De Italiaanse tenorsaxofonist Max Ionata (1972) heeft inmiddels geparticipeerd in ruim zeventig albums. En sinds kort heeft hij er dertien onder zijn eigen naam uitgebracht. Album nummer dertien is getiteld ‘Rewind’. De Nederlandse drummer Frits Landesbergen speelt er op mee, evenals de Italiaanse Hammondorganist Alberto Gurrisi. Een opvallend trio, al is het maar vanwege de aanwezigheid van een Nederlander temidden van twee Italianen. Voor JazzNu aanleiding om Landsbergen en Ionata te benaderen.

MAX_400De drummer geeft per mail te kennen dat hij drie jaar geleden met Ionata in contact is gekomen via pianist Dado Moroni. Landesbergen: “Ionata en ik speelden een week samen in Ascona, Zwitserland en de klik was er meteen. Zodoende zijn we meer gaan spelen en hebben we uiteindelijk – vorig jaar – deze cd opgenomen.” Sonata: “Ik had het idee een album met een modern geluid op te nemen en ik voelde meteen dat het goed zou klinken als ik dit album zou opnemen met een Hammondtrio. Meteen dacht ik aan Alberto Gurrisi, een geweldige Hammondspeler. Ik schreef de muziek afgelopen zomer in Italië en in oktober hebben we de nummers op plaat gezet.”

Het album begint met het door Landesbergen gecomponeerde At Vic’s. Het stuk is opgedragen aan de vibrafonist Victor Feldman, de favoriete vibrafonist van Landesbergen. Het is een pakkend openingsnummer. Het Hammondorgel draait op volle toeren en de ongedwongen solo’s van Ionata en Gurrisi voeren de luisteraar de sleur van alledag uit, de jazzclub in. En vervolgens is er Drum, een ode aan de vorig jaar bij een motorongeval om het leven gekomen Italiaanse trompettist Marco Tamburini (tamburi= drums), die samen met Ionata deel uitmaakte van het kwintet van contrabassist Roberto Gatto. Een pretentieloze compositie van Ionata in de stijl van Tamburini. Een pakkend thema in een ongedwongen saus.

De titel van de door Ionata geschreven ballade North Sea vraagt om een korte toelichting. Ionata: “Ik schreef dit nummer op de dag dat ik de Noordzee voor de eerste keer had gezien. Ik liep op een dag in mei met Frits en andere vrienden op het strand. De kleur van de zee, de kleur van het zand en de temperatuur waren ongebruikelijk voor mij. De gevoelens die deze bij mij opriepen, gaven mij de inspiratie om een ballad voor sopraansaxofoon te schrijven. Deze compositie is mijn herinnering aan die middag in het prachtige Nederland.”

Een treffende compositie gewijd aan een zee, die in weinig opzichten te vergelijken is met de Mediterrane. Ieder triolid draagt een essentieel deeltje bij aan deze muzikale Panorama Mesdag. Ionata zet in met lange sopraanlijnen en schetst een beeld van een verlaten strand. Met zijn kalme solopartij creëert Gurrisi het vergezicht over een stille zee. Landesbergen imiteert met zijn brushes de rustige branding. Een fraai staaltje jazzimpressionisme.

Amsterdam after Dark was het titelnummer van een in 1978 uitgebrachte plaat van George Coleman en is tevens een van Colemans meest succesvolle composities. Ionata: “George Coleman is een ondergewaardeerde jazzicoon en ik vind dat er meer bekendheid aan hem en zijn muziek moet worden gegeven. Dat is de reden dat ik dit nummer heb opgenomen. Bovendien is het een fijn nummer om te beluisteren en al even fijn om te spelen.”

De versie van Ionata en zijn trio is met vijfeneenhalve minuut aanzienlijk korter dan het achteneenhalf minuten durende origineel. De vaart zit er goed in. Bovendien telt het trio van Ionata een lid minder dan het kwartet waarmee Coleman het nummer heeft uitgevoerd. Dat scheelt weer een volledige solopartij. Gurrisi neemt op Hammond de baspartij – die op het origineel wordt verzorgd door Sam Jones – voor zijn rekening. De organist is ook verantwoordelijk voor een vindingrijke solo in de hogere regionen. Ionata heeft met deze originele vertolking een prima bijdrage geleverd aan de rehabilitatie van George Coleman. De samenwerking tussen Ionata en Landesbergen is een schot in de roos en smaakt naar meer. We hoeven daarvoor niet op de Rewind- knop te drukken, want (aldus Landsberger), “binnenkort speelt Max nog met mij mee op enkele andere albums.”

Het trio is binnenkort ook in Nederland te zien. Max Ionata en zijn kwartet zijn op 3 september in Nederland te beluisteren op het Laren Jazzfestival.

ROBIN ARENDS

Max Ionata – Rewind
Jando Music/Via Veneto Jazz

Max Ionata – tenor- en sopraansaxofoon
Alberto Gurrisi – Hammondorgel
Frits Landesbergen – drums en vibrafoon
Amedeo Ariano – drums

www.maxionata.com
www.jandomusic.com
www.viavenetojazz.it

 

Previous

Sylvia Kristel en de fijne handen van Wilbert de Joode

Next

Jef Neve, muzikaal schilder met een leeg canvasdoek

Lees ook