Twaalf jaar geleden kwamen ze aangestormd: drie jonge Belgische honden, die meteen de frontlinie gingen vormen van de toen groeiende moderne en vooral jonge Belgische jazzscene. Inmiddels is het LABtrio een gevestigde waarde. Tijd voor een indringende fotoreportage. Jeanschoubs toog ervoor naar Hasselt.
Pianist Bram De Looze, contrabassiste Anneleen Boehme en drummer Lander Gyselinck waren respectievelijk 16, 18 en 20 jaar toen zij als een komeet het Belgische muzikale luchtruim indoken. Ze maakten faam als LABtrio (de hoofdletters staan voor de eerste letter van hun voornaam). Hun muziek was een verbazingwekkende mengeling van traditionele jazz, vrije improvisaties en wereldmuziek – vooral Afrikaanse.
Pas zes jaar na de oprichting bracht het LABtrio de eerste cd uit: Fluxus. Daarna volgden The Howls Are Not What They Seem en Nature City. Op alle drie de albums is te horen hoe het trio zich ontwikkelde: van bovengenoemd concept, naar uitbreiding van het instrumentarium met gasten die saxofoon en cello inbrachten tot eerbiediging van het werk van de Barokmeester Johann Sebastian Bach. En inmiddels hadden pop en elektronica ook al hun intrede gedaan.
Om een voorbeeld te noemen: de 15eGoldberg Variatie van Bach krijgt een klassiek begin van pianist De Looze, om daarna met z’n drieën er een improvisatorische swing aan te geven die vol plotselinge gaten valt, die met het grootste gemak door contrabas en/of slagwerk worden opgevuld.
De kracht van het LABtrio lag tijdens hun muzikale kleuterjaren in het samenspel. Dat is in de loop der jaren alleen maar gegroeid. Elk concert weer is verbluffend door de durf die het trio aan de dag legt om ieder ander uit zijn of haar tent te lokken.
Het LABtrio speelde deze avond in Cultuurcentrum Hasselt. Fotograaf Jeanschoubs legde de verrichtingen met grote liefde vast.
REDACTIE
Foto’s JEANSCHOUBS
LABtrio
Cultuurcentrum Hasselt (B), 16 april ‘19
Bram De Looze– piano
Anneleen Boehme– contrabas
Lander Gyselinck– slagwerk
