Het oudste jazztijdschrift van Nederland, Doctor Jazz, houdt op te bestaan. Eind december, begin januari verschijnt de laatste aflevering. Het blad is door een tekort aan geld ten onder gegaan.

Doctor Jazz is een papieren tijdschrift, dat het tot zijn taak rekent de klassieke jazz uit de jaren 1900-1955 in ere te houden. Daartoe worden gerekend ragtime, hot dance, swing, vroege bop, cool jazz, mainstream, revival, rhythm&blues, oude blues en gospel. De activiteiten van de Stichting Doctor Jazz begonnen in 1963 met het in het leven roepen van het gelijknamige tijdschrift. Daarmee is het het oudste van Nederland.

Dit is de (voor)laatste uitgave van Doctor Jazz. Aan het einde van het jaar/begin volgend jaar verschijnt de allerlaatste.

Elk kwartaal kreeg het Doctor Jazz Magazine een nieuwe aflevering. Al tientallen jaren was er in Wageningen de Doctor Jazz Dag, een ontmoetingsplek voor liefhebbers van oude-stijljazz, waar ook op een beurs vele grammofoonplaten en cd’s werden aangeboden. Daarnaast bracht Doctor Jazz eigen cd’s uit, gewijd aan de conservering van de Nederlandse en internationale geschiedenis van de jazz. Het ging daarbij altijd om nog niet eerder uitgebrachte opnames.

Jazz in Nederland is altijd aan mentale conjunctuur onderhevig geweest. Gloriedagen werden afgewisseld met dips in de publieke belangstelling. Daaronder leden jazzclubs en concertruimtes, maar ook de tijdschriften die zich met jazz bezig houden en hielden. Doctor Jazz was er een van. Ben Kragting, voorzitter van de Stichting Doctor Jazz, is er duidelijk over: “Zes jaar geleden al, trad er wat abonnees betreft, een dalende lijn in. De duizend die we tot dan toe hadden werden er steeds minder. En de afgelopen tijd vielen ze met bosjes weg. Daar is een duidelijke oorzaak voor aan te wijzen: de vergrijzing. Die is ons noodlottig geworden.”

“We gaan in volle glorie ten onder”, vult Ben Kragting aan, “en hebben de zestig jaar volgemaakt. Het bestuur is hoofdelijk aansprakelijk voor negatieve financiële gevolgen, maar zo ver hebben we het niet willen laten komen.” Kragting stelt dat de Stichting Doctor Jazz niet wordt opgeheven en met een afgeslankt bestuur verder wil gaan. Hij doelt daarmee op de voortgang van de verkoop van cd’s, die het noodzakelijk maakt dat ook de website in de lucht blijft. Deze afdeling cd-producties is het enige onderdeel van Doctor Jazz dat geen verlies leed, mede door sponsoring, donateurs en toereikende verkoopcijfers.

Naast de vergrijzing, ziet Ben Kragting nog twee redenen voor de neergang: het ontbreken van interesse bij jongeren voor traditionele jazz en jazz in het algemeen, plus het feit dat de media nooit of nauwelijks aandacht besteedden aan ’s lands oudste jazzperiodiek. De voorzitter is realistisch als hij zegt dat het tij niet meer te keren viel. In wonderen gelooft hij niet, maar hij en zijn bestuur fluisteren dat ‘het enige wat ons nog zou kunnen redden een weldoener is, die met een substantiële schenking het vlot recht kan trekken’. Zo’n schenking zou er ook voor kunnen zorgen dat het Doctor Jazz Magazine in de toekomst in digitale vorm voortgezet zou kunnen worden. Nu is daar geen sprake van.

Voor 2023 worden geen abonnementsgelden via afgegeven machtigingen meer geïnd. Reeds betaalde abonnementsgelden worden terug gestort. Voor de abonnees die nog lid zijn, verschijnt in het voorjaar een extra gratis editie.

RINUS VAN DER HEIJDEN

Bij de historische foto naast de kop van dit artikel: De Ernst van ’t Hof Big Band legde in 1943 radio-opnamen vast op de plaat ‘Njengo’.

www.doctorjazz.nl

Previous

Fugimundi tilt zichzelf over de tijd heen

Next

BIM en Kunstenbond slaan handen ineen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook