Een dikke twee jaar na hun debuut-cd ‘Preaching Out Loud’ komen The Preacher Men met een opvolger: ‘Blue’. Als je het titelnummer beluistert, kom je in een volstrekt andere wereld dan The Preacher Men eerder aangaven. Maar de rest van het album is weer onmiskenbaar The Preacher Men.

Het titelnummer Into The Blue wijkt af omdat het volledig op blues is georiënteerd. Voor de gelegenheid hebben Efraïm Trujillo, Rob Mostert en Chris Strik nog drie musici rond zich verzameld: gitarist Rory Ronde, zangeres Eline Gemerts en trompettist Michael Varekamp. De laatste treedt nog twee keer aan, de zangeres houdt het bij een tekst en duidelijk is toegespitst op een andere wereld dan wie waarin wij leven: hier ‘on the green side of life’. En als je die betreedt, geraak je waarschijnlijk ‘into the blue’.

Efraïm Trujillo heeft een belangrijk aandeel in Blue. Hij was niet alleen tekstschrijver van het titelstuk, arrangeur en producer, alle composities zijn ook van zijn hand. Op twee na: Fire Waltz van Mal Waldron en Organic Moves van bandlid Rob Mostert.

Hoe het ook zij: The Preacher Men zetten de lijn van Preaching Out Loud in grote lijnen door. Een ode brengen aan de Hammondorgeltrio’s uit de jaren vijftig en zestig. Hammond B3 dus, slagwerk en daar overheen, onderdoor en doorheen het saxofoongeluid van Efraïm Trujillo. Waarin deze cd verschilt met de vorige is wellicht dat de saxofonist zijn klanken wat meer doseert, ze ingehoudener aan den volke presenteert. Daarmee worden mooie contrasten in het leven geroepen, die je doen beseffen dat Blue een wezenlijk verschil oproept met Preaching Out Loud.

Waarmee niet gezegd wil zijn dat de Hammond-jazztrio’s uit vroeger tijden niet tot jazz mogen worden gerekend, integendeel. Blue is echter veel meer een jazzplaat geworden, omdat het concept van de leidende Hammond en drums deels is los gelaten. De drie instrumenten van The Men zijn gelijkwaardiger geworden in hun optreden, Hammond en slagwerk zijn niet moddervet meer, ze zijn minder drijvend, minder opdringerig.

Of dat een verbetering is? Dat mag eenieder zelf beslissen. Waarschijnlijk is het zo, dat The Preacher Men hun eerste cd als opstapje zagen om hun ontwikkeling voor een deel op de tweede vast te leggen. En op de derde en eventuele volgende nog meer van hun evolutie te doen horen.

RINUS VAN DER HEIJDEN

The Preacher Men – Blue
Zennez Records

Efraïm Trujillo – tenorsaxofoon en stem
RobMostert – Hammondorgel
Chris Strik – slagwerk
Gasten:
Michael Varenkamp – trompet
Eline Gemerts – zang
Rory Ronde – gitaar

www.preachermen.com

 

Previous

Femke Smit (rondetijd 5.13,68)

Next

Zomerjazzfietstour leidt naar vier kanaries, wijn en spek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook