Het New Rotterdam Jazz Orchestra (NRJO) maakte in 2017 voor North Sea Round Town een ‘Rotterdam Suite’, geïnspireerd op de ‘Zeeland Suite’ van Leo Cuypers uit 1977. Op verschillende locaties in Zeeland speelde het Willem Breuker Kollektief toen composities. Dit deed het NRJO twee jaar geleden ook in Rotterdam. Deze avond presenteerde het orkest het gelijknamige album in Club Doelen.

Een deel van de Rotterdam Suite speelde zich af voor het Maritiem Museum.

Het NRJO speelde en componeerde vaak aan de hand van gastmusici, zoals Anton Goudsmit, Kypski, Eric Vloeimans en Ernst Reijseger. Echter, dit project geeft veel meer een kijkje in eigen keuken. Want de Rotterdam Suite bestaat uit acht delen, elk  gecomponeerd door verschillende leden van het orkest, op twee composities na. Vanavond reizen we niet letterlijk als bezoeker door de stad, toch voelt het wel degelijk als een tour langs enkele hoogte- én dieptepunten – het karakter en gevoel van Rotterdam.

HAAT-LIEFDE

Drummer Mark Schilders start de tour bij de Markthal met zijn compositie Cornucopia, ‘de hoorn des overvloeds’. Het is een compositie die je doet denken aan de pracht van het kunstwerk op het plafond, soms lieflijk, maar ook overweldigend – alsof dat mooie plafond naar beneden komt. Saxofonist Bart Wirtz verduidelijkt op sarcastisch wijze dat “Mark zo graag in de markthal komt”. Die haat-liefdeverhouding met bergen olijven, kazen, shakes en toeristen is ook als luisteraar te voelen en dat maakt het stuk spannend en ook een beetje grappig.

Cyrille Oswald

Door naar de Erasmusbrug met de gelijknamige compositie Erasmusbrug van bassist Johan Plomp. Het staal, drukke verkeer, weer en wind is allemaal in deze pompeuze compositie te horen. Ook dat grootse gevoel en de energie die je krijgt als je bovenop een enorm bouwsel staat, heeft hij prachtig weten te vangen. Trombonist Louk Boudesteijn componeerde Aquapopulus over het zowel rustgevende als woeste water van de Maas. Weer een interessante compositie, want alhoewel hij er zelf niet aan refereert, hoor je toch een watertaxi knallen op de golven van de Maas. En dat is leuk, want Louk heeft immers al vaak laten vallen dat hij zo gek is op die scheurende watertaxi’s en dat moet zijn beeld absoluut hebben beïnvloed. Je hoort ook de energie van vaart op het water, het gevoel écht tot ‘leven’ te komen op de Maas. Deze avond in De Doelen wordt steeds leuker zo!

Centraal Station was eveneens een van de onderdelen van de suite.

BAKSTENEN

Het befaamde bakstenen beeld van Henry Moore aan de Weena horen we in Wall Reliëf ritmisch ontleed en weer opgebouwd worden. De klanken doen je denken aan het stapelen van stenen en dat heeft gastcomponist Arend Niks mooi weten vast te leggen. Trompettist Jan van Duikeren brengt een ode aan de multiculturele samenleving met zijn Oso Wi Mofina Tampe waar wereldse klanken de boventoon voeren. Voor hem ‘thuiskomen’ – en voor de Rotterdammers onder ons is dat een herkenbaar gevoel. Gastcomponist Stefan Lievestro legt de dynamiek van de stad onder een vergrootglas en zijn klanken geven de continue in- en uitstroom van mensen, talen en culturen weer. Zijn Port of Call neigt daardoor sterk naar Amerikaanse jazzcomposities waarbij New York City de inspiratie is geweest. Niet heel vreemd, want eenzelfde wereldstad natuurlijk…

Weer een typisch Rotterdams gebouw: de Paradijskerk.

