Het moet een prachtige middag zijn geweest, die van 20 februari 2022 in Brebl Nijmegen. Niet alleen omdat in deze concertlocatie het eerste concert werd belegd na de inktzwarte Covid-periode, ook en vooral omdat het sextet dat aantrad de kunst van het improviseren van een nieuw glansmiddel voorzag.
Dit eerste post-coronaconcert was een carte blanche voor saxofonist Bo van de Graaf, kind aan huis in Brebl, maar tevens een van de actiefste schatbewaarders van de geïmproviseerde muziek in Nederland. Hij had het sextet bij elkaar gescharreld met slechts één verzoekje: kom asjeblieft en doe wat je wilt. Nou, dan weet je het wel: zangeres Annelie Koning, violist George Dumitriu, contrabassist Dion Nijland, pianist Albert van Veenendaal en drummer Makki van Engelen laten zich sowieso niet aan een lijntje meevoeren, maar om met deze vakzuster en -broeders een middagje Brebl ‘te doen’ was niet aan dovemansoren gezegd. En dus werd er fiks uitgepakt.
Het super verrassende en de geest kriebelende concert kreeg de titel One Way Ticket to Tibet mee en is nu op cd vastgelegd. Een bonte allegaar – geen -tje, want daarvoor is de muziek veel te majestueus – van ontsproten ideeën, in muziek en poëzie omgezet. Met elementen uit de erfboedel van schrijfster/cultpersonage Gertrude Stein, de poëten T.S. Eliot en Matsuo Basho, componist Steve Reich en zanger/pianist/gitarist Robbie Basho in de foedralen en ja, kun je het dan nog bonter maken? Jazeker, want ook John Coltrane wordt nog even tot leven gewekt, in het stuk Shinjuku dat Bo van de Graaf als eerbetoon aan Trane tot bijna twaalf minuten oprekt.
Een volledig geïmproviseerd concert, slechts neergevlijd op de erfstukken van voornoemde legendes, zou wel eens op een vrij uit de hand lopende heksenketel kunnen ontaarden, maar daar is hier geen moment sprake van. Het heil wordt voornamelijk gezocht in duetten, maar die zijn dan ook puntgaaf en vooraf niet voorspelbaar. Want wat te denken van hand-in-hand-wandelingen van piano en slagwerk, piano en zangstem, saxofoon en slagwerk en zang en contrabas? Soms gaat het er in dolle vaart aan toe, andere keren lijken de duetten op étude-achtige zoektochten, teer, ingetogen en wel eens eindigend in jubelend ten hemel opgaan.
Die laatste kwalificatie geldt zeker voor het voornoemde Shinjuku waarin Bo van de Graaf ten overvloede laat horen wat voor een ongelooflijke toonzetter hij is op tenorsaxofoon. Dat Makki van Engelen, Dion Nijland en Albert van Veenendaal daarbij de gedaanten aannemen van slagwerker Elvin Jones, contrabassist Jimmy Garrison en pianist McCoy Tyner zal zeker geen toeval zijn.
One Way Ticket to Tibet eindigt met Eventually we come together van de hand van violiste Tessa Soutendijk. Een vrolijk einde aan ruim zeventig minuten muziek, gelaagd en ook al jubelend afgesloten in de traditie van de filmmuziek van Nino Rota, die Bo van de Graaf met ‘zijn’ I Compani zulke grote eer heeft bewezen.
Waarmee One Way Ticket to Tibet niet zomaar een tussendoortje is, maar een waardevol product dat mede de coronapandemie het nakijken gaf en de deur open zet naar een nieuwe toekomst. Daar mag dit sextet zeker voor in het leven blijven.
RINUS VAN DER HEIJDEN
ONE WAY TICKET TO TIBET
Brebl Live feb 20 2022
ICDISC distr. Toondist/Subdist
Annelie Koning – zang
Bo van de Graaf – alt- en tenorsaxofoon
George Dumitriu – viool en altviool
Albert van Veenendaal – geprepareerde piano en bellen
Dion Nijland – contrabas
Makki van Engelen – slagwerk
