Op de laatste zondagavond van augustus staat Greetje Kauffeld op het podium van de Kleine Zaal van het Concertgebouw om haar zestigjarig jubileum te vieren. Jazzdiva’s zijn schaars in Nederland. Na het overlijden van Rita Reys is Greetje Kauffeld (1939) een van de weinigen die zich nog een grote jazzzangeres mag noemen. Ze begon haar zangcarrière bij The Skymasters in 1957 en in 1961 eindigde Nederland op de tiende plaats van het Eurovisiesongfestival dankzij haar uitvoering van ‘Wat een dag’.
In de binnenstad van Amsterdam is de Uitmarkt nog volop gaande, maar de zaal zit zo goed als vol als Greetje Kauffeld aantreedt met in haar gevolg een trio, bestaande uit contrabassist Jan Voogd, gitarist Maarten van der Grinten en baritonsaxofonist Jan Menu. Het concert gaat na een schuchtere introductie door La Kauffeld van start met het nummer This Is A Lovely Way To Spend An Evening, aansluitend gevolgd door Nice And Easy. Het is vanaf de aanhef duidelijk dat het trio klanktechnisch uitstekend in staat is om de zuivere, maar broze stem van Kauffeld te begeleiden. De begeleiders zijn overduidelijk aan elkaar gewaagd. Al achtentwintig jaar, laat Jan Voogd even later weten.
ACK VAN ROOYEN
Kauffeld laat zich, naast haar trio, ook begeleiden door twee door haar geselecteerde gasten. De eerste is de 87-jarige, doorgewinterde flugelhornspeler Ack van Rooyen. De twee kennen elkaar al erg lang en hebben ooit samen in Duitsland gewoond en gewerkt. Van Rooyen krijgt letterlijk alle ruimte. Kauffeld verlaat het podium als Van Rooyen zijn eerste nummer aankondigt. Vervolgens brengt hij een beheerste uitvoering van het nummer The Touch Of Your Lips, een ode aan zijn grote held Chet Baker. De met rugklachten kampende Nederlandse jazzlegende brengt, gezeten op een barkruk, met zijn loepzuivere toon het zo kenmerkende Westcoastgeluid uit de jaren vijftig tot leven.
Het laatste nummer voor de pauze, Alright, Okay, You Win, verleidt Van Rooyen en Menu tot een duel. De twee draven in synchroonspel door, terwijl Kauffeld met moeite haar zachte stem boven het instrumentarium weet te verheffen. Alle instrumentale hoogstandjes ten spijt blijft de stem van Kauffeld duidelijk de verbindende factor en lachend verlaat ze het podium, lang voordat het applaus is verstomd.
Na de pauze treedt haar begeleidingstrio, ook bekend als Dig d’Dizz, op het podium en brengt een loflied aan het weiland, waar het Concertgebouw in de jaren tachtig van de negentiende eeuw op is gebouwd. De fluitende Van der Grinten en een paardengeluiden-imiterende Voogd gaan zichzelf, tot groot vermaak van het publiek, te buiten aan een frivool samenspel. De act staat model voor het lossere karakter van de tweede helft van de avond. Greetje Kauffeld, blij dat het ijs is gebroken, treedt, gehuld in een blauwe jurk, aan om drie nummers te zingen waar ze aan het begin van haar carrière veelvuldig mee heeft opgetreden: My Blue Heaven, Diep in mijn hart en You Turned The Tables On Me. Nummers waar de zaal, die vooral is gevuld met senioren, vrolijk op meeklapt- en zingt. Zij worden even later getrakteerd op nog meer, in meer of mindere mate jazz gerelateerd entertainment.
MARGREET DOLMAN
De als Margreet Dolman (in lakei-achtige vrouwenkleren geklede) vermomde cabaretier Paul Haenen waagt zich aan een volledig eigen interpretatie van de songfestivalnummers van Greetje Kauffeld. In Shakespearestijl geeft hij, tot grote hilariteit van de zangeres, met baritonstem een voordracht van het nummer Niet voor mij. Na de evergreen Quiet Nights van Antonio Carlos Jobim is het tijd voor het afsluitende door Nat King Cole onsterfelijk gemaakte shownummer Route 66, waarin ieder lid van de band, inclusief Paul Haenen, nog even aan bod komt.
Na de laatste toegift stroomt de zaal snel leeg. Het publiek is getuige geweest van een oorspronkelijk concert, uniek in zijn soort in het muzikale landschap anno 2017.
ROBIN ARENDS
Foto’s JURJEN DONKERS
Greetje Kauffeld – A Song For You – 60-jarig podiumjubileum
Concertgebouw (Kleine Zaal), 27 augustus
Greetje Kauffeld – zang
Jan Menu – baritonsaxofoon
Maarten van der Grinten – gitaar
Jan Voogd – contrabas
Ack van Rooyen – flugelhorn
Paul Haenen, alias Margreet Dolman – zang en entertainment