Tenorsaxofonist Cyrille Oswald kiest voor een multidisciplinaire aanpak voor zijn compositie Laurencius is Miné Naem. Niet alleen krijgen we een speciaal en bijzonder gastoptreden van stadsbeiaardier Richard de Waardt – die via een zogenaamde livestream met het orkest meespeelt en al fietsend door de stad vervolgens bij De Doelen arriveert – ook krijgen we beelden te zien van de Laurenskerk in oorlogstijd. Op een groot doek achter het orkest verschijnen beelden die direct naar de keel grijpen – van vliegtuigen die over de kerk scheren en uiteindelijk een platgebombardeerde stad achter zich laten.

We zien hoe miljoenen bakstenen schoon worden gebikt en opgestapeld voor hergebruik – de wederopbouw van een stad, met in het midden die kerk die behouden bleef. De compositie geeft het programma meer diepte door te raken aan de emotie van verlies en wederopbouw – verdriet en doortastendheid. Het harde, nuchtere en onverbiddelijke arbeidsethos van de Rotterdammers uitgelicht. Je hoeft niet lang te zoeken om het in de compositie terug te horen.

Met zijn allen voor café Prachtig.

CENTRAAL STATION

Het NRJO sluit de avond af met Waar een trein mij heen leidt, van trompettist Rob van de Wouw. Eveneens een knaller over het gevoel van thuiskomen en de weemoed van vertrek met het Centraal Station als hoofdonderwerp. “Rob is daar zelf vaak te vinden, vandaar… want hij woont zelf in de stad die niet genoemd mag worden”, voegt Bart Wirtz daar nog even gekscherend aan toe.

Het is heerlijk om te zien hoe goed het NRJO uit de verf komt wanneer het focust op zijn eigen omgeving en componisten. De kracht zit ‘m in de kunde van de orkestleden en dat die bij een project als dit volledig kunnen worden benut. Er ligt een glansrol weggelegd voor de nieuwe gitarist Jelle Roozenburg; je kunt niet om zijn aanwezigheid heen. En ook is er nog een debuut van Hoornist Felix Peijnenborg deze avond, die zeker niet onderdoet voor de veteranen in dit orkest.

De suite bij de Laurenskerk.

Voor dat ultieme Rotterdamgevoel week het orkest ook voor de albumcover niet uit. Het Rotterdamse, creatieve duo Thomas & Jurgen kreeg de eer het album vorm te geven. Rauw, eigentijds, eigenzinnig en eigengereid. Dit duo heeft een interessante manier van samenwerken en dat zie je terug aan de creativiteit in hun werk. Hun creatieprocessen zijn inspirerend, want het heeft iets weg van jammen, maar dan met een pen, kwast of roller. Ze luisteren en kijken goed naar elkaars zetten, net zoals het NRJO dat doet. Hier wordt samenwerken op meerdere vlakken op een hoger plan getild. Een kunst op zich. We keren weer geïnspireerd huiswaarts.

(De foto’s bij dit artikel zijn gemaakt tijdens een eerdere opvoering van de ‘Rotterdam Suite’.)

MAUD MENTINK
Foto’s ERIC VAN NIEUWLAND

New Rotterdam Jazz Orchestra – albumpresentatie ‘Rotterdam Suite’
De Doelen, Eduard Flipse Zaal Rotterdam, 24 mei ’19.

Rob van de Wouw – trompet
Jan van Duikeren – trompet
Louk Boudesteijn – trombone
Felix Peijnenborg – hoorn
Frans Cornelissen – tuba
Bart Wirtz – altsaxofoon en fluit
Miguel Boelens – alt- en tenorsaxofoon
Cyrille Oswald – tenorsaxofoon en fluiten
Nils van Haften – basklarinet en baritonsaxofoon
Jelle Roozenburg – gitaar
Johan Plomp – contrabas
Mark Schilders – drums

De hoes van de nieuwe cd ‘Rotterdam Suite’.

Thomas & Jurgen – ontwerp albumcover

 

NEW ROTTERDAM JAZZ ORCHESTRA

 

THOMAS EN JURGEN DESIGNSTUDIO

 

Previous

Cd ‘It’s Still Autumn’ van Frerichs c.s. bovenaards mooi

Next

Mark Lotz: de jazzmusicus die jazzmusicus werd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook