Als je een musicus wilt eren, is het natuurlijk niet per se noodzakelijk om zijn of haar muzikale erfgoed zo goed mogelijk na te gaan spelen. Beter nog: zie daar maar van af. Dat deed The Eric Ineke JazzXpress mét gast Tineke Postma en het resultaat mag er wezen.

Op 29 augustus was het honderd jaar geleden dat Charlie Parker in Kansas City werd geboren. Mooie reden om terug te blikken op een leven dat getekend werd door jazz én dus op een van de meest bepalende musici die de geschiedenis van de jazz heeft opgeleverd. Parker, mede-grondlegger en verbreider van de bebop, had tijdens zijn 34-jarige leven zo’n honderd muzikale fragmenten bedacht, die telkens bouwstenen waren voor legendarische klassiekers als Scrapple From The Apple, Ornithology, Moose The Mooche en Donna Lee (hoewel Miles Davis van dit laatste stuk beweerde dat hij de componist was).

Slagwerker Eric Ineke greep de honderdste geboortedag van Charlie Parker aan om met zijn JazzXpress de cd What Kinda Bird Is This? – The Music Of Charlie Parker op te nemen. Voor zijn vaste bezetting met trompettist Ian Cleaver, tenorsaxofonist Sjoerd Dijkhuizen, pianist Rob van Bavel en contrabassist Marius Beets nodigde hij Tineke Postma als gast uit. Een voor de hand liggende keuze uiteraard, als je werk en spel van een altsaxofonist centraal wilt stellen.

Voor Tineke Postma zijn drie triostukken ingeruimd: het overbekende Lover Man, Just Friends en Au Privave; zij met Marius Beets en Eric Ineke. Oefeningen in bekwaamheid, waarin de altsaxofoniste nergens haar best doet om op Parker te lijken, maar daarentegen haar altgeluid aanwendt om soepel en overtuigend haar eigen vakvrouwschap te etaleren. Wat nog eens dubbeldik wordt onderstreept in de overige composities van deze cd, waar zij in de frontlinie opereert naast Sjoerd Dijkhuizen.

What Kinda Bird Is This is het sterkst in de ensemblestukken. De twaalf min drie composities swingen ongenadig, reiken naar zeventig jaar terug maar staan evengoed met stalen pinnen verankerd in deze tijd. Opvallend is het trompetspel van Ian Cleaver; stuwend, voortjagend en daarbij strak aansluitend bij de verrichtingen van de twee saxofonisten, de contrabas en het slagwerk. En bij de piano, die doordat Rob van Bavel tijdens de opnamen voor het album last had van een handblessure, werd bemand door maar liefst drie vervangers: Rein de Graaff, Rob Agerbeek en Peter Beets.

De cd bevat twaalf stukken, waarvan er acht van de hand van Charlie Parker zijn. Eén is er van Jimmy David, één van John Klenneer, een van Howard McGhee en twee van Marius Beets. Die laatste heeft heel slimme lijntjes getrokken naar de legende Charlie Parker. Zijn titelsong What Kinda Bird Is This bevat elementen van Parkers Moose The Mooche en Birdie Num Num heeft alles te maken met diens Confirmation.

En ja, dan nog Eric Ineke zelf. Op What Kinda Bird Is This bevestigt hij hoe goed hij is in het hardbopgenre. In elke compositie is hij manifest aanwezig, maar níet zoals dat in vrijwel alle andere gevallen bij anderen uitpakt, overheersend en daardoor stom vervelend. Eric Ineke speelt vanuit zijn instinct – hetgeen een oneindig bereik lijkt te hebben – zit achter de muziek aan en ook er bovenop en verbluft met de uitbarstingen van energie en fantasie.

Met een variatie op de titel van de cd zou je daarom met recht kunnen zeggen: What kind of drummer is this?

RINUS VAN DER HEIJDEN

THE ERIC INEKE JAZZXPRESS feat. TINEKE POSTMA – WHAT KINDA BIRD IS THIS/ THE MUSIC OF CHARLIE PARKER

A&R Challenge Records

Eric Ineke – slagwerk
Tineke Postma – altsaxofoon
Ian Cleaver – trompet
Sjoerd Dijkhuizen – tenorsaxofoon
Peter Beets, Rein de Graaff en Rob Agerbeek – piano
Marius Beets – contrabas

www.ericineke.com

www.tinekepostma.com

www.challengerecords.com

Previous

Impressionisme wordt bij Moon Trio opnieuw benoemd

Next

Trio Rogier Telderman is ongrijpbaar fenomeen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook