De Japanse pianiste Hiromi is hot. Niet alleen op grote festivals en voorname concertlocaties overal ter wereld, maar nu ook in haar vaderland Japan. Hiromi Uehara live in Tokio betekende dat kaartjes voor haar optreden op het 15e Tokyo Jazz Festival al maanden geleden niet meer verkrijgbaar waren. Het publiek kreeg op de derde dag van het festival waarvoor het was gekomen: een concert dat niet in een vakje was te stoppen. Van klein en ingetogen tot groots en opzwepend met ongekende hoogtepunten zoals Duke Ellingtons ‘Caravan’. En na afloop gebeurde wat er nog niet eerder gebeurde: vele Japanners gingen staan. Een staande ovatie derhalve voor haar muzikale partner Michel Camilo en Hiromi zelf en een hoogtepunt van het festival!

Hiromi en Michel Camilo tijdens hun concert.
Hiromi en Michel Camilo tijdens hun concert.

De 37-jarige Hiromi, die vanaf haar zesde optreedt en op haar veertiende in het Tsjechisch Filharmonisch Orkest speelde, schreef ook jingles voor Japanse bedrijven zoals Nissan. Haar eerste pianoleraar bracht haar bij om technisch goed te spelen, maar ook intuïtief. Dat is goed te horen in haar muziekstijl die zich niet laat vangen in vakjes. Zelf zegt ze daarover: “Ik wil mijn muziek geen naam geven. Dat moeten anderen maar doen. Mijn muziek is slechts een verbinding tussen waar ik naar luister en wat ik leerde. Zij heeft elementen uit de klassieke muziek, uit de rock, uit jazz, maar ik wil haar niet rubriceren.”

Hiromi en Michel Camilo verlaten tevreden het podium.
Hiromi en Michel Camilo verlaten tevreden het podium.

BIJNA GESCHRAPT

Al weken van te voren waren de tickets voor het Tokyo Jazz Festival uitverkocht, zoals gezegd ook die voor publiekslieveling Hiromi. Toch leek dit concert nog bijna geschrapt te worden, want de aangekondigde Anthony Jackson and Simon Phillips moesten verstek laten gaan vanwege gezondheidsredenen. Een paar weken voor het festival werd aangekondigd dat de Japanse spring-in-het-veld-pianiste toch een vervangend concert zou spelen met Michel Camilo. De 62-jarige pianist Camilo werd speciaal voor dit ene concert ingevlogen vanuit de Dominicaanse Republiek.

De gitaristen Kazumi Watanabe en Jin Oki plus gastpercussionist Mino Cinelu.
De gitaristen Kazumi Watanabe en Jin Oki plus gastpercussionist Mino Cinelu.

De laatste festivaldag in de Hall bood verder weer een mooi, maar braaf en niet echt verrassend programma. Met in de middag drie concerten op rij met het thema ‘Celebration’ en in de avond ‘Jazz Is Here’. Bij het ‘Project 67’ van jonge muzikanten met bandleider en drummer Shun Ishiwaka imponeerde vooral tenorsaxofoniste Elena Terakubo met haar technisch perfecte spel. Van een heel andere orde was het concert rondom de Japanse meestergitarist Kazumi Watanabe, die begon met Zuidafrikaanse klanken en later veel werk van Al DiMeola ten gehore bracht. Gastpercussionist Mino Cinelu kreeg alle ruimte om te excelleren op zijn elektronische percussie-instrumenten.

Sergio Mendes (uiterst links) en zijn band maakten er een routineus optreden van.
Sergio Mendes (uiterst links) en zijn band maakten er een routineus optreden van.

De middagset werd afgesloten door Sergio Mendes. De (75) jaren gaan waarschijnlijk voor hem tellen, want zijn verschijning was weinig imposant en het bossa-novaprogramma werd routineus en enigszins gehaast afgewerkt. Ook Mas Que Nada – met de uitvoering van dit nummer maakte hij vooral naam – kon niet echt boeien. Het avondprogramma werd geopend door het jonge Japanse jazztrio Fox Capture Plan rondom pianist Ryo Kishimoto, die energieke en bijna rockachtige jazz lieten horen.

Gretchen Parlato toonde zich in het bijzijn van Kenny Barron wederom als een intrigerende vocaliste.
Gretchen Parlato toonde zich in het bijzijn van Kenny Barron wederom als een intrigerende vocaliste.

Waarna het Kenny Barron Trio mocht aantreden met Gretchen Parlato. Een mooi concert met een geweldige vocaliste. Hiromi sloot het programma vervolgens af.

VERRASSENDER

Op de de Plaza werd de hele dag misschien wat minder perfecte muziek ten gehore gebracht, maar het was in elk geval wel wat verrassender. Groepen uit Schotland, Oostenrijk en Groot Brittanië kwamen voorbij, maar ook Singapore, Denemarken (Jakob Bro solo)en als afsluiter de band Jazz Snobs, Funk Addicts, een powerbandje uit Zuid-Korea.

tekst en beeld EDDY WESTVEER

Jazz Snobs, Funk Addicts, een powerbandje uit Zuid-Korea sloot de concerten op the Plaza af.
Jazz Snobs, Funk Addicts, een powerbandje uit Zuid-Korea sloot de concerten op the Plaza af.

Tokyo Jazz Festival
Tokio, the Hall en the Plaza, 4 september ’16

Shun Ishiwaka Project 67:
Shun Ishikawa – drums

Takumi Awaya – contrabas
Takeshi Ohbayashi – piano
Elena Terakubo – tenorsaxofoon
Terumasa Hino – trompet

Kazumi Watanabe & Jin Oki:
Kazumi Watanabe – gitaar

Jin Oki – gitaar

KW45 Tokyo Jazz Special Band:
Masanori Sasaji – toetsen
Kenji Takamizu – basgitaar
Tomohiro Yahiro – percussie
Mino Cinelu – percussie (speciale gast)

Sergio Mendes:
Sergio Mendes – zang en toetsen
Gracinha Leporace – zang
Katie Hampton – zang
H2O – rap
Scott Mayo – toetsen, trompet
Kleber Jorge – gitaar
Andre de Santanna – contrabas
Gibi – percussie
Leonard Costa – drums

Fox Capture Plan:
Ryo Kishimoto – piano

Hidehiro Kawai – contrabas
Tsukasa Inoue – drums

Kenny Barron Trio met speciale gast Gretchen Parlato:
Kenny Barron – piano

Gretchen Parlato – zang
Kiyoshi Kitagawa – contrabas
Johnathan Blake – drums

Michel Camilo & Hiromi:
Michel Camilo – piano
Hiromi – piano

www.tokyojazz.com/

Previous

Met Francien van Tuinen in Tokio aan een kommetje sake

Next

Joris Posthumus c.s. creëren NU-bop ‘buitencategorie’

Lees ook