[row]

[column size=’1/2′][/column]

[column size=’1/2′]En wéér is het een musicus, die directe banden heeft met de ‘stal’ van Miles Davis: altsaxofonist Kenny Garrett. In de jaren tachtig maakte hij vijf jaar deel uit van de elektrische band van de legendarische trompettist.

Daarvoor had Garrett al gespeeld met het Duke Ellington Orchestra (ook zo’n kweekvijver voor jong talent) en later met onder andere Art Blakey & The Jazz Messengers. De laatste twintig jaar ontwikkelde de altsaxofonist met het zo herkenbare, melodieuze geluid zichzelf tot bandleider. Hoe hij de melodie eert is duidelijk te horen op het stuk Seeds Of The Underground en hoe hij wortelt in de jazztraditie op Lonnie’s Lament, een ode aan John Coltrane. Kenny Garrett is op zijn best op Ja-Hed van het album African Exchange Student. Hier reikt de altsaxofonist naar de hemel, omdat hij subliem gedijt in de ‘klassieke’ jazzkwartetbezetting. Ook zijn recente samenwerking met gitarist John McLaughlin, pianist Chick Corea en contrabassist Christian McBride in de Five Peace Band is opvallend. Let op hun aanpak van ritmiek![/column]

[/row]

Previous

Met Madeleine Peyroux in kerstsferen, brrrr….

Next

Op jazzles bij Vera Vingerhoeds

Lees ook