De in 1955 geboren Italiaanse contrabassist Enzo Pietropaoli kennen we vooral als begeleider van grootheden uit de jazzhistorie, zoals Chet Baker, Art Farmer, Johnny Griffin, Woody Shaw, Archie Shepp en ga zo maar door. Inmiddels heeft hij al negen albums onder zijn naam uitgebracht. Bij zijn debuutalbum ‘Orangepark’ uit 1989 zocht hij nog zijn toevlucht tot grote namen als Paolo Fresu en Enrico Pieranunzi, maar sinds 2008 opereert hij solo, of met zijn kwartet.

Yatra_400Hoe klinkt een jazzkwartet als er een contrabassist aan het roer staat? Uiteraard is dat afhankelijk van de samenstelling van het kwartet en de solisten. Maar de bassist bepaalt. Yatra 3, de opvolger van volumes 1 en 2, is het verhaal (of letterlijk vertaald vanuit het Hindu: de pelgrimstocht) van Pietrapaoli. Vijf van de tien composities staan op zijn naam en hij heeft naar believen werk van Tom Waits, Janis Joplin, Stevie Wonder en Blur toegevoegd.

Het album wordt geopend met een door de trompet van Sigurta geleid motief, een thema dat in de verte aan een nummer van Roxy Music doet denken. Pianist Julian Mazzariello dartelt er speels omheen. Verder is het nummer een ode aan de ingetogenheid.

Coffee and TV, een compositie, gewijd aan de overwinning die Graham Coxon van Blur behaalde op de alcohol, biedt meer ruimte aan de compositie dan het origineel. Het bassspel van Pietropaoli neemt hier een prominente plaats in. Hij schiet Mazzariello te hulp, totdat trompettist Fulvio Sigurta de melodie overneemt. Als het thema voldoende tussen de oren zit, soleert Mazzariello op een wijze die aan een ingetogen Keith Jarrett doet denken. Uiteindelijk neemt Sigurta de melodie weer over en het nummer eindigt zoals het begonnen is met het gepluk van Pietropaoli en het kabbelende spel van zijn pianist.

Het slepende Angeli biedt de luisteraar alle ruimte om achterover te leunen zonder in slaap te vallen. Net als in Coffee and TV zijn het de trompettist en de pianist die het nummer dragen, maar de loodzware accenten van drummer Allessandro Paternesi en zijn bandleider geven het stuk het nodige volume.

De uitsmijter is het voorlaatste nummer. Bij Living For The City van Stevie Wonder komt de ritmesectie echt op gang. Sigurta soleert boven het gestileerde spel van zjjn medekwartetleden. Mazzariello opent alle registers, zonder zich in de noten te verliezen. De heren betonen zich, ondanks hun geestdrift, beheerste meesters op hun instrument. Zo kan een jazzkwartet dus klinken als er een bassist aan het roer staat.

Afgezet tegen de eerste twee Yatra’s is nummer 3 het meest geslaagd. Dit is, naast de vijf originele composities, te danken aan de onconventionele, maar sterke repertoirekeuze. Liefde op het eerste gehoor. Kom maar op met Yatra nummer 4!

 

ROBIN ARENDS

 

Enzo Pietropaoli Quartet- Yatra Volume 3
Yando Music

www.enzopietropaoli.com/eng/home_eng.html
www.jandomusic.com/it/

Enzo Pietropaoli – contrabas
Fulvio Sigurta – trompet
Julian Mazzariello – piano
Alessandro Paternesi – drums

Previous

Mick Paauwe: onderscheid door gewoon te blijven

Next

'Tandarts' Joris Roelofs laat muziek trillen en knarsen

Lees ook