Ruim veertig jaar actief zijn als jazzmusicus, je telkens maar weer vernieuwen en/of verplaatsen in andere muziek, zou daar ooit een einde aan komen? Als je Paul van Kemenade als voorbeeld neemt, dan is het antwoord voorlopig ‘nee’. De inmiddels 63-jarige altsaxofonist heeft samenwerking gezocht met de elektronicagoeroe Budha Building

Onderweg naar Paradox plengde Teus Nobel deze avond een vreugdetraantje. Zó blij was hij dat hij na dik twee maanden weer een concert kon verzorgen. Wellicht dat die tranen zijn motivatie zo hebben verstevigd dat het live-streamconcert dat hij deze avond verzorgde, van sublieme kwaliteit was. Al lag dat niet

Tot het Covid-19-monster toesloeg, was globalisering doorgedrongen tot in elke vezel van de maatschappij. Maar nu eenieder is terug geworpen op zijn eigen leefwereld, komen er onverwachte zaken bloot te liggen. Neem het concert dat Eric van der Westen, Aron Raams en Koen Smits gaven: daarin was blues (is er

Best spannend, zeg, een concert bijwonen dat op een podium ontstaat en binnen dezelfde seconde op het beeldscherm van jouw computer opduikt. Live meemaken wat musici presteren en de geneugten van het publiek in die concertruimte, daarbij buiten sluiten. Het is wat vrijwel niemand wil, maar wordt opgedrongen door het

Waarom moeilijk doen als het ook gezellig kan? Dat is het devies van tenorsaxofonist Ben van den Dungen die op de dag dat de Boekenweek van start ging met het thema ‘Rebellen & Dwarsdenkers’, in het jazzcafé van de Willem Twee Toonzaal in Den Bosch stond. In de jazzwereld is

Snaarinstrumenten die voor een deel van hun authenticiteit zijn ontdaan, muziek die zich – ook – voor een deel buiten het idioom van die instrumenten beweegt en improvisatie, veel improvisatie. Dat zou de omschrijving kunnen zijn van het concept dat The Reinvented Piano Trio hanteert. Maar of dit de juiste

Wat maakt een big band tot een goede big band? De muzikaal leider, het repertoire, de samenstelling van het orkest? De vraag dringt zich op na het tweede concert van het Paradox Jazz Orchestra. Op de onderdelen ‘muzikaal leider’ en ‘repertoire’ is het antwoord gemakkelijk: jazeker, dat draagt bij aan

Japanse jazz. Wat dat dan weer is? Nieuwsgierigen naar het antwoord hadden deze dag naar het Bimhuis in Amsterdam kunnen gaan. Of hun vraag daar werd beantwoord is lang niet zeker, maar de vragenstellers zouden in elk geval hebben meegekregen dat Japanse jazz van het opwindende soort is. Mits zij

Het gebeurt niet vaak dat een musicus voordat hij één noot heeft gespeeld, een donderende ovatie over zich heen krijgt. Wynton Marsalis en zijn Jazz at Lincoln Center Orchestra overkwamen het deze avond in een uitverkochte Grote Zaal van het Concertgebouw. Als Marsalis er niet zelf een einde aan had

Moonchild, gevormd door de drie studievrienden vocalist/instrumentalist Amber Navran en multi-instrumentalisten Max Bryk and Andris Mattson heeft in de afgelopen jaren een groeiende en zich loyaal tonende achterban aan zich weten te binden. Dat werd deze dag weer eens duidelijk tijdens het uitverkochte concert bij Tolhuistuin in Amsterdam. Het publiek,