Het grootste (deels) openlucht jazzfestival van Nederland vindt met Pinksteren plaats in Den Bosch. Jazz in Duketown valt of staat met het weer. Het kan er zo druk zijn dat er in de kleine straatjes geen doorkomen aan is. Maar in het slechtste geval staan goede tot uitmuntende jazzgroepen voor een leeg plein te spelen.
Dit jaar begon het festival met slecht weer en met een topgroep die je als jazzliefhebber niet zou willen missen. De markt liep al redelijk vol, terwijl de lucht steeds zwarter werd. We keken angstig naar boven toen alt- en tenorsaxofonist Lucas Santana zijn eerste noten inzette en hoopten dat het droog zou blijven. Het werd een ingetogen gevoelig nummer, anders dan de hard swingende Santana die ik kende, maar wellicht gespeeld om de weergoden gunstig te stemmen.
Misschien had hij zo door moeten gaan. Maar zijn tweede nummer met de naam Heritage was niet aan de weergoden opgedragen, maar aan alle saxofonisten die hem met hun muziek hadden geholpen om zijn weg in de jazz te vinden. Dat zijn er nogal wat. Een stevige blues werd ingezet waarin Santana meteen liet horen dat Cannonball Adderley een van zijn voorbeelden is geweest. Een schitterend nummer waarin naast Santana ook gitarist Davor Stehlik en pianist Timothy Banchet lieten horen dat zij net als de leider tot de nieuwe jonge jazztop behoren.
Zo mooi en zo heftig dat het werd afgestraft met een regenbui die met bakken tegelijk naar beneden kwam. Santana liet zich er niet door afleiden en ging alsof er niets aan de hand was verder op het pad van swingende hardbop. Het inmiddels doorweekte publiek dacht er anders over en stroomde net zo hard als de regen het marktplein af.
Dat zag er niet best uit toen een klein uurtje later op de Parade, een nog groter plein een paar honderd meter verderop, Rolf Delfos zijn achttienmans band Licks & Brains voor een handjevol doorzetters de sporen gaf. Totdat zangeres Ntjam Rosie op het podium kwam en met haar stralende aanwezigheid de regen liet stoppen om die eerste avond niet meer terug te keren. De band van Delfos klonk wat rommelig, maar dat nam niet weg dat Rosie met twee achtergrondzangeressen fijne soulpop zong, waarbij de Parade snel vol liep.
Op dat zelfde moment had een andere zangeres in het aanpalende nieuwe Theater a/d Parade een grote zaal vol getrokken. Hoe dan ook geen foute keuze, want zangeres Fleurine laat haar muziek inspireren door de wat softere Braziliaanse jazz. Een sector die flink wat liefhebbers heeft sinds de omarming daarvan door saxofonist Stan Getz in de jaren zestig. Fleurine liet horen dat we dat in Nederland ook kunnen.
Fijne relaxte muziek met een subtiel swingende band waarin de vrolijke, helder spelende pianiste Elisabeth Fadel naast Fleurine opviel. Voor mij ook nieuw was dat Gideon Tazelaar naast tenorsaxofoon op de contrabas speelde en dat opvallend goed deed. Fleurine’s melancholieke zang was de ideale partner voor deze muziek, die ze in het Portugees en Engels zong. Daarbij viel op dat haar zelf geschreven liedjes niet de minste van haar repertoire waren.
Haar optreden overlapte met dat van pianist Ernst Glerum en tenorsaxofonist John Dikeman. In de Toonzaal, ooit een synagoge, spatte de religie er weer vanaf. Dit duo speelde zwaarmoedige spirituals van een grote schoonheid. Dikeman is een priester die de congregatie bij elkaar schreeuwt om een hemelse zegen te verdienen. Terwijl de congregatie Hallelujah schreeuwde en ook om een zegen smeekte, bleef Glerum de rust zelve met het spelen van onheilspellende akkoorden.
Dikeman raakte steeds dichter bij de Heer, zijn instrument leek al lang niet meer akoestisch, maar in Gods hand een maximaal versterkte saxofoon. Een geluid zo hard en zo breed dat daarmee de hemelpoort wel open moest gaan.
Regen of geen regen. Het was een veelbelovend begin van Jazz in Duketown dat dit jaar weer veel goeds op het programma heeft staan.
Jazz in Duketown wordt voortgezet op 18 en 19 mei.
Tekst en foto’s TOM BEETZ
JAZZ IN DUKETOWN
Diverse locaties centrum Den Bosch, 17 mei ’24
Lucas Santana Quintet
Lucas Santana – alt- en tenorsaxofoon
Davor Stehlik – gitaar
Timothy Banchet – piano
Tijs Klaassen – contrabas
Yoran Vroom – drums
Ntjam Rosie meets Licks & Brains
Njtam Rosie – zang
Rolf Delfos – leider, dirigent
Ernst Glerum & John Dikeman
Ernst Glerum – piano
John Dikeman – tenorsaxofoon
Fleurine & Brasilian Dream
Fleurine – zang, gitaar
Gideon Tazelaar – fluit, tenorsaxofoon, contrabas
Daniel de Moraes – gitaar
Elisabeth Fadel – piano, accordeon
Zaza Desiderio – percussie, drums
