & Sons te glimmen. Die, zoals directeur Paul Guldemond zegt, eigenlijk op dezelfde manier is gefinancierd als het pand van Paradox veertig jaar geleden. Sympathisanten, liefhebbers, musici, mensen van de gemeente en bevriende podia worden bedankt voor hun bijdrage. Speciale dank ook aan de ‘gevleugelde vrienden’, onder wie pianist Jeroen van Vliet die deze middag heeft georganiseerd. Mooi dat een lang gekoesterde wens in dit jubileumjaar in vervulling kan gaan.
Voordat de echte estafettemiddag van start gaat zijn er twee voorprogramma’s. Erno Mijland leest enkele gedichten voor uit eigen werk en wat voor de gelegenheid gemaakte dichtsels met een knipoog naar deze middag. Hij roept op het leven te klavieren met onder meer fraaie Fraanjes en Fondse’s frisse frasen en uiteindelijk “to play this Steinway to heaven”.
Normaal gesproken is deze middag bedoeld als klassieke muziekmiddag. Vrijwilligster van het eerste uur Hanneke van Overbeek mag daarom publiekelijk de toetsen het eerst beroeren. Ze begint op de Yamaha en halverwege haar eerste stuk sluipt ze naar de Steinway. En ze speelt verder. Het publiek is ademloos, want zullen ze het verschil horen? Het geluid is helder, open en compromisloos. Paradox mag trots zijn op haar nieuwe instrument! Applaus!
JAZZMENSEN
Rond vier uur begint de echte estafette van de ‘jazzmensen’ voor een totaal gevulde zaal. Wolfert Brederode schuift achter de Steinway & Sons. Zijn spel begint ingetogen en zacht. Altviolist Oene van Geel sluit aan op het podium. Jeroen van Vliet neemt het stokje over van Wolfert Brederode: de estafette is gestart om uiteindelijk met een rondetijd van 1.10.30 te eindigen.
Jeroen van Vliet heeft een mooi tableau van muzikanten bij elkaar gekregen. Van de vijf pianisten weten Martin Fondse en Wolfert Brederode op de lage registers het meest te imponeren middels een quatre-mainsstuk, terwijl Rembrandt Frerichs qua speelstijl de vreemde eend in de bijt is.
En dan is er nóg een Paradoxvrijwilligster op het podium: zangeres Sanne Rambags. Ze dwingt met haar zuivere en buigzame stem haar plaats af tussen al deze heren. Harmen Fraanje en Eric Vloeimans spelen met haar samen. Hoe mooi kan het zijn?
Het podiumlandschap in Tilburg wisselt voortdurend en boeiende taferelen trekken aan het muzikale oog en oor voorbij. Vloeimans-Frerichs-Van der Westen-Fondse-Van Kemenade en uiteindelijk is er plaats voor ‘tutti’.
SPETTEREND
Met Pia Para Pia Ja als titel vult het podium zich met alle muzikanten. Met Frerichs en Fraanje op Yamaha, Van Vliet en Brederode op Steinway, Fondse op vibrandoneon, Van Geel, Van der Westen, Van Kemenade, Vloeimans en Rambags eindigt de estafette in een spetterend slottoneel.
Tekst en foto’s EDDY EN ELLA WESTVEER
Steinway Estafettemiddag
Paradox Tilburg, 13 januari ’19
Wolfert Brederode – piano
Rembrandt Frerichs – piano
Harmen Fraanje – piano
Jeroen van Vliet – piano
Martin Fondse – piano, vibrandoneon
Hanneke van Overbeek – piano
Sanne Rambags – zang
Paul van Kemenade – altsaxofoon
Eric Vloeimans – trompet
Eric van der Westen – contrabas
Oene van Geel – altviool, cajon
