Duke Ellington is ín. Althans zijn muzikale erfenis. Het ensemble All Ellington bestaat al enkele jaren, pianiste en zangeres Sanna van Vliet gaat een album opnemen met muziek van The Duke, zangeres Deborah J. Carter deed een Ellington-project en diens ‘Sacred Concert’ werd twee jaar op de lessenaar genomen door Het Brabants Jazzorkest, Capella Brabant en weer Deborah J. Carter. En nu is er ‘The Duke Book’, een duo-cd van Angelo Verploegen en Jasper van Hulten.

Om maar met de deur in huis te vallen: The Duke Book is een parel van fantasie, klankrijkdom en uitgekiend vakmanschap. En van vindingrijkheid, want tien Ellington-stukken plus vijf eigen Interludes worden ‘slechts’ vertolkt door de flugelhorn van Angelo Verploegen en het slagwerk van Jasper van Hulten. ‘Slechts’ is hier versluierend, want de twee instrumenten reiken naar onbegrensde volzinnen van klank. Orkestrale klanken derhalve, gevat in minimalistisch gereedschap, doch Ellington meer dan waardig.

The Duke Book is een plakboek vol muziek, waarin wordt geïnterpreteerd en gecreëerd en – gelukkig – niet vertolkt. De muziek voert een samenspraak met The Duke, waarin telkens wordt afgetast of de visie van de twee hedendaagse uitvoerders past binnen het denkkader van de grote componist. Dat hij daaraan geen moment zou twijfelen, zal worden beaamd door eenieder die kennis neemt van deze schitterende cd.

De flugelhorn neemt binnen de jazz een bijzondere plaats in. Het instrument intrigeerde vele musici. Sommigen kozen ervoor vanwege zijn fluwelen klank, anderen zagen het als een verlengstuk van de trompet. Wellicht is Clark Terry degene die de flugelhorn een vaste plek binnen de jazz verschafte, toen hij in de jaren vijftig in de Duke Ellingtonorkesten er veelvuldig de muziek mee inkleurde.

Angelo Verploegen is op een organische wijze van de trompet naar de flugelhorn gegroeid. Inmiddels is hij in Nederland de meest aansprekende gebruiker ervan. Hij beschikt over de gave het fluweel van de flugelhorn te laten duelleren met de eigenzinnigheid en kracht die het instrument ook in zich bergt. Op The Duke Book brengt hij daar talloze voorbeelden van ten gehore. Bovendien is Verploegen een melodicus. Een voorkeur die hij deelt met slagwerker Jasper van Hulten, met wie hij al binnen drie projecten samenwerkte.

Nu dus samen in The Duke Book. Een intuïtief samengaan, waarin gevoel, openheid, durf en respect voor elkaar de Ellington-composities nieuwe perspectieven verschaffen. Want de durf die het duo hier aan de dag legt, maakt dat een aantal stukken wordt gedeconstrueerd. De ene keer gebeurt dit door het thema zijdelings aan te tippen – in Caravan, waar de melodie pas aan het einde herkenbaar is –  een andere keer door de mondiale bekendheid van een stuk als In A Sentimental Mood volledig intact te laten, maar er toch een eigen handtekening onder te plaatsen. Die wordt achter gelaten doordat sommige stukken in schijnbare lichtheid worden verpakt en andere worden ingekapseld in doordachte, nieuwe constructies. Zoals A Flower Is A Lovesome Thing dat een einde kent, even breekbaar als een bloem in de knop.

De tien Ellington-composities worden afgewisseld met vijf Interludes. Dat zijn een soort vrijplaatsen, waarin de musici zich even herpakken of zich prepareren voor de volgende Ellington-klassieker. Dit is vijfmaal eigen handwerk, vrijelijk tot stand gekomen en zodoende voor de luisteraar evenzeer van betekenis als voor de uitvoerders.

The Duke Book van Angelo Verploegen en Jasper van Hulten is van groot belang voor de Nederlandse jazz. In deze micro-constellatie kan niemand beter en eerlijker het erfgoed van Duke Ellington vertolken dan zij. Wat een prestatie toch weer.

The Duke Book wordt uitgebracht op het label Just Listen Records. Het vertoont sterke gelijkenissen met de cd Curiosity van pianist Xavi Torres, waarvan een recensie binnenkort verschijnt op JazzNu. Beide platen zijn opgenomen in de voormalige Vara-studio van het Muziekcentrum van de Omroep in Hilversum, voor de uitmuntende opnamekwaliteit van de twee albums tekende C. Jared Sacks, de hoezen hebben dezelfde vormgeving en beide opnamen bevatten rustpunten; bij Curiosity heten ze Spaces, bij The Duke Book, Interludes. Bovendien zijn beide albums in één keer opgenomen, kennen ze geen editing, mixing of filtering. Het moge duidelijk zijn dat dit alles heeft te maken met de zienswijze van Just Listen en nieuwe dimensies verleent aan het afluisteren van muziek. Laat de toekomst maar komen!

RINUS VAN DER HEIJDEN

Angelo Verploegen en Jasper van Hulten – The Duke Book
Just Listen Records

Angelo Verploegen – flugelhorn
Jasper van Hulten – slagwerk en percussie

 

www.justlistenrecords.com

Previous

Pianist Thomas Enhco speelt door alle genres heen

Next

Paduart en Deltenre letterlijk Hand in Hand op podium

Lees ook