JAZZNU WIL DE STAND VAN ZAKEN DOORLICHTEN ROND HET ORGANISEREN VAN CONCERTEN. ALS STRAKS HET ‘NIEUWE NORMAAL’ ZICH AANDIENT, HOE PAKKEN JAZZCLUBS DAT ORGANISEREN DAN AAN? EN BESTAAT ER NA AFLOOP VAN DE CORONACRISIS NOG WEL ANIMO OM OP DE OUDE VOET VERDER TE GAAN? DE SERIE ‘JAZZ NA CORONA’ TRACHT ANTWOORDEN TE GEVEN OP EEN AANTAL VRAGEN.

De deur dicht trekken is het gemakkelijkste wat je kunt doen. Maar dan ontloop je jouw zelf opgelegde opdracht: als podium verantwoordelijk zijn om publiek en musici bij elkaar te brengen. Zo wordt er gedacht bij TivoliVredenburg en daardoor kan het gebeuren dat de immense cultuurtempel ook in tijden van een vernietigende pandemie ‘gewoon’ doordraait.

De typische buitengevel van TivoliVredenburg in Utrecht. Illustratie Gemma Kessels

Guy van Hulst, jazzprogrammeur van TivoliVredenburg vat alle beperkingen die Covid-19 meebrengt in enkele woorden samen: “We zijn nooit gestopt. Morgen, overmorgen, volgende week, we zijn er. We hebben zoveel mogelijk concerten niet verplaatst of geannuleerd. In plaats daarvan nemen we veel concerten op en betalen de musici daarvoor.” Hetgeen inhoudt dat muziekliefhebbers een tamelijk uitgebreide keuze kunnen maken uit al die geregistreerde muziek.

Wel tegen betaling, maar dat blijkt in de praktijk nauwelijks een obstakel. Mensen krijgen daarvoor beeld en geluid van hoge kwaliteit. “Als je die concerten afspeelt via jouw eigen muziekinstallatie, krijg je echt een prachtige resultaat”, zegt Guy van Hulst uit eigen ervaring. “Als we vroeger iets uitbrachten met beeld, huurden we daar mensen voor in. Nu doen we het voor het grootste gedeelte zelf. We hebben mensen opgeleid om licht, video en montage in eigen hand te houden.”

HONDERDVIJFTIG

“Mensen zijn minder genegen om 25 euro te betalen voor een streamingconcert, maar wel tien euro voor onze zelf opgenomen concerten”, zegt Guy van Hulst. “We verkopen daarvoor evenveel kaarten als voor een gewoon concert. Honderdvijftig tickets is heel normaal. Als er dan twee mensen gebruik van maken, heb je driehonderd kijkers. Deze cijfers zijn vrijwel vergelijkbaar met hoe het vóór corona was.”

TivoliVredenburg kent ook overdag een bedrijvigheid van jewelste. “Omdat het op veel plaatsen moeilijk is om samen te komen en te repeteren, wordt veel gebruik gemaakt van onze zalen. Zo is ook de HKU-studio (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht) bij ons terecht gekomen. Elke vrijdag is er een lunch-jazzconcert. Voor onze on-line teams vormen ze mooi materiaal om zich verder te ontwikkelen. En voor de studio-studenten fijn om zich te presenteren.”

Overleven doet TivoliVredenburg derhalve wel. Al is dat met een kanttekening. “De rekening komt daarbij onbedoeld wel ergens anders te liggen”, zegt Guy van Hulst met enige bezorgdheid in zijn stem. “Ruim de helft van het personeel is niet bij ons in dienst, velen werken ook elders, omdat het allemaal zelfstandigen betreft. We kunnen hen in deze tijd minder inzetten. Voor degenen die wel in vaste dienst zijn hebben we de regelingen van de overheid. Dit alles heeft een keerzijde. We zijn trots dat we kunnen overleven, maar aan de andere kant zijn er nogal wat medewerkers die we niet meer hebben gezien. Dat doet veel pijn.”

PIJNPUNT

Dit is echter niet het enige pijnpunt. “Afgelopen week hebben we voor de tweede keer festival Transition moeten annuleren. Dat was niet voorzien en raakt ons erg. Het festival is een ijkpunt in onze programmering, daar leef je naar toe. Doorschuiven is niet te doen, de kalender bevat weinig optredens voor grote zalen. We gaan waarschijnlijk van Transition een mooi on-lineprogramma maken. Dat wordt zo anders van aard en samenstelling. We zullen nu proberen het gedachtengoed van dit festival vanuit Nederland en directe omgeving vorm te geven.”

Dat laatste zal wel moeten, want Covid-19 brengt ook allerlei reisbeperkingen met zich mee. Guy van Hulst is zich daar uiteraard terdege van bewust. “Er is een aantal musici dat wil en durft te reizen. Als ze willen kunnen ze meteen bij ons terecht. Internationale tours staan weer in onze agenda. Voor dit jaar is het allemaal erg onzeker. Voor 2022 hebben we alle hoop. Transition voor dat jaar staat al volop in ons schetsboek. Onze houding is echter steeds: we zoeken niet het randje op. We houden ons precies aan de regels. Maar daar proberen we wel het maximale uit te halen. Als er weer iets mag, staan we vooraan. Dat is voor ons niet zo moeilijk. Als er weer publiek mag worden toegelaten is dat een vrij gemakkelijke stap.”

Dat publiek heeft volgens de jazzprogrammeur alle vertrouwen in TivoliVredenburg. “Eenieder die zijn geld terug wil, wordt onmiddellijk uitbetaald. We merken echter dat het publiek erg trouw is en zijn tickets lang vasthoudt. Om administratieve redenen hebben we onze retourknop weggehaald. Tot aan de zomer vorig jaar lieten we drie maanden lang geld van de verkochte kaarten aan de musici toekomen. De administratieve rompslomp daaromheen konden we helemaal niet aan. Daarom zijn we ook met die donaties gestopt. Het was leuk dat in die periode veel musici door het publiek werden gesteund. Nu is er dus alleen nog de mogelijkheid van teruggave geld van entreekaarten.”

WALK THE LINE

Inventiviteit kan TivoliVredenburg bij dit alles niet worden ontzegd. Vanaf 15 juni vorig jaar is er het initiatief Walk The Line: bezoekers gingen in beperkte aantallen van concert naar concert. “We knipten de concerten op in negen setjes van vijftien minuten”, legt Guy van Hulst uit. “De bezoekers liepen dan van band naar band. Elk groepje kreeg zodoende 270 bezoekers. Daarmee krijg je een heel andere dynamiek. Musici vonden het geweldig en dat lopen van zaal naar zaal was goed te doen.” Ook zag Sunday Afternoon Jazz het levenslicht.

Nieuwe plannen worden ook uitgebroed. “Wat we nu doen is ook meelopen in allerlei programmeringen, ook van de Universiteit van Utrecht. We denken ook na over de veiligheid van het publiek. Dat is één kant, maar aan de andere kant willen we ook bezig zijn met medewerkers en musici aan de achterkant van het podium. Daarvoor zijn er testen op vrijwillige basis om ook daar een veilige situatie te creëren. Als je kunt garanderen dat het ook backstage veilig is, kun je daar tevreden en trots over zijn.”

RINUS VAN DER HEIJDEN

 

WWW.TIVOLIVREDENBURG.NL

Previous

Eric Boeren bespreekt met collega’s diepte van muziek

Next

De Ruimte Amsterdam staat mét musici te popelen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook