Jaap van de Klomp, radiopresentator, fotograaf en vooral groot jazzliefhebber, reageert hieronder op het artikel ‘Wie betaalt er mee aan de herbegrafenis van Bud Powell?’, dat JazzNu op 13 februari publiceerde. Jaap van de Klomp vraagt zich af waarom de legendarische pianist, die in 1966 overleed en werd begraven in Pennsylvania, zou moeten worden herbegraven in New York.
Peter Pullman, biograaf van Bud Powell, heeft het initiatief genomen om de stoffelijke resten van Bud Powell te verplaatsen naar de Woodlawn Cementery in The Bronx, N.Y. Ik vraag me af welk doel hiermee wordt gediend. Ter meerdere eer en glorie voor Woodlawn of een egotrip van de biograaf?
Toen ik aan mijn boek JazzLives werkte (2005–2008) wilde ik natuurlijk ook Bud Powell er in opnemen. Tijdens research bij het Institute for Jazz Studies in Newark stuitte ik op een knipseltje over het overlijden en de begrafenis van Bud Powell. Een zin uit het artikel is me in het bijzonder bijgebleven: ‘We take care of our own’. Bud Powell die in zijn laatste jaren een zwervend bestaan leidde in New York, was in Brooklyn overleden en de zwarte gemeenschap zou zorgen voor zijn begrafenis. Uiteindelijk bleek dat Bud Powell is begraven in Willow Grove, Pennsylvania.
Willow Grove is een stadje in de buurt van Philadelphia. Ik was op mijn zwerftocht bij de Fairview Cemetery aangekomen, maar het kantoor was gesloten en een wandeling langs de graven bracht geen oplossing. De volgende dag ging ik naar Feasterville, ook in de omgeving van Philadelphia, om de grafplaat van Lee Morgan te fotograferen. Het zat mee, het kantoor was open en ik kreeg de locatie van het graf van Lee Morgan door: een bronzen plaat met een bajonetsluiting voor een bijbehorende vaas. Klus geklaard.
Omdat ik toch in de buurt was besloot ik het kantoortje van Fairview Cemetery te bellen met de vraag of ze mij de locatie van het graf van Bud Powell konden geven. Even later kreeg ik het antwoord dat niet alleen Bud Powell is begraven op Fairview Cemetery, maar ook zijn jongere broer Richie Powell. Richie Powell was in 1956 omgekomen bij het tragisch auto-ongeluk dat ook zijn vrouw Nancy Powell alsmede trompettist Clifford Brown het leven kostte. Bud Powell is begraven in ‘an unmarked grave’.
Op naar Fairview Cemetery in Willow Grove. Het bleek dat ik de dag ervoor wel de grafsteen van Richard Bertram Powell had gezien, maar de connectie niet had gemaakt. En ja, daar was het. Het graf van Bud Powell, een van de grootste musici/pianisten in de na-oorlogse jazz, een stukje gras met niets wat vermeldde wie daar begraven ligt.
Hoe kies of onkies is het om de stoffelijke resten van Bud Powell te verplaatsen, maar zijn jongere broer te laten voor wie of wat hij is? Waarom de verschillen in de graven? Ik heb daar geen kennis van, maar ik stel me zo voor dat de familie Powell in 1956 nog grotendeels intact was en zodoende hun tragisch omgekomen zoon kon begraven met een eenvoudige grafsteen. In 1966, bij het overlijden van Bud Powell, was die situatie wellicht geheel veranderd. De familie uit elkaar gevallen, Bud Powell sinds zijn terugkeer in New York geen schim meer van de musicus die hij eens was, levend aan de zelfkant van de maatschappij. Dus ook geen geld beschikbaar voor een mooie steen op het graf, ongeacht de uitspraak ‘we take care of our own’.
Ik heb na mijn ontdekking wel eens gedacht of er niet iets gedaan zou moeten worden met het graf van Bud Powell. Vrijwel alle jonge pianisten zijn schatplichtig aan hem – Herbie Hancock, Keith Jarrett, ChickCorea om er een paar te noemen. Het ontbrak mij in die tijd aan de connecties om dit onderwerp aan te zwengelen, dus is het er niet van gekomen. Persoonlijk zou ik het heel chique vinden als men een mooie steen zou plaatsen op de huidige rustplaats van Bud Powell en het hele circus van opgraven en verplaatsen achterwege zou laten. Wie mijn boek JazzLives heeft en het doorbladert komt allerlei graven tegen op allerlei begraafplaatsen waar volgens mij niets op tegen is. Dus waarom een graf verplaatsen? Voor wiens glorie?
Een kleine opsomming: Lester Young rust op Brooklyn. Billie Holiday in de Bronx. Louis Armstrong, Johnny Hodges, Dizzy Gillespie in Queens. Fats Navarro en Sarah Vaughan in New Jersey. John Coltrane op Long Island. Thelonious Monk en Tadd Dameron in Hartsdale, NY.
JAAP VAN DE KLOMP