Pinguïns en misdaad. Wat is dat nu weer? Op het eerste oog kun je daar niks mee, maar dat is buiten de waard gerekend. Een tweekoppige waard nog wel. Want twee musici hebben pinguïns en misdaad samengebracht. Ze noemen zich Penguins Too en vullen een cd met muziek uit misdaadseries en –films.

Penguins Too zijn alt- en tenorsaxofonist/violist Frank Nielander en pianist Michiel Braam. Crime is de titel van een meer dan intrigerend album, dat met een klap in elke cd-speler van jazzliefhebbers dient te landen. Een saxofonist – die ook nog viool speelt – en een pianist die breed uitgelegde muziek brengen, vol improvisaties, verborgen schoonheden, mooie melodieën én eigenaardigheden die met de karakterstructuur van twee gelouterde muzikanten samenhangen. Maar die ook voor een schitterend evenwicht zorgen door bijna orkestrale passages af te wisselen met bezonken delen, waarin tederheid en weemoed om de eerste plaats strijden.

Penguins Too slaagt erin heden en verleden van de jazz aan luisterende oren voorbij te laten trekken. Majestueus, vindingrijk, met humor en vooral swingend en toegankelijk. Het album barst uit zijn voegen door de diversiteit die enerzijds wordt veroorzaakt door het ongekende vakmanschap en anderzijds door het concept waarvoor Penguins Too heeft gekozen. Neem het openingsstuk Tuyo. De haren rijzen je ten berge bij de beginklanken van Nielanders tenorsaxofoon, die hetzelfde alles omvattende geluid heeft als van Gato Barbieri. De pulserende piano van Braam loopt gelijk op met deze overmeesterende saxofoonklank, waarna beiden vrij improviserend het tweede stuk van de cd inglijden.

De basis van Crime is zoals opgemerkt het thema misdaad, maar de wijze waarop het in de muziek is verwerkt, wekt wederom bewondering. Vier composities uit de film The Taking Of Pelham One Two Three, een fragment uit de Netflix-serie Narcos, een uit de maffia-tv-serie La Piovra met muziek van Ennio Morricone, een Duke Ellingtonstuk uit Anatomy of a Murder en de afsluitende Prelude no. 20 opus 28 van Frédéric Chopin worden afgewisseld met entr’actes van Michiel Braam en Frank Nielander zelf. Hoe bont wil je het hebben? Het geheel wordt nog kleurrijker en verrassender doordat ook A Bit Nervous van Misha Mengelberg in deze bonte carrousel meedraait.

Penguins Too is de voortzetting van Two Penguins in the Desert, dat tussen 1987 en 2003 een kleine muzikale revolutie inzette. Het ensemble werd opgericht voor de eindaudities van de conservatoriumstudenten Frank Nielander en Michiel Braam. In 2017 besloten beide musici hun roemruchte duo weer tot leven te wekken, nu onder de naam Penguins Too. Houd dit gloedvolle hofje de komende tijd in de gaten, want er komen behalve eigen interpretaties van klassieke muziek ook Penguin-duidingen aan van de muziek van Frank Zappa, Pink Floyd, Soft Machine en The American Songbook.

RINUS VAN DER HEIJDEN

Penguins Too – Crime
BBBCD

Frank Nielander – alt- en tenorsaxofoon en viool
Michiel Braam – piano

www.michielbraam.com

Previous

E.S.P. Quintet bouwt subliem aan Europees Real Book

Next

Marnix Busstra en Mike Mainieri doen niet moeilijk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook