While We Still Have Bodies is een kwartet afkomstig uit New York. Bijzonder is dat de in Nijmegen geboren drummer Flin van Hemmen er deel van uitmaakt. De groep brengt vrije improvisaties die je heden ten dage niet meer hoort: de klankerupties die While We Still Have Bodies voortbrengt zijn terug te voeren op de periode dat ze in Europa ook doorklonken: de roerige jaren zeventig van de vorige eeuw.

In een begeleidend persbericht omschrijft platenmaatschappij Neither/Nor Records de aanpak op deze eerste cd van het kwartet While We Still Have Bodies als volgt: ‘De lang uitgerekte improvisatie is doordrenkt van een esoterische en rituele kwaliteit en strekt zich uit van trance opwekkende, langzame bouwsels tot heftige band-collages, van omgevingsgeluiden tot een rauw en abstract teruggrijpen op free jazz’. Zo, dat is nogal wat en laat je bijna in looppas naar de cd-speler snellen. Maar doe rustig aan, want met dit soort omschrijvingen wordt de soep lang niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend.

Van esoterie, rituelen en trance is namelijk weinig te merken. While We Still Have Bodies creëert op het gelijknamige album oorverdovende klankexplosies, bombardementen van industriële geluiden, noise, vérgaande vrije improvisaties en nergens rust. Zesenzestig minuten lang word je blootgesteld aan nauwelijks te harden, dicht geplamuurde geluidscollages. Waarbij het idee zich opdringt dat deze muziek nauwelijks voor cd, maar veel eerder voor live-uitvoeringen is geschikt.

Het bovenstaande kán een eerste indruk zijn, maar While We Still Have Bodies werkt volgens een amalgaam dat is ontstaan uit de persoonlijke visies van de vier musici. Zij bewegen zich in het centrum van het Newyorkse circuit van geïmproviseerde muziek, waarin zij zich ten doel stellen het instrumentarium dat zij bespelen te transformeren in akoestische klankstructuren. Dat instrumentarium bestaat uit een verzameling eenvoudige elektrische apparaten zoals mobiele telefoon, radiootje, cassetterecorders en een mp3-speler, aangevuld met gevonden voorwerpen en gekende instrumenten als trombone, tenor- en sopraansaxofoon, contrabas en percussie.

While We Still Have Bodies is het product van een jarenlange samenwerking van vier musici die op intensieve manier hun muziek hebben ontwikkeld. Opvallend daarbij is hoe ieder er zijn visie op heeft. Tenor- en sopraansaxofonist verfraait zijn spel bijvoorbeeld met ballonnetjes, vibrators, samples en trommelvellen om door het traditionele geluid van zijn instrumenten te breken. En Flin van Hemmen, die sinds 2008 in New York zijn plek zoekt, creëert tussen harmonie en melodie ruimte voor zijn improvisaties, experimenten en nieuwe uitdrukkingsvormen om het samenspel dat hij steeds maar weer met anderen zoekt, te verfraaien.

Zoveel hoofden, zoveel zinnen. While We Still Have Bodies is derhalve niet zomaar een lawaaibak waarin ieder bandlid achteloos zijn muzikale rommel kwijt kan. De gelijknamige, eerste cd van het kwartet bestaat uit één lange, ruim een duur durende compositie. Hij is taai, nauwelijks te behappen en puur voor de echte liefhebber van experimentele muziek. De Newyorkers mogen dan op hun voorvaderen uit de eerder genoemde jaren zeventig leunen, ze durven het aan om in een tijdperk dat binnen de muziek nog nauwelijks durf en avontuur toelaat, hun ware  gezicht te tonen. Alleen daarom al is het toe te juichen dat er musici zijn die zich in een dergelijk concept willen ingraven en dat platenmaatschappij Neither/Nor Records bestaansrecht biedt aan lefgozers als While We Still Have Bodies.

RINUS VAN DER HEIJDEN

While We Still Have Bodies – While We Still Have Bodies
Neither/Nor Records

Ben Gerstein– trombone, radio, mobiele telefoon
Sean Ali– contrabas, cassetterecorder
Michael Foster– tenor- en sopraansaxofoon, cassetterecorder
Flin van Hemmen– percussie en mp3-speler

www.neithernorrecords.com

Previous

TRANSITION Festival 2018: FEEST VAN TRAPPEN EN JAZZ

Next

Luboš Soukup streeft met zijn muziek naar betere wereld

Lees ook